Στον Γιώργο Κατσίγιαννη, εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ


 
Ζήτημα αποχώρησης του Ευάγγελου Βενιζέλου από την προεδρία του ΠΑΣΟΚ θέτει ανοιχτά ο βουλευτής του κόμματος Θάνος Μωραΐτης, με συνέντευξή του στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ». Σύμφωνα με τον κ. Μωραΐτη, στο ΠΑΣΟΚ δεν ταιριάζει ο ρόλος ενός «κομματιδίου, με μανία κυβερνητισμού, που κάθε φορά θα γίνεται δεκανίκι του ΣΥΡΙΖΑ ή της Ν.Δ.». Κατηγορεί, δε, τη σημερινή ηγεσία ότι έχει εθιστεί στη λογική ενός όλο και πιο μικρού ΠΑΣΟΚ, το οποίο θα μπορεί να κουμαντάρεται πιο εύκολα.
 
Ο εναγκαλισμός με τη Ν.Δ. σε κυβερνητικό επίπεδο πυροδοτεί συνειρμούς για κοινή σας κάθοδο στις επόμενες εθνικές εκλογές. Υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο;
Οποιοι το σκέφτονται να το ξεχάσουν. Αν θέλουν σωσίβιο πολιτικής επιβίωσης, ας το πουν. Η κυβέρνηση εθνικής ανάγκης ήταν μονόδρομος τον Ιούνιο του 2012 για τη χώρα και αποτελεί έναν ιστορικό συμβιβασμό με ημερομηνία λήξης. Δεν είναι μονόδρομος, όμως, να αφεθεί το ΠΑΣΟΚ σε μια ατελείωτη ιδεολογική σύγχυση και μια τρικυμία τακτικισμών. Η Ν.Δ., αντίθετα, υιοθέτησε μια «καθαρή» δεξιά ατζέντα, για να υπηρετήσει το πολιτικό της ακροατήριο. Η προγραμματική συμφωνία ήταν ένα ευχολόγιο, το οποίο δεν τηρήθηκε. Οσοι θέσαμε κόκκινες γραμμές γίναμε «αντάρτες» και «υπονομευτές της σταθερότητας». Στο τέλος, όσα καταφέραμε στις κοινοβουλευτικές μάχες έγιναν σποτάκι της «Ελιάς». Η αλλαγή πολιτικής πρέπει να αποκτήσει συγκεκριμένο περιεχόμενο, με νέα προγραμματική συμφωνία, όχι να μείνει άδειο μετεκλογικό «κουφάρι».
 
Στον ανασχηματισμό, το ΠΑΣΟΚ αύξησε την κυβερνητική συμμετοχή του. Δίνεται η εντύπωση ότι κλείνουν και τα εσωκομματικά μέτωπα. Είναι έτσι;
Η συζήτηση για το μέλλον της παράταξης ξεκίνησε. Κανείς δεν μπορεί να την αποφύγει και να κρυφτεί από τις ευθύνες του. Δεν υπερασπίζεται κανένας την παράταξη σιωπώντας ή ψιθυρίζοντας ότι κάτι πρέπει να γίνει. Δεν πρέπει κανείς να φοβηθεί. Υπερασπιζόμαστε την παράταξη μιλώντας όλοι, ανοιχτά. Σε αυτές τις ιστορικές στιγμές για την παράταξη, δεν είναι η ώρα να μετρηθούν ισορροπίες, να «ζυγιστούν» καρέκλες και να «τακτοποιηθούν» φιλοδοξίες. Ο καθένας ξεχωριστά πρέπει να αναλάβει την ευθύνη του, αφήνοντας οριστικά πίσω μικρούς ή μεγάλους συμβιβασμούς του παρελθόντος. Η παράταξη είναι ζωντανή. Τελειώνει, αν σιωπήσουμε και συμβιβαστούμε.
 
Ανήκετε στην κατηγορία των ανερχόμενων ηγετικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ, το οποίο, όμως, με τη σημερινή του μορφή φαντάζει «συνιστώσα» της «Ελιάς». Τι νόημα έχει να ζητάτε αλλαγή ηγεσίας σε ένα «μικρομεσαίας» τάξης κόμμα;
Δεν συμβιβάζομαι με μια νοοτροπία πολιτικής μοιρολατρίας, η οποία αποδέχεται με μακαριότητα την καταστροφή. Πρέπει να διαλύσουμε το απόστημα της ηττοπάθειας. Παλεύουμε για μια παράταξη που θα καταστεί ο κυρίαρχος πόλος, συσπειρώνοντας όλες τις δυνάμεις του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς. Θα συσπειρώσει κοινωνικές δυνάμεις, με νέους όρους. Γι’ αυτό μιλώ για νέα ηγεσία, που θα ενώνει και θα διευρύνει δυνάμεις.
 
Συμμερίζεστε την άποψη ότι ο Ευάγγ. Βενιζέλος κατάφερε με την ιδέα της «Ελιάς» να σώσει την εκλογική τιμή του ΠΑΣΟΚ;
Θριαμβολογίες εκτός τόπου και χρόνου αποτελούν προσβολή στην ιστορία και στην προοπτική της παράταξης. Θέλω, όμως, να ξεκαθαρίσω κάτι για την «Ελιά»: Είμαι ανοιχτά υπέρ της σύγκλισης των δυνάμεων του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς. Και θα παλέψουμε στο επόμενο διάστημα για τις συγκλίσεις που θα οδηγήσουν σε ένα σχήμα το οποίο μπορεί να διαμορφώσει μια νέα, πλατιά, μεταρρυθμιστική, προοδευτική συμμαχία. Σε αυτήν μπορεί να συμμετέχουν κόμματα, κοινωνικοί εταίροι, αξιόπιστες πολιτικές κινήσεις. Αυτό είναι ένα τελείως διαφορετικό διακύβευμα από το να ανακυκλώνονται φίλοι, κολλητοί, γυρολόγοι και «πολιτικές κινήσεις-περίπτερα».
 
Πιστεύετε, δηλαδή, ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να τα καταφέρει καλύτερα στις εθνικές εκλογές χωρίς τη σημερινή ηγεσία; Γιατί, κακά τα ψέματα, το 8% θεωρήθηκε μεγάλη επιτυχία όταν οι δημοσκοπήσεις το έδειχναν σε χαμηλότερα ποσοστά.
Δεν αποδέχομαι την ανάλυση αποτελεσμάτων με όρους δημοσκοπήσεων. Κανένας δεν μπορεί να μηδενίζει την ιστορία και τις παρακαταθήκες μιας παράταξης. Ολοι μας είμαστε εδώ γιατί υπήρξαν κάποιοι άλλοι πριν. Εχω την εντύπωση ότι υπάρχει ένας εθισμός στη λογική ενός όλο και πιο μικρού ΠΑΣΟΚ, το οποίο θα μπορεί να κουμαντάρεται εύκολα. Αυτό το ΠΑΣΟΚ υπάρχει σε κάποιους διαδρόμους. Εξω από τους τέσσερις τοίχους, στην κοινωνία, στους κοινωνικούς εταίρους, στην Αυτοδιοίκηση, η παράταξη κατέγραψε σημαντικές νίκες. Υπάρχει αναντιστοιχία μεταξύ του εκλογικού αποτελέσματος και της πραγματικής δυναμικής.
 
Ποιοι, κατά τη γνώμη σας, μπορούν να οδηγήσουν το ΠΑΣΟΚ σε νικηφόρα πορεία; Οσοι στοιχίζονται πίσω από το δίλημμα «Βενιζέλος ή Παπανδρέου» ή χρειάζεται αλλαγή γενιάς, με νέα πρόσωπα, χωρίς βεβαρημένο κυβερνητικό παρελθόν;
Απαιτείται νέα ηγεσία, που να εμπνέει και να ενώνει, αλλά και να υπερβούμε διλήμματα, εσωκομματικούς διαχωρισμούς και αντιλήψεις που διχάζουν την παράταξη. Από εκεί και πέρα, μην ξεγελιέται κανείς: Τα διλήμματα στα οποία έχει να απαντήσει η παράταξη είναι πρώτιστα πολιτικά και ιδεολογικά.
 
Πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ άνοιξαν την κουβέντα για κυβερνητική συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ. Η δική σας κίνηση «ανάβει φλας» σε μια τέτοια πολιτική σύγκλιση;
Υπάρχει προσπάθεια επιβολής ενός ανιστόρητου διπόλου μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. Το ζητούμενο είναι να φτιάξουμε, με νέους όρους, τον πολιτικό μας χώρο, που είναι οριοθετημένος ιστορικά και πολιτικά. Οχι ένα κομματίδιο, με μανία κυβερνητισμού, δεκανίκι είτε του ΣΥΡΙΖΑ είτε της Ν.Δ. Μπροστά μας έχουμε πολιτικές μάχες και αγώνα. Ας λένε κάποιοι ότι υπάρχει απλώς διαπραγμάτευση σε συνθήκες διάλυσης.