Το αρχαιότερο ερωτικό γκράφιτι που έχει ανακαλυφθεί ποτέ, βρέθηκε στην Αστυπάλαια. Σε βράχο της χερσονήσου του νησιού ήταν χαραγμένα μεγάλα φαλλικά σύμβολα. 

Ο βράχος με τις άσεμνες επιγραφές βρέθηκε στο Βαθύ της Αστυπάλαιας, από τον Έλληνα καθηγητή στο Πρίστον, Ανδρέα Βλαχόπουλο, ειδικό της προϊστορικής αρχαιολογίας που κάνει ανασκαφές στο νησί τα τελευταία τέσσερα χρόνια.

Χρονολογούνται από τον 5ο-6ο αιώνα π.Χ. και σύμφωνα με τον δρ. Βραχόπουλο, μιλούν για την ίδια την ερωτική πράξη και δεν περιγράφουν απλά την σεξουαλική επιθυμία. 

"Είναι αυτό που θα αποκαλούσα θριαμβευτικές επιγραφές", είπε ο δρ. Βλαχόπουλος στον Guardian. Μια από τις επιγραφές αναφέρει: Ο Nικασίτιμος συνουσιαζόταν με τον Τιμίονα (Νικασίτιμος ο?φε Τιμίονα). 

"Στην αρχαία Ελλάδα, η σεξουαλική επιθυμία ανάμεσα σε δυο άνδρες, δεν ήταν ταμπού" λέει ο δρ. Βλαχόπουλος και σημειώνει πως "το γκράφιτι δεν είναι απλά το πιο πρώιμο που έχει εντοπιστεί. Αλλά χρησιμοποιώντας το ρήμα σε εξακολουθητικό παρελθοντικό χρόνο, ξεκάθαρα λέει ότι αυτοί οι δυο άνδρες έκαναν έρωτα για μεγάλη περίοδο, δίνοντας έμφαση στην ερωτική πράξη με ένα τρόπο που είναι ασυνήθιστος στην ερωτική τέχνη".

Η θέση στην οποία βρέθηκε ο βράχος, στο υψηλότερο σημείο του ακρωτηρίου, σε ένα βραχώδες ύψωμα με θέα στον κόλπο του Βαθύ στο βορειοδυτικό άκρο του νησιού, οδηγεί τους αρχαιολόγους στο συμπέρασμα πως ίσως εκεί υπήρχε φρουραρχείο στρατιωτών. 

Δυο πέη που είχαν χαραχθεί σε ασβεστόλιθο ανακαλύφθηκαν στο ίδιο ακρωτήρι, αλλά πιο χαμηλά και σύμφωνα με τον δρ. Βλαχόπουλο υπαινίσσονται παρόμοια ομοφυλοφιλική συμπεριφορά. Βρέθηκαν κάτω από το όνομα Δίον και χρονολογούνται από τον 5ο αιώνα π.Χ.

Ο ειδικός στις επιγραφές, ’γγελος Ματθαίου, δήλωσε στον Guardian ότι τα γκράφιτι όχι μόνο έριξαν φως στην ιδιωτική ζωή των ανθρώπων εκείνης της περιόδου, αλλά τόνισαν και την παιδεία τους, την εποχή που η Ακρόπολη δεν είχε καν δημιουργηθεί.

"Όποιος έγραψε την επιγραφή που αναφέρεται στον Τιμίονα ήταν πολύ καλά εκπαιδευμένος στη γραφή. Τα γράμματα έχουν χαραχτεί πολύ επιδέξια στην επιφάνεια της πέτρας, στοιχείο που αποδεικνύει ότι δεν εκπαιδεύονταν μόνο φιλόσοφοι, μελετητές και ιστορικοί στην τέχνη της γραφής αλλά και απλοί άνθρωποι που ζούσαν επίσης στα νησιά", λέει ο Ματθαίου.