«Μετανιώνω μόνο γιατί έκανα αυτό το τεχνικό λάθος. Για τίποτα άλλο. Και να με καταδικάσετε, που θα με καταδικάσετε δηλαδή, δεν αλλάζει τίποτε. Αλλωστε η φυλακή είναι ένα σχολείο για κάθε κοινωνικό επαναστάτη, αφού δοκιμάζεται η ψυχική του αντοχή. Και αν αντέξει, μετά πιστεύει περισσότερο σε αυτά για τα οποία φυλακίστηκε». Με αυτά τα λόγια ο Νίκος Μαζιώτης - που συνελήφθη και κατηγορείται από την Αστυνομία για συμμετοχή στη δραστηριότητα της τρομοκρατικής οργάνωσης «Επαναστατικός Αγώνας» - απολογήθηκε ενώπιον του δικαστηρίου, μία μέρα πριν από την απόφαση για την τοποθέτηση εκρηκτικού μηχανισμού το 1997 στο υπουργείο Ανάπτυξης. Δεν ήταν όμως η πρώτη φορά που ο αναρχικός Νίκος Μαζιώτης βρίσκεται ενώπιον του δικαστηρίου.

Το 1990 δηλώνει ολικός αρνητής στράτευσης. Αρνείται να υπηρετήσει τη στρατιωτική και κάθε είδους εναλλακτική θητεία. Δικάζεται από το στρατοδικείο το 1991 και φυλακίζεται τέσσερις μήνες. Το 1992 συλλαμβάνεται ξανά. Πραγματοποιεί απεργία πείνας 51 ημερών και αποφυλακίζεται.

Δυο χρόνια αργότερα, το 1994, συλλαμβάνεται στην κατάληψη της ΑΣΟΕΕ ύστερα από έφοδο της αστυνομίας. Συμμετέχει στην κατάληψη του Πολυτεχνείου το 1995 και βρίσκεται ανάμεσα στους 500 συλληφθέντες. Υποστηρίζει τη συνειδητή συμμετοχή του και καταδικάζεται σε 12 μήνες φυλάκιση με αναστολή.

Στις 13 Ιανουαρίου 1998 συλλαμβάνεται από την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία, ύστερα από πολυήμερη παρακολούθηση. Εχει εντοπιστεί αποτύπωμά του στον εκρηκτικό μηχανισμό που είχε τοποθετηθεί στο υπουργείο Ανάπτυξης και δεν εξερράγη (6 Δεκεμβρίου 1997). Στο σπίτι του, στο Καματερό, βρίσκουν 10 κιλά εκρηκτικής ύλης και τρία όπλα. Κατηγορείται για «απόπειρα έκρηξης», «προμήθεια, κατοχή και κατασκευή εκρηκτικών υλών και βομβών» και για «διακεκριμένη κατοχή όπλων και εκρηκτικών». Την ευθύνη είχε αναλάβει τότε η οργάνωση «Αναρχικοί Αντάρτες Πόλης».

Μετά την αρχική άρνηση της κατηγορίας, ο Νίκος Μαζιώτης με επιστολή του στην «Ε, έχοντας σχεδόν συμπληρώσει 18 μήνες προσωρινής κράτησης, «αναλαμβάνει πλήρως τις πολιτικές ευθύνες των πράξεών του, σε ένδειξη αλληλεγγύης στον αγώνα των κατοίκων του Στρυμονικού κόλπου, ενάντια στην οικολογική καταστροφή που συντελείται από τις επενδύσεις της πολυεθνικής εταιρείας TVX GOLD».

«Οι Αναρχικοί Αντάρτες Πόλης είμαι εγώ. Μόνος μου κατασκεύασα και τοποθέτησα τον αυτοσχέδιο μηχανισμό στο υπουργείο Βιομηχανίας και Ανάπτυξης. Ο,τι βρέθηκε στο σπίτι της οδού Σπάρτης 13 είναι αποκλειστικά δικό μου. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ένοπλο αντάρτη, αλλά κοινωνικό αντάρτη. Αγωνίζομαι στο μέτρο των ατομικών μου δυνάμεων για την ανατροπή του Κράτους και του υπάρχοντος κοινωνικού καθεστώτος, χωρίς να απορρίπτω καμία μορφή δράσης ή να ιεραρχώ κάποια ως ανώτερη από κάποια άλλη», αναφέρει. Απορρίπτει τον ισχυρισμό των αρχών ότι «είχε πρόθεση να προκαλέσει κίνδυνο σε ανθρώπινες ζωές» και λέει σε δικαστές και ενόρκους ότι είχε σκοπό να προκαλέσει μικρές ζημιές στο υπουργείο και μόνο.

Καταδικάζεται πρωτόδικα σε 15ετή φυλάκιση. Η ποινή του μειώνεται. Αποφυλακίζεται μετά από 3,5 χρόνια, τον Αύγουστο του 2001.

Καταγγέλλει την Αντιτρομοκρατική

Τον Ιανουάριο του 2004 καταγγέλλει «την πρόκληση ατυχήματος, με ενδεχόμενη συνέπεια το θανάσιμο τραυματισμό του» από μοτοσικλέτα της Αντιτρομοκρατικής, χωρίς πινακίδες, που τον παρακολουθούσε «(...) Το γεγονός ότι τραυματίστηκα ελαφρά πέφτοντας είναι θέμα τύχης και μόνο. Φαίνεται, λοιπόν, ότι η αντιτρομοκρατική, η οποία με παρακολουθεί "διακριτικά", κατά καιρούς περνάει εύκολα στο στάδιο της αδιάκριτης παρακολούθησης και από εκεί σε "παρακρατικές" μεθόδους. Η πρόκληση ατυχήματος με ενδεχόμενη συνέπεια το θανάσιμο τραυματισμό μου, δείχνει τη χωρίς όρια εκδικητικότητα των μηχανισμών ασφαλείας απέναντι σε αγωνιστές που οι φυλακές και οι διώξεις δεν μπορούν να νικήσουν. Η προσπάθειά τους να με τρομοκρατήσουν έχει ήδη αποτύχει», αναφέρει τότε στην επιστολή του.

Το Ιούνιο του 2007 με νέα επιστολή του στην «Ε» μεταξύ άλλων κάνει λόγο για «αδιάκριτη παρακολούθηση» της Αντιτρομοκρατικής, μετά την επίθεση εναντίον της αμερικανικής πρεσβείας, για «ιδιότυπη κατάσταση "φυλάκισης" και επιτήρησης», την οποία δεν σκοπεύει να αποδεχτεί, και για διαρροές προς τον Τύπο που σκοπό έχουν να τον καταστήσουν ύποπτο.

Τέσσερις μήνες μετά ο Νίκος Μαζιώτης καταγγέλλει τη βίαιη προσαγωγή του από το σπίτι του στα Ανω Λιόσια στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής, χωρίς να του γνωστοποιήσουν το λόγο. Αστυνομικός τον χτυπά ενώ φορά χειροπέδες «μόνο και μόνο γιατί είναι αναρχικός». Στη συνέχεια μεταφέρεται στη ΓΑΔΑ, όπου του δηλώνουν πως είναι ύποπτος για ληστεία στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο στο Ιλιον. Μετά έξι ώρες τον αφήνουν ελεύθερο, έπειτα από την αρνητική διαδικασία αναγνώρισης μαρτύρων. «Σε μια περίοδο όπου για πολύ καιρό βρίσκομαι υπό παρακολούθηση από τη ΔΑΕΕΒ ως ύποπτος ένοπλης οργάνωσης και σε μια περίοδο όπου ανθεί το σενάριο του "αναρχοσυμμορίτη"-"συμμορία με τα μαύρα", η προσαγωγή μου για ένοπλη ληστεία είναι μια ακόμα τακτική ενοχοποίησης», αναφέρει στην καταγγελία του. Από τότε τα ίχνη του «χάνονται μέχρι προσφάτως», όπως αναφέρουν από την Αστυνομία.

Ο Νίκος Μαζιώτης είχε επικηρυχθεί με 1.000.000€, καθώς έχει καταδικαστεί σε κάθειρξη 50 ετών για τη συμμετοχή του στην τρομοκρατική οργάνωση «Επαναστατικός Αγώνας», της οποίας έχει αναλάβει την πολιτική ευθύνη. Μάλιστα ο Νίκος Μαζιώτης, είχε συλληφθεί και τελικά αποφυλακίστηκε μετά το πέρας του 18μηνου χωρίς να δικαστεί. Φυσικά οι περιοριστικοί όροι - ανάμεσα σε αυτούς να παρουσιάζεται σε αστυνομικό τμήμα της Αθήνας - παραβιάστηκαν και τα ίχνη του γνωστού τρομοκράτη χάθηκαν από τον Ιούλιο του 2012.

Στην ίδια μοίρα και η σύντροφός του Πόλα Ρούπα, η οποία επίσης έχει καταδικαστεί σε ποινή κάθειρξης 50 ετών και 6 μηνών. Έχει κι εκείνη αναλάβει την πολιτική ευθύνη και φυγοδικεί επίσης από τον Ιούλιο του 2012.

Τελικά, ένας από τους πιο έντονους πονοκεφάλους της Αντιτρομοκρατικής, συνελήφθη στην συμβολή των οδών Μητροπόλεως και Καπνικαρέας, σε έναν απλό έλεγχο των αστυνομικών της ομάδας ΔΙΑΣ σε μία ομάδα συγκεντρωμένων. Ο Νίκος Μαζιώτης μαζί με συνεργούς τους, οι οποίοι πυροβόλησαν κατά των αστυνομικών, ενώ δεν δίστασαν να ρίξουν ακόμα και χειροβομβίδα, όπως ήταν λογικό προσπάθησαν να διαφύγουν. 

Από τη συμπλοκή τραυματίστηκε ένας αστυνομικός, ο καταζητούμενος τρομοκράτης, ένας συνεργός του και ένας περαστικός. Ωστόσο η κατάσταση της υγείας και των τεσσάρων δεν εμπνέει καμία ανησυχία.