Φέτος το καλοκαίρι αντί να απολαύσουμε τις διακοπές μας, αντί να χαρούμε το γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας, αντί να θαυμάσουμε όμορφα ηλιοβασιλέματα και ανατολές, βιώσαμε τις πιο καταστροφικές πυρκαγιές, τον πιο ακραίο καύσωνα. Το φετινό καλοκαίρι ήταν μια γεύση από τα καλοκαίρια του μέλλοντος μας και μια προειδοποίηση για το δυστοπικό μέλλον μας.

Ως αντιδήμαρχος κλιματικής αλλαγής και πρασίνου έχω στο χαρτοφυλάκιο μου, το μεγάλο θέμα της προσαρμογής της Αθήνας στην κλιματική αλλαγή. Από τη θέση αυτή έχω ευθύνη απέναντι στους πολίτες της πόλης και της χώρας μου και θέλω να γίνει αυτή η ευθύνη ευκαιρία αλλαγής. Όραμά μας η οικοδόμηση μιας πόλης βιώσιμης, υπόδειγμα και για τις άλλες πόλεις της χώρας και του κόσμου. Προσπάθειά μας να βάλουμε το δικό μας λιθαράκι στην οικοδόμηση ενός βιώσιμου πλανήτη και ενός καλύτερου και δικαιότερου κόσμου.

Έχει φτάσει η ώρα οι πολιτικοί να ασκήσουμε εντονότερες πιέσεις προς τη διεθνή κοινότητα για δεσμευτικούς στόχους. Θα πρέπει να συνεργαστούμε με την επιστημονική κοινότητα και να μελετήσουμε τα κλιματικά σενάρια που έχουν ετοιμάσει. Να τα εκτιμήσουμε και βασιζόμενοι σε αυτά να λάβουμε μέτρα. Να δημιουργήσουμε και να εφαρμόσουμε τις πολιτικές εκείνες που θα αποτρέψουν την καταστροφή.

Οι πολίτες πάλι, δεν πρέπει να μένουν αμέτοχοι. Πρέπει να αναλάβουν τη δική τους δράση. Από το σπίτι και την προσωπική τους συμπεριφορά μέχρι τη γειτονιά και την πόλη. Χρειάζεται δύναμη, αποφασιστικότητα και θέληση για δράση για να αντιμετωπίσουμε την κλιματική κρίση.

Οι πολίτες πρέπει να δούμε την κλιματική αλλαγή ως προσωπικό μας ζήτημα. Με την αλλαγή του τρόπου ζωής μας μπορούμε να συμβάλλουμε στη μείωση των ρύπων. Λιγότερη κατανάλωση κρέατος, μικρότερη χρήση του αυτοκίνητου μας, περισσότερη ενεργειακή εξοικονόμηση, περισσότερη ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίηση, περισσότερο περπάτημα, ποδήλατο και χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς. Μικρές αλλαγές στην καθημερινότητα μας μπορούν να έχουν μεγάλο αποτέλεσμα στην ευημερία του πλανήτη και τη δική μας. Αυτός είναι ο φιλικός τρόπος ζωής προς το περιβάλλον. Μπορεί να νιώθουμε αδύναμοι να κάνουμε τη διαφορά. Δεν είμαστε όμως. Μικρές καθημερινές συνήθειες μπορεί να φαίνονται ασήμαντες αλλά δεν είναι. Οι μικρές καθημερινές αλλαγές είναι εκείνες που φέρνουν τις μεγαλύτερες.

Αν δεν αλλάξουμε ως κοινωνία δεν θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε το κλιματικό χάος. Ας μην το δούμε όμως υπό το καθεστώς φόβου που παραλύει. Ας το δούμε ως ευκαιρία. Άλλωστε οι αλλαγές είναι πάντα μια ευκαιρία που μπορεί να οδηγήσει σε κάτι καλύτερο.