Ας ξεκινήσουμε από μια ιδανική υπόθεση, με σκοπό να οδηγηθούμε σε μια δυσκόλως αμφισβητήσιμη παραδοχή.

Υποθέτουμε λοιπόν, πως η βελτίωση είναι από απαραίτητη έως αναγκαία προϋπόθεση, για την αλλαγή της όποιας κατάστασης, χρήζει φυσικά αλλαγής…

Η μετάβαση από το στάδιο της όψιμης ωρίμανσης, στο στάδιο της ρεαλιστικής συνειδητοποίησης της αλήθειας, σε πλήρη άνθιση ή για να μιλάμε πιο απλά της ηθικής διάστασης των πραγμάτων, είναι προαπαιτούμενο για την διαμόρφωση πρόσφορου εδάφους, ικανό να φιλοξενήσει την βαρυσήμαντη έννοια της βελτίωσης.

Σε μια απόπειρα να δώσουμε στην ανωτέρω υπόθεση, το εισιτήριο προκειμένου να μπορέσει να οδηγηθεί στον δρόμο της παραδοχής, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε, από κοινού, την αντικειμενική δυσκολία, η οποία παρουσιάζεται στην προσπάθεια να απογυμνώσουμε την πραγματικότητα από τα όποια προσχήματα τις έχουν επιβάλλει οι φονταμενταλιστές κάθε λογής ή όπως έλεγε και ένας φίλος« οι διανοούμενοι παντός καιρού », με έναν και μοναδικό σκοπό την εξυπηρέτηση ιδιοτελών ή κατώτερα συνασπισμένων συμφερόντων, οι οποίοι με τις διαφορές « έξυπνες » θεωρητικές διαπιστώσεις – οι οποίες στην πράξη δεν οδηγούν πουθενά - καταφέρνουν, τεχνηέντως, να τα ντύνουν με τον απατηλό μανδύα των «κεκτημένων δικαιωμάτων », προσελκύοντας με την μέθοδο της αράχνης τα υποψήφια θύματα τους, στον ιστό της παραπληροφόρησης και της ατέρμονης άγνοιας, απομακρύνοντας έτσι την πιθανότητα ρεαλιστικής προσέγγισης της πραγματικότητας από επιλογή.

Η αντικειμενική πλέον δυσκολία στο να δούμε αλλά και να αντιμετωπίσουμε με ρεαλιστικό τρόπο την πραγματικότητα, καταφέρνει να ξεπεραστεί με μια από κοινού διαπίστωση, η οποία δεν είναι άλλη από το ότι :

Δύσκολο είναι αυτό που δεν γνωρίζω

Συμπερασματικά καταλήγουμε, στο ευκόλως πλέον αποδεκτό ή για να μιλάμε πιο κατανοητά δυσκόλως αμφισβητήσιμο γεγονός πως, εάν γνωρίσουμε μια κατάσταση τότε και μόνον τότε καταφέρνουμε, βάσει της ανωτέρω φράσης, να απομακρύνουμε την όποια αντικειμενική δυσκολία, δυνητικά την διακατέχει και κατόπιν μεταβαίνουμε μαθηματικά στο στάδιο της βελτίωσης αυτής, όντας γνώστες πλέον της πραγματικότητας και απαλλαγμένοι, από τα κάθε λογής δεκανίκια, τα οποία παίρνουν την μορφή εκλαϊκεύσεων, υπεραπλουστεύσεων και αγιαζόμενων οποιοδήποτε σκοπό πολιτικών, πετυχαίνουμε να βρεθούμε πλέον - και με τα δύο πόδια – στην διαδικασία βελτίωσης. Την στιγμή εκείνη , με έναν τρόπο αυτοματισμού, η ίδια η κατάσταση – την οποία βιώνει ο καθένας από εμάς ξεχωριστά, αλλά και όλοι μαζί συνολικά - αντιδρά στην διαδικασία της βελτίωσης με έναν και μοναδικό τρόπο…

Αλλάζει!