Το ότι το σημερινό πολιτικό σύστημα κάνει ό, τι είναι δυνατόν για να απαξιώνεται στα μάτια των πολιτών είναι πλέον πασιφανές. Έχουμε μία κυβέρνηση επιρρεπή στις γκάφες που, λόγω των επικρατουσών συνθηκών βάζουν καθημερινά απέναντί της την κοινωνία και, βεβαίως αυξάνουν τη διαφορά της ΝΔ (δημοσκοπικώς ακόμη, τουλάχιστον) από τον ΣΥΡΙΖΑ. Κι έχουμε και μία αξιωματική αντιπολίτευση που δεν ξέρει πως να συμπεριφερθεί, σε σχέση με προηγούμενες ακρότατες θέσεις της, κι έτσι, από τη μιά κατευνάζει την κοινωνία με ρεαλιστικές προσεγγίσεις και από την άλλη, δέσμια ενός πολιτικού DNA που απέκτησε ως κοινοβουλευτικό γκρουπούσκουλο, προβάλλει ακραίες θέσεις που κλονίζουν τη συντηρητική δομή της κοινωνίας στην οποίαν απευθύνεται.

Θα περίμενε κανείς ότι, μετά την απίθανη εξέλιξη της εγκατάλειψης των Μνημονίων και της εξόδου στις αγορές, όταν αυτές μας γύρισαν την πλάτη και τα spreads των ελληνικών ομολόγων πήραν την ανηφόρα, η κυβέρνηση θα αντιλαμβανόταν δύο πράγματα: Ότι ούτε τσαμπουκάδες στους δανειστές την παίρνουν να κάνει ούτε μπορεί να προαναγγέλει πράγματα που δεν μπορούν να γίνουν και, στο τέλος, εκτίθεται ανεπανόρθωτα.

Πριν αλέκτορα φωνήσαι κλπ κλπ η κυβέρνηση έκανε την νέα γκάφα με τον ΕΝΦΙΑ, τον φόρο εισοδήματος και τις διευκολύνσεις των πολιτών μέσω των πολλών δόσεων (τις οποίες αμφισβητεί η τρόϊκα). ’λλα πίστεψαν οι πολίτες από όσα τους υποσχόταν η κυβέρνηση και άλλα είδαν τελικώς, διότι προφανέστατα οι δανειστές δεν επιτρέπουν τις ρυθμίσεις για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές να ισχύουν και για τον ΕΝΦΙΑ και τον φόρο εισοδήματος. Και να σκεφτεί κανείς ότι με τον ΕΝΦΙΑ οι πολίτες πληρώνουν λιγότερο απ’ ό, τι με τον ΕΤΗΔΕΕ. Απλώς, ούτε αυτό δεν μπορέσαν στην κυβέρνηση να το επικοινωνήσουν!! Τελικώς η κυβέρνηση είναι ο καλύτερος σύμμαχος του ΣΥΡΙΖΑ...

Όσον αφορά στον ΣΥΡΙΖΑ δεν χάνει την ευκαιρία να δημιουργεί σύγχυση στους πολίτες στους οποίους κατά τα άλλα απευθύνεται για να πάρει την ψήφο τους. Η τελευταία αφορμή, για να προκαλέσει με τη διγλωσσία του, ήταν η απόπειρα κατάληψης των πανεπιστημιακών σχολών από ομαδούλες των 40 και 50 ατόμων τα οποία, οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ, τα ανήγαγαν περίπου ως φοιτητικό κίνημα εν εξελίξει, παραβλέποντας ότι το κόμμα της Κουμουνδούρου το συημφέρει να είναι με τους πολλούς πoy είναι μέσα στα Πανεπιστήμια και όχι με αυτούς τους λίγους που είναι απ’ έξω και θέλουν να μπουκάρουν μέσα. Ενώ η αρλουμπολογία, όταν στους ίδιους εκπροσώπους τίθετο το θέμα της νομιμότητας των καταλήψεων και της παραβίασης των νόμων, άρχιζε από το γενικότερο πρόβλημα της Παιδείας και της εκπαίδευσης στην Ελλάδα και έφτανε στην...χούντα. ’λλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να απαγκιστρωθεί από τις νεφελώδεις προσεγγίσεις που ως κόμμα του 4%, επί Αλέκου Αλαβάνου, έκανε για τα φαινόμενα βίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει αντιληφθεί, επειδή ίσως παρασύρεται από τον αέρα που του δίνει στα πανιά του η ίδια η Νέα Δημοκρατία, ότι απλώς συλλέγει τιμωρητικές ψήφους. Και, βεβαίως, η ίδια η κοινωνία και όσοι προτίθενται να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ από οργή προς την κυβέρνηση, τον Σαμαρά και την ΝΔ, δεν έχουν αντιληφθεί ότι η οργή τους αυτή δεν τους αφήνει να δουν το αυτονόητο: Ότι θα κάνουν τον ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση...