“Βγήκαμε ζωντανοί απ’ την κόλαση, καμία οργάνωση στο πλοίο”

ΣΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΜΑΝΙΑΤΗ

Για τον επαγγελματία οδηγό Αθανάσιο Φερματζή, θα ήταν ένα ακόμα δρομολόγιο ρουτίνας. ’λλωστε ο ίδιος βγάζει το ψωμί του τα τελευταία δώδεκα χρόνια στο τιμόνι και μάλιστα τα τελευταία πέντε, κάνει το ίδιο δρομολόγιο. Πάτρα – Ανκόνα κάθε εβδομάδα.

Ο 37χρονος πατέρας τεσσάρων παιδιών από την Ηλεία μιλάει αποκλειστικά στα parapolitika.gr, για την κόλαση που έζησε στο Normal Atlantic και περιγράφει τον εφιάλτη, μέχρι να προσεγγίσει η λέμβος το παραπλέον πλοίο «Spirit of Piraeus», που τον περισυνέλεξε. Στα videos που ο ίδιος τράβηξε με το κινητό του, φαίνεται το φλεγόμενο πλοίο, την στιγμή που απομακρύνεται η βάρκα. Οι στιγμές αγωνίας στο κατάστρωμα πριν μπουν στη σωσίβια λέμβο και οι καπνοί και οι πρώτες φλόγες στην καμπίνα.

Πώς κατάλαβες τι φωτιά;

«Εγώ κοιμόμουν σε καμπίνα μαζί με άλλα τέσσερα άτομα και γύρω στις 5.30 ένας συνάδελφος ήρθε και μας φώναξε «καιγόμαστε βγείτε έξω»! Όπως μου είπε ένας άλλος φίλος, είχε ακούσει την πρώτη έκρηξη στο γκαράζ, γύρω στις 4.30».


Υπήρχαν συνάδελφοί σου που κοιμόντουσαν στο γκαράζ;

«Ναι, σίγουρα υπήρχαν. Γιατί το καράβι είχε πολύ κόσμο και οι καμπίνες ήταν γεμάτες. Γίνεται όμως αυτό και άλλες φορές. Όταν το καράβι έχει κόσμο, πολλοί οδηγοί επιλέγουν το γκαράζ για να κοιμούνται, για να μη στριμώχνονται στις καμπίνες. Την Κυριακή ξέρω πως σίγουρα είχε πάει να κοιμηθεί στο γκαράζ ένας συνάδελφός μου από την Κέρκυρα, ο Γιάννης μαζί με τη γυναίκα του. Μίλησα μαζί του και ευτυχώς τα παιδιά σώθηκαν, όπως μου είπε, χάρη στην επέμβαση ενός Super Puma. Ξύπνησαν από τους καπνούς και πρόλαβαν και βγήκαν. Σίγουρα στο γκαράζ ήταν και ένας ακόμα από αυτούς που ήταν μαζί μου στη βάρκα, αλλά και τρεις Κούρδοι, που επίσης ήταν μαζί μου στη βάρκα».


Επειδή έχει γίνει πολύ λόγος για το αν υπήρξαν λαθρεπιβάτες στο καράβι. Ξέρεις αν οι συγκεκριμένοι Κούρδοι είχαν μπει παράνομα στο πλοίο;

«Ναι, νομίζω είχαν μπει λαθραία και ήταν στο γκαράζ, μάλιστα οι συγκεκριμένοι κατάφεραν να σώσουν και τον Έλληνα, που σου ανέφερα πριν. Αυτός ο άνθρωπος πήδηξε στην βάρκα με το σκοινί που δένει το καράβι, αλλά δεν είχε ούτε σωσίβιο, ούτε τίποτα, ήταν και τραυματισμένος και τον βοήθησαν οι Κούρδοι να μπει στη βάρκα. Εκεί βρεθήκαμε 52 άτομα».

Πάμε πάλι στην αρχή. Όταν αντιλήφθηκες τη φωτιά, τι έκανες ;

«Μόλις ξυπνήσαμε, αντικρίσαμε την κόλαση. Κοίταξα από το φινιστρίνι και είχε παντού φλόγες και καπνούς. Μάζεψα λίγα πράγματα, δυο πετσέτες και ένα μπουκάλι νερό και πριν βγω έψαξα για σωσίβιο, αλλά στην καμπίνα δεν υπήρχε τίποτα. Τίποτα! Βγαίνοντας στο διάδρομο επικρατούσε πανικός. Φώναζαν «καιγόμαστε!» και όλοι έτρεχαν να βγουν έξω στο κατάστρωμα. Έβγαιναν φλόγες από παντού. Ακόμα και από τα σιφώνια που ρίχνουν μέσα τα νερά όταν καθαρίζουν, πετάγονταν φλόγες! Οι λαμαρίνες ζεματούσαν. Έλιωσαν τα παπούτσια μας από τη φωτιά. Κάποια στιγμή ακούμπησα την τσάντα μου κάτω και πήρε φωτιά. Πανικός, πανικός…».


Την φωτιά δεν προσπάθησαν να τη σβήσουν τα μέλη του πληρώματος;

«Εγώ δεν είδα κανέναν. Πυρασφάλεια μηδέν! Τίποτα! Κάποια στιγμή προσπάθησαν κάποιοι να ρίξουν νερό με μια μάνικα, αλλά δεν δούλευε τίποτα. Είχαν καταστραφεί τα πάντα από τη φωτιά. Όταν βγήκαμε στο κατάστρωμα, μας έδωσαν σωσίβια δυο μέλη του πληρώματος και άλλοι δυο ετοίμαζαν τη βάρκα για να τη ρίξουν στο νερό. Οι άλλες βάρκες στη δεξιά πλευρά είχαν καεί και κάποιοι προσπαθούσαν να ρίξουν ένα μικρό βαρκάκι στο νερό. Πήγαμε όλοι προς την πλευρά της βάρκας και μπήκαμε μέσα, ο ένας πάνω στον άλλον. Όμως η βάρκα την ώρα που κατέβαινε κόλλησε στα συρματόσχοινα και κρεμόταν από το καράβι. Την ώρα που κρεμιόταν, χτυπούσε με δύναμη πάνω στο καράβι και επικρατούσε πανικός. Τελικά καταφέραμε να κατεβούμε στη θάλασσα. Στα πρώτα μέτρα, όταν απομακρυνόμαστε, ήταν σχετικά καλά, αλλά στη συνέχεια ξεκίνησε ο εφιάλτης, αφού μας έπιασαν τεράστια κύματα και μας χτύπησαν πάλι στο καράβι. Οι περισσότεροι άρχισαν να κάνουν εμετό, άλλοι έκλαιγαν, άλλοι φώναζαν «πνιγόμαστε!». Πανικός. Πανικός! Σιγά–σιγά προσεγγίσαμε το άλλο καράβι, αλλά το δύσκολο ήταν να ανεβούμε, αφού δεν μπορούσαμε να πιάσουμε την ανεμόσκαλα. Τη σήκωναν τα κύματα και την ίδια ώρα κουνιόταν απ’ την τρικυμία και η βάρκα. Ένας από την βάρκα έπεσε στη θάλασσα. Δεν ξέρω τι απέγινε μετά. Του πέταξαν σωσίβιο, αλλά δε νομίζω να τα κατάφερε. Εγώ, δόξα τω Θεώ, μπόρεσα να ανεβώ στο καράβι και εκεί τα μέλη του πληρώματος του “Spirit of Piraeus” μας βοήθησαν πολύ και θέλω να τους ευχαριστήσω θερμά γι’ αυτό».

Εσύ κάνεις αυτό το δρομολόγιο πέντε χρόνια. Όταν μπήκες στο συγκεκριμένο καράβι υπήρξε κάτι που να σου κέντρισε την περιέργεια;

«Να σου πω την αλήθεια, δεν ήθελα να πάω με το συγκεκριμένο καράβι, γιατί δεν είχα ξαναμπεί. Ήταν καινούργιο στη γραμμή. Ζήτησα από την εταιρεία να με αλλάξουν, αλλά εκείνη τη μέρα δεν υπήρχε άλλο δρομολόγιο. Ήταν το μοναδικό. Δεν είχε ούτε για Βενετία, ούτε δεύτερο για Ανκόνα, ούτε για Μπάρι και αναγκαστικά πήγαμε με αυτό. Μάλιστα υπήρξε λίστα αναμονής και πολλά φορτηγά έμειναν έξω και στην Πάτρα αλλά και στην Ηγουμενίτσα».

Είχε πολλά φορτηγά μέσα;


«Ναι, είχε πολλά και τα περισσότερα ήταν φορτωμένα με λάδι. Πάντα τέτοια εποχή τα περισσότερα φορτηγά μεταφέρουν λάδι. Υπήρχαν πολλοί συνάδελφοι φορτωμένοι με ελαιόλαδο και από Κρήτη και από Ζάκυνθο και από δυτική Πελοπόννησο».

Όταν μπήκες τελικά στο καράβι παρατήρησες κάτι περίεργο;

«Το καράβι δεν ήταν παλιό, αλλά φαινόταν ότι δεν είχε οργάνωση. Σε όλα τα καράβια με τα οποία ταξιδεύω όλα αυτά τα χρόνια, πάντα πίσω από την πόρτα της καμπίνας υπάρχουν οδηγίες και σωσίβιο. Σε αυτό δεν υπήρχε τίποτα. Ούτε και άσκηση ετοιμότητας έκαναν, όπως κάνουν στα άλλα καράβια. Τίποτα. Σίγουρα δεν λειτούργησε και η πυρασφάλεια. Για να καταλάβεις, σε άλλα καράβια όταν κάνουμε μπάνιο στην καμπίνα και ανοίξουμε την πόρτα και βγουν υδρατμοί, αμέσως χτυπάει ο συναγερμός και τηλεφωνούν το ίδιο δευτερόλεπτο στην καμπίνα να δουν τι έγινε. Σε αυτό τίποτα. Τίποτα! Ακόμα και στο γκαράζ, στα φορτηγά ψυγεία όπως το δικό μου, όταν σταματούν να δουλεύουν με ρεύμα και ενεργοποιηθεί το πετρέλαιο, αμέσως χτυπάει συναγερμός στη γέφυρα και τρέχουν να ελέγξουν. Σε αυτό το καράβι δεν λειτούργησε τίποτα. Δεν υπήρχε κανένας. Από θαύμα γλιτώσαμε! Στο Μπάρι έδειχνα τα καμένα παπούτσια μου στον εισαγγελέα και έκανε το σταυρό του! Τρεις ώρες κατέθεσα στον εισαγγελέα».

Δείτε τα τρία μοναδικά video- ντοκουμέντο από τις δραματικές ώρες στο Norman Atlantic