Κατεδαφίζεται το σπίτι του Μενέλαου Λουντέμη στην Πέλλα
Εκεί ο σπουδαίος λογοτέχνης πέρασε τα παιδικά του χρόνια
Την κατεδάφιση του σπιτιού του Μενέλαου Λουντέμη, στον Εξαπλάτανο Πέλλας, εισηγείται η αρμόδια επιτροπή, η οποία έκρινε ότι το κτίσμα είναι επικίνδυνο για την ασφάλεια των περιοίκων και των διερχομένων. Σε αυτό το σπίτι ο σπουδαίος λογοτέχνης πέρασε τα παιδικά του χρόνια. Το 1985 το κτίριο χαρακτηρίστηκε διατηρητέο με προεδρικό διάταγμα του 1985 και από τότε παραμένει στο έλεος της φθοράς του χρόνου λόγω διαφωνιών γύρω από την κυριότητά του.
Οι έντονες βροχοπτώσεις του περασμένου Οκτωβρίου κατάφεραν, ίσως, το τελικό πλήγμα στο σπίτι, καθώς κατέρρευσε ένα κομμάτι τοίχου στην πρόσοψη του κτηρίου, το οποίο απέκτησε και κλίση. Η τεχνική υπηρεσία του δήμου Αλμωπίας, όπου ανήκει διοικητικά η Ενότητα Εξαπλατάνου, πραγματοποίησε επιτόπια αυτοψία και κάλεσε για έλεγχο την αρμόδια τριμελή Επιτροπή επικινδύνως ετοιμόρροπων κατασκευών δήμων της περιφερειακής ενότητας Πέλλας.
Στην έκθεσή της, με ημερομηνία 17/12/2014, η Επιτροπή εισηγείται την κατεδάφιση του κτηρίου, λόγω επικινδυνότητας, ενώ περιμετρικά του οικοπέδου, όπου βρίσκεται το κτήριο, τοποθετήθηκαν κορδέλες, για να αποτρέπεται η πρόσβαση πολιτών προς αποφυγή τραυματισμών. Ο Μενέλαος Λουντέμης γεννήθηκε στη Κωνσταντινούπολη το 1912. Το λογοτεχνικό του ψευδώνυμο το εμπνεύστηκε από τον ποταμό Λουδία της μετέπειτα πατρίδας του. Σύμφωνα με το Βασίλη Βασιλικό, «θεωρείται ο πιο πολυδιαβασμένος Έλληνας, έπειτα από τον Νίκο Καζαντζάκη».
Βιβλία του μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες, κυρίως στις ανατολικές χώρες, όπως η Πολωνία, η Ρουμανία, η Βουλγαρία κ.ά. Επίσης κάποια απ αυτά μεταφράστηκαν στα κινεζικά και στα βιετναμέζικα. Στην Ευρώπη δημοσιεύθηκαν αρκετά αποσπάσματα από το έργο του, κυρίως σε καλλιτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες. Το μυθιστόρημα του «Ένα παιδί μετράει τ άστρα» έχει μεταφραστεί και στα γερμανικά. Κάποια ποιήματά του μελοποιήθηκαν, με γνωστότερα το «Ερωτικό κάλεσμα» από τους αδερφούς Κατσιμίχα και το «Οι κερασιές θ ανθίσουνε και φέτος» που ερμηνεύει ο Αντώνης Καλογιάννης, σε μουσική του Σπύρου Σαμοΐλη.