Φέτος τρεις παραστάσεις, που θα παρουσιαστούν στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, θα έχουν υπότιτλους στα αγγλικά προκειμένου να εξυπηρετηθούν και οι ξένοι επισκέπτες που στο πλαίσιο των διακοπών τους επιλέγουν να ζήσουν τη μοναδική εμπειρία να παρακολουθήσουν Αρχαίο Δράμα στην Επίδαυρο.

Το Φεστιβάλ εγκαινίασε από πέρυσι την εισαγωγή υπέρτιτλων στις παραστάσεις του, προκειμένου να γίνουν περισσότερο θελκτικές για τον μεγάλο αριθμό τουριστών που επισκέπτεται κάθε καλοκαίρι το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου.

ΟΙ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ

Στις 17 & 18 Ιουλίου ανεβαίνει ο Αίαντας του Σοφοκλή σε μετάφραση του Δ.Ν. Μαρωνίτη, η οποία θα ακουστεί στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου σε πανελλήνια πρώτη. Την παράσταση σκηνοθετεί ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος πλαισιωμένος από έναν εκλεκτό θίασο ηθοποιών μεταξύ αυτών τους Αμαλία Μουτούση και Γιώργο Γάλλο. Στην τραγωδία αυτή, που διαδραματίζεται στον δέκατο χρόνο του Τρωικού Πολέμου, ο Αίας ο καλύτερος πολεμιστής των Ελλήνων διεκδικεί – μετά το θάνατο του Αχιλλέα – τα όπλα του νεκρού ήρωα. Δυστυχώς όμως οι Έλληνες αρχηγοί τάσσονται υπέρ του Οδυσσέα προκαλώντας την οργή του Αίαντα.

Στις 24 & 25 Ιουλίου η Επίδαυρος υποδέχεται μια πολύ ιδιαίτερη διεθνή παραγωγή. Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός συνεργάζεται με το θέατρο Νο της Ιαπωνίας και τον μεγάλο master Gensho Umewaka σε μια παράσταση που έχει ως κεντρικό άξονα τη ραψωδία λ της Οδύσσειας – Νέκυια (ονομάζεται έτσι γιατί περιγράφει τη κάθοδο του Οδυσσέα στον Άδη). Μια απρόσμενη συνάντηση δύο πολιτισμών: 2.500 χρόνια από τη δημιουργία της ομηρικού έπους και 800 χρόνια από την ίδρυση του θεάτρου Νο. Μια από τις πλέον αναμενόμενες παραγωγές του φετινού Φεστιβάλ που δεν έχει προηγούμενο.

Στις 28 & 29 Αυγούστου, το Φεστιβάλ Επιδαύρου κλείνει με τον Ορέστη του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Σίμου Κακάλα. Πιστό στο ραντεβού του με νέους δημιουργούς το Φεστιβάλ ολοκληρώνει το πρόγραμμά του με την Εταιρεία Θεάτρου «Χώρος», μια πρωτοπόρα ομάδα που δέκα χρόνια τώρα, αναζωογονεί το θέατρό μας. Με οδηγό τη μετάφραση του Τσαρούχη ο Κακάλας αναζητεί τη θέση της τραγωδίας σήμερα προωθώντας ένα θέατρο λαϊκό και ταυτόχρονα ποιητικό. Ο Ορέστης και η Ηλέκτρα, έξι μέρες μετά το φόνο της Κλυταιμνήστρας, μεταμορφώνονται σε «τρομοκράτες» αποκλεισμένοι στο πατρικό τους και με όλη την κοινωνία απέξω εναντίον τους.