Του Μάνου Οικονομίδη- Twitter@EmOikonomidis




        
        

Η ρήση γνωστή, και ως ένα σημείο πολλάκις επιβεβαιωμένη: Είμαστε όλοι ΠΑΣΟΚ. Μέσα μας. Στο μυαλό και την καρδιά μας. Στη νοοτροπία ζωής και αυτοπροσδιορισμού που μας χαρακτηρίζει ως ενεργά κύτταρα της κοινωνίας.






        
        

Το ΠΑΣΟΚ χρεώθηκε, και όχι φυσικά άδικα, τη συντριπτική πλειοψηφία των δεινών της Μεταπολίτευσης, που οδήγησαν με σκανδαλιστική ακρίβεια στην εθνική κρίση και τη χρεοκοπία του 2010. Με την Ιστορία να έχει προχωρημένη αίσθηση του χιούμορ, και να συνδέει με τη χρεοκοπία την υπογραφή Παπανδρέου. Έστω και του τελευταίου των Παπανδρέου…






        
        

Το ΠΑΣΟΚ που δεν μας άφησε ποτέ, αλλά αντιθέτως υπάρχει… παντού γύρω μας, γυρνά από σήμερα (και πάλι) σελίδα. Αναζητώντας τον 5ο πρόεδρο της ιστορίας του, μετά τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Κώστα Σημίτη, τον Γιώργο Παπανδρέου και τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Ένα ΠΑΣΟΚ το οποίο κατάλαβε τους Έλληνες και… διαχειρίστηκε τις αδυναμίες μας, περισσότερο από κάθε άλλο κομματικό σχηματισμό στην πολιτική διαδρομή της χώρας. 






        
        

Μιλάμε φυσικά για το… straight ΠΑΣΟΚ. Γιατί υπάρχουν και οι μεταλλάξεις. Υπάρχει (υπερβολικά πολύ) ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει (αρκετό) ΠΑΣΟΚ στο Ποτάμι, υπάρχει (κάμποσο) ΠΑΣΟΚ και στη Νέα Δημοκρατία, τουλάχιστον στη συρρικνωμένη εκδοχή της άλλοτε κραταιάς παράταξης της Κεντροδεξιάς, που βιώνουμε τα τελευταία έξι χρόνια.




        
        



Το ερώτημα λοιπόν είναι… αυθόρμητο: Πόσα ΠΑΣΟΚ χωρούν στο μέλλον της Ελλάδας; Γιατί το αντίστροφο ερώτημα, είναι εξαιρετικά πρόωρο, αν όχι ασυγχώρητα ουτοπικά να διατυπωθεί: Πώς μπορεί να απαλλαγεί η Ελλάδα από τα πολλά ΠΑΣΟΚ…