Ο πρόεδρος του Ολυμπιακού βρέθηκε στη Μυρτιά και το Μουσείο «Νίκος Καζαντζάκης», για να υπογραψεί το  συμφωνητικό που θα επιτρέψει στο μουσείο να επιβιώσει.

Πριν πέσουν οι υπογραφές, ο Β. Μαρινάκης ξεναγήθηκε στους χώρους του Μουσείου, ενώ έγιναν και τα αποκαλυπτήρια της αίθουσας του πατέρα του, Μιλτιάδη Μαρινάκη. Παράλληλα, παρέλαβε από τον γνωστό Κρητικό ζωγράφο Μπότη Θαλασσινό και φίλο του πατέρα του μία λιθογραφία-προσωπογραφία του Μιλτ. Μαρινάκη, που θα τοποθετηθεί στην αίθουσα που φέρει το όνομά του.

Ο κ. Μαρινάκης, από την πλευρά του, τόνισε πως «είναι αυτονόητο στα μεγάλα γεγονότα να είμαστε παρόντες. Κι ένα μεγάλο γεγονός είναι το σπουδαίο έργο του Νίκου Καζαντζάκη, το οποίο αναγνωρίζεται διεθνώς».

Ο Κρητικός εφοπλιστής ανέφερε για τον Νίκο Καζαντζάκη και την επιρροή που του άσκησε το έργο του μεγάλου συγγραφέα:

"Η σχέση μου με τον – μεγαλύτερο κατά την γνώμη μου – Έλληνα συγγραφέα ξεκίνησε σε πολύ μικρή ηλικία …
Ο πατέρας μου έχοντας διαβάσει και αγαπήσει ιδιαίτερα τα βιβλία του Νίκου Καζαντζάκη, είχε αποφασίσει να βάλει σε περίοπτη θέση της παιδικής ακόμη βιβλιοθήκης μου όλα τα βιβλία του..
Ήμουν 6-7 ετών όταν έχοντας δει πολλές φορές τους γονείς μου, να διαβάζουν τα βιβλία του - μου δημιουργήθηκε η περιέργεια για να αρχίσω να τα διαβάζω και εγώ, χωρίς ωστόσο - λόγο και της νεαρής ηλικίας μου - να καταλαβαίνω και πολλά…
Ωστόσο – εκείνα τα αθώα ,γεμάτα περιέργεια διαβάσματα- έγραφαν μέσα μου, στο υποσυνείδητό μου … Εχτιζαν  μέσα μου τις αρχές και τα πιστεύω του μεγάλου συγγραφέα..
Στα εφηβικά μου χρόνια πλέον, οι αρχές του Καζαντζάκη είχαν βαθειά χαραχτεί μέσα μου …
Για το πώς έβλεπε τον άνθρωπο αλλά και το εύρος των μεταξύ τους σχέσεων, την αγάπη, τον Έρωτα, την διασκέδαση ,την εργασία, την εντιμότητα, αλλά και την ιδιαίτερη σχέση του με το Θεό… Για το πόσο αγαπούσε τον μοναδικό τόπο - την Κρήτη μας αλλά και την Ελλάδα .
Μέσα από τα δικά του μάτια ,ταξίδεψα στα πέρατα της γης – γοητευμένος από τις διηγήσεις του, που με έκαναν να αισθάνομαι ότι βρισκόμουν και εγώ εκεί δίπλα του, παρατηρητής όσων παρατηρούσε και που με τόση μοναδικότητα μετέφερε στα εκατομμύρια των αναγνωστών του στα πέρατα της γης…  
Τα βιβλία του υπήρξαν σύντροφοί μου στο εξωτερικό – στα μαθητικά, τα φοιτητικά και στα πρώτα επαγγελματικά  μου χρόνια - όπου βίωνα μέσα από τα γραφόμενα ενός αληθινού κοσμοπολίτη την περηφάνια, τις βαθυστόχαστες σκέψεις και εκφράσεις του καθώς και την νοσταλγία που του προκαλούσαν οι θύμησές του."

Για την απόφαση του είπε:

"Όπως συμβαίνει δυστυχώς πολλές φορές σε αυτόν τον ευλογημένο τόπο, οι άξιοι άνθρωποι του - αναγνωρίζονται και εκτιμούνται πρώτα στο εξωτερικό και μετά εδώ - στην Ελλάδα μας. Το ίδιο συνέβη και με τον Καζαντζάκη …
Είμαι ιδιαίτερα συγκινημένος που σήμερα βρίσκομαι εδώ στον τόπο μου, εδώ όπου μεγάλωσαν οι γονείς μου και γίνομαι μέρος αυτής της προσπάθειας  για να ενώσουμε για τα επόμενα 10 χρόνια τις δυνάμεις μας  με τους άξιους ανθρώπους τους Ιδρύματος Ν. Καζαντζάκης, προκειμένου να υλοποιήσουμε τα κοινά μας οράματα για νέες δυναμικές δράσεις και δραστηριότητες εντός και εκτός Ελλάδος….
Νομίζω ότι είναι καλύτερα να μην πούμε περισσότερα … γιατί όσο λιγότερα λέει κάποιος για τον μεγάλο συγγραφέα … τόσο περισσότερα καταλαβαίνει και απολαμβάνει διαβάζοντας το Νίκο Καζαντζάκη…"