Τα δεινά που καλείται να αντιμετωπίσει η χώρα μας είχε προβλέψει πριν περίπου είκοσι χρόνια ο Άγιος Παϊσιος. 

Όπως θα δείτε και στα παρακάτω αποσπάσματα των λόγων του, ο Άγιος Παϊσιος, είχε αναφερθεί σε  ένα πολύ μεγάλο εξωτερικό δημόσιο χρέος που δεν θα μπορούμε να αποπληρώσουμε.


1.    "Επέβαλαν στήν χώρα μας –ένα πολύ μεγάλο εξωτερικό δημόσιο χρέος, τόσο μεγάλο πού, όχι μόνο νά μή μπορούμε νά τό ξεχρεώσουμε, αλλά ούτε τούς τόκους αυτού τού δανείου νά μή προλαβαίνουμε• μ᾽ αυτό κατάφεραν, μέ εύλογη δικαιολογία, νά επιβάλουν στό λαό ένα οικονομικό πρόγραμμα εξόντωσης, έως εσχάτων".


2.    "Θά επιβάλλουν συνεχώς νέα οικονομικά μέτρα δυσβάσταχτα, φόρους ασήκωτους, καί πάρα πολλά άλλα μέτρα, έτσι ώστε νά κάνουν τόν λαό νά αγανακτήσει. Καί τί θά πετύχουν μ᾽ αυτό; Ακούστε. Ο λαός καταπιεζόμενος από τά δυσβάσταχτα οικονομικά μέτρα θά ζητάει κάποια στιγμή νά ξανασάνει, αλλά αυτή τή στιγμή δέν πρόκειται νά τού τήν χαρίσουν ποτέ, παρά μόνον έως ότου σκύψει τό κεφάλι του εντελώς στό έδαφος δηλώνοντας τέλεια υποταγή στό καινούργιο τους σύστημα". 

Θά λένε: " Έχετε δίκιο πού διαμαρτύρεστε, όμως έχετε μεγάλο εξωτερικό χρέος καί αυτοί πού έχουν πολλά λεφτά φοροδιαφεύγουν• γιά νά μή σάς επιβάλλουμε άδικα μεγάλους φόρους κ.λπ. πρέπει νά αποδεχτείτε τό τέλειο σύστημα ηλεκτρονικού οικονομικού ελέγχου, έτσι ώστε νά βλέπουμε ποιοί είναι οι νομοταγείς πολίτες καί ποιοί οι φοροφυγάδες".


"Ταυτόχρονα θά παρέχουν μέσω τού ηλεκτρονικού οικονομικού συστήματος πολλές διευκολύνσεις καί προτεραιότητες, μέ τίς οποίες θά ξεγελούν τόν κόσμο ότι θ᾽ ανακουφιστεί λίγο οικονομικά". (Από τό βιβλίο τού ιερομονάχου Χριστοδούλου Αγιορείτου, Σκεύος Εκλογής, Άγιον Όρος 1996, σ. 421).

Στά θέματα τής πατρίδος ο άγιος Γέροντας Παΐσιος δέν ήθελε οι Χριστιανοί νά είναι αδιάφοροι. Πολύ λυπόταν πού έβλεπε πνευματικούς ανθρώπους νά επιζητούν νά βολευθούν οι ίδιοι καί νά μή ενδιαφέρονται γιά τήν πατρίδα. Ο καημός του καί η απορία του ήταν πώς οι υπεύθυνοι δέν αντιλαμβάνονται πού οδηγούμαστε. Ο ίδιος από παλαιά διέβλεπε τήν σημερινή κατάσταση καί ανησυχούσε, αλλά δέν διέσπειρε τίς ανησυχίες του στόν κόσμο.

Έλεγε: "Από τό κακό πού επικρατεί σήμερα θά βγεί μεγάλο καλό".

Λυπόταν γιά τήν πνευματική κατάπτωση τών πολιτών. Μιλούσε αυστηρά γι᾽ αυτούς, πού ψήφιζαν αντιχριστιανικούς νόμους. Λυπήθηκε γιά τήν αλλαγή τής γλώσσας καί είπε: "Η επόμενη γενιά θά φέρει Γερμανούς νά μάς μάθουν τήν γλώσσα μας, καί τά παιδιά μας θά μάς φτύνουν".

Καί σέ κάποια επιστολή του ο Γέροντας έγραφε: "Αυτοί πού κατάργησαν τά Αρχαία πάλι θά τά ξαναφέρουν". (Βλ. τό βιβλίο Βίος Γέροντος Παϊσίου τού Αγιορείτου, σ. 699).

3.    Γιά τούς πολιτικούς κάποτε είχε πεί σέ κάποιον χριστιανό: «Μή φοβάσαι. Ο Θεός δέν θά επιτρέψει νά γίνει κακό, θά γίνουν όμως πράματα καί θάματα, πού δέν θά εξηγούνται μέ τήν λογική. Ο κόσμος θά σιχαθεί τούς πολιτικούς καί θά τούς κυνηγήσει. Όπως ένα μπαλόνι φουσκώνει καί ξαφνικά σκάει, έτσι θά σκάσουν κι αυτοί! Δέν μπορώ νά σού πώ πιό πολλά» (Από τό βιβλίο Μαρτυρίες προσκυνητών, Ζουρνατζόγλου, 2006, σ. 425-426).
   
4. Ομοίως γιά τούς πολιτικούς ο ίδιος άγιος Γέροντας Πατήρ Παΐσιος είπε: «Είναι κρίμα, γιατί σήμερα κατόρθωσε ο διάβολος κι αιχμαλώτισε τίς ηγεσίες. Κλαίω τήν Ελλάδα. Δέν έχει μείνει τίποτα όρθιο σήμερα. Η Ελλάδα γιά νά σωθεί, πρέπει όλοι οι ηγέτες της όπου καί άν βρίσκονται, νά πάνε εξορία. Νά φύγουν, γιατί παρόντες μολύνουν» (Από τό βιβλίο τού π. Μαξίμου Αγιορείτου Λόγοι χάριτος καί σοφίας, 2001, Άγιον Όρος).

5.    Σέ κάποιο πνευματικό του τέκνο, πού αργότερα έγινε μοναχός, ο Γέροντας Παΐσιος τού έγραφε τόν Οκτώβριο τού 1974 μετά από προσκύνημά του στήν Αγία Σοφία Κωνσταντινουπόλεως:
    
«Εύχομαι ο Θεός νά δώσει γρήγορα νά έλθει η χάση τού τουρκικού φεγγαριού, Αμήν. Τού Αγίου Δημητρίου κλείνω δυό χρόνια πού προσευχήθηκα στήν Αγια-Σοφιά μας, καί είπα τά παράπονά μου στόν Καλόν Θεόν.

Μέ κατάλαβε ο Τούρκος φύλακας πού προσευχόμουν καί μέ έδιωχνε έξω κ.λπ. καί πρόσθεσα καί άλλα παράπονα στόν Θεόν. Πιστεύω δέν θά τήν αφήσει τήν Αγια-Σοφιά μας στά χέρια τών βρώμικων Τούρκων. Είναι ένας λαός σάν τούς γύφτους βρώμικος καί φοβιτσιάρικος. Τώρα δέν έχουν ιδανικά, διότι πρίν πιστεύανε στόν Μωάμεθ, αργότερα στόν Κεμάλ. Τώρα ούτε στόν Μωάμεθ πιστεύουν (γιατί μορφώθηκαν κάπως, καί είδαν ότι ήτο ένας αγύρτης ο Μωάμεθ) ούτε καί στόν Κεμάλ πιστεύουν, αλλά στήν σαρκολατρία.

Ενώ εμείς πιστεύουμε στόν Χριστό, ο οποίος έχει συνέχεια τήν Θεϊκή Του Αξία, καί ο Ελληνικός Λαός έχει πάντα ιδανικά, καί τόν Χριστό μέ τήν Παναγία μαζί του» (Από τό βιβλίο Μαρτυρίες προσκυνητών, Ζουρνατζόγλου, 2006, σελ. 450).

Άς πονέσουμε κι εμείς μαζί μέ τόν αγιασμένο Γέροντα πατέρα Παΐσιο καί τόν παρακαλούμε νά παρακαλέσει τόν Κύριό μας Ιησού Χριστό, πλησίον τού Οποίου ευρίσκεται, γιά τήν σωτηρία τής αγα- πημένης μας πατρίδας Ελλάδας καί γιά τήν σωτηρία όλων μας μέ τήν μετάνοιά μας.