O Συνήγορος του Πολίτη κατά παιδικών talent show
Ενόψει της νέας τηλεοπτικής περιόδου θα συνεργαστεί στενά με το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόραση
Τη θέση του σχετικά με τις συμμετοχές παιδιών σε talent show και ριάλιτι ξεκαθάρισε ο Συνήγορος του Πολίτη, καθώς θεωρεί πως πρόκειται για εκμετάλλευση των ανηλίκων για το κέρδος και την τηλεθέαση.
Ο Συνήγορος του Πολίτη, με αφορμή την έναρξη της νέας τηλεοπτικής περιόδου και στο πλαίσιο αρμοδιότητάς του ως Συνήγορος του Παιδιού εντείνει τη συνεργασία του με το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης για την προστασία των ανηλίκων.
Με βάση την ισχύουσα νομοθεσία και δεοντολογία, η συμμετοχή των παιδιών σε ψυχαγωγικές εκπομπές, ριάλιτι και talent show, διαγωνισμούς κλπ, είναι προβληματική, σύμφωνα με τον Συνήγορο του Παιδιού. Ιδιαίτερα μάλιστα όταν τα παιδιά, πριν καν συμπληρώσουν τα 12 χρόνια τους, καλούνται να συμμετέχουν σε τηλεοπτικά προγράμματα και διαγωνισμούς που απευθύνονται κατά κύριο λόγο σε ενήλικες.
Συχνά γίνονται «αναλώσιμες εικόνες προς τέρψιν ενηλίκων» και μπαίνουν στη διαδικασία διαγωνισμών, κρίσεων, επιτροπών, συνεντεύξεων κλπ, μιμούμενα πρότυπα και συμπεριφορές ενηλίκων, προκειμένου να κερδίζουν τις εντυπώσεις, αναφέρει η Αρχή, ενώ σημειώνει ότι η χρήση των παιδιών προς συγκίνηση του ενήλικου κοινού και αύξηση της τηλεθέασης και του κέρδους που αυτή αποφέρει, μπορεί να συνιστά μία μορφή εκμετάλλευσης και να επιτρέπει στρέβλωση της εικόνας της παιδικότητας και αλλοίωση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της ηλικίας αυτής, όπως ο αυθορμητισμός και το παιχνίδι.
Μάλιστα, σύμφωνα με τον Συνήγορο, παρότι για τη συμμετοχή σε αυτές τις εκπομπές υπάρχει η γονική συναίνεση, συχνά υφίσταται ένα σοβαρό ζήτημα δεοντολογίας, καθώς το κίνητρο της δημοσιότητας και της ενδεχόμενης νίκης σε έναν διαγωνισμό ωθεί πολλούς γονείς να μη λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τις ενδεχόμενες συνέπειες.
Σύμφωνα με έρευνες και μελέτες διεθνώς, τέτοιες εκπομπές μπορεί να προκαλέσουν ψυχική και σωματική εξάντληση, διαταραχή του συνήθους ρυθμού ζωής των παιδιών και της ψυχικής τους ισορροπίας, παρενόχληση και εμπαιγμό από το περιβάλλον τους, λόγω της αναγνωρισιμότητας που αυτά αποκτούν, στρες από τη διαδικασία κρίσεων και βαθμολογιών και δημόσια έκθεση των παιδιών, χωρίς την κατάλληλη στήριξή τους.