Της ΝΕΦΕΛΗΣ ΙΑΝΟΥ- Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Ο Αρειος Πάγος θα έχει τον τελευταίο λόγο για το εάν η υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ που αφορά τα στοιχεία για το χρέος της Ελλάδας του 2009 θα παραπεμφθεί στο δικαστήριο.

Μετά το απαλλακτικό βούλευμα του Δικαστικού Συμβουλίου ως προς το σκέλος που αφορά την κακουργηματική κατηγορία της ψευδούς βεβαίωσης από τον απερχόμενο πρόεδρο της Αρχής, Ανδρέα Γεωργίου, και δύο ακόμα στελέχη της ΕΛΣΤΑΤ, τον Κωνσταντίνο Μολφέτα και την Αθανασία Ξενάκη, η δικογραφία μπαίνει και πάλι στο «μικροσκόπιο» της Δικαιοσύνης.

Στο Ανώτατο Δικαστήριο προσέφυγαν η Ζωή Γεωργαντά και ο Νίκος Λογοθέτης, οι οποίοι είχαν προχωρήσει στην αρχική καταγγελία περί τεχνητής διόγκωσης του χρέους του 2009, προκειμένου η Ελλάδα να μπει στο Μνημόνιο.

Τα πρώην μέλη της Αρχής ζητούν την αναίρεση του βουλεύματος, επιμένοντας στο ότι η διόγκωση από το 12% στο 15,5% έγινε ώστε να ληφθούν σκληρά μέτρα λιτότητας.

ΔΙΩΞΗ

Πρόκειται για μια καταγγελία που είχαν κάνει το 2011, προκαλώντας τότε την παρέμβαση του πρώην οικονομικού εισαγγελέα, Γρηγόρη Πεπόνη, ο οποίος άσκησε ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος εις βάρος του Ανδρέα Γεωργίου και των μελών της ΕΛΣΤΑΤ Κωνσταντίνου Μολφέτα, προϊσταμένου διεύθυνσης εθνικών λογαριασμών, και Αθανασίας Ξενάκη, προϊσταμένης γενικής διεύθυνσης στατιστικής.

Οπως είχε καταγγείλει η κ. Γεωργαντά, «εμπνευστές» της αλλοίωσης των στοιχείων ήταν ο Walter Rademacher, πρώην γενικός διευθυντής της Eurostat, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, πρώην υπουργός Οικονομικών, και ο απερχόμενος πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ, Ανδρέας Γεωργίου.

Κατά την κ. Γεωργαντά και το πρώην μέλος της Αρχής Νίκο Λογοθέτη, το 2009 ταξινομήθηκε στη γενική κυβέρνηση μια σειρά ΔΕΚΟ, χωρίς όμως να προηγηθούν, όπως γίνεται σε όλη την Ευρώπη, οι σχετικές μελέτες και οι έρευνες.

Η αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, κ. Ξένη Δημητρίου, είναι αυτή που έχει αναλάβει τώρα τον φάκελο της υπόθεσης και αναμένεται εντός των επόμενων ημερών να αποφανθεί εάν το βούλευμα έχει εμπεριστατωμένη αιτιολογία ή όχι. Η έμπειρη εισαγγελική λειτουργός θα πρέπει να εξετάσει αν ορθώς οι δικαστές του Συμβουλίου Εφετών έκριναν πως ο απερχόμενος πρόεδρος της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, Ανδρέας Γεωργίου, θα πρέπει να δικαστεί μόνο για την πλημμεληματική κατηγορία της παράβασης καθήκοντος.

ΤΙ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ

Υπενθυμίζεται ότι ο εισαγγελέας Αντώνης Λιόγας στην πρότασή του, που ως προς αυτό το σκέλος της υιοθετήθηκε από το Συμβούλιο, είχε προτείνει την πλήρη απαλλαγή τόσο του κ. Γεωργίου όσο και των δύο στελεχών της ΕΛΣΤΑΤ Μολφέτα και Ξενάκη. Οπως χαρακτηριστικά ανέφερε σε σχέση με τα στοιχεία για το χρέος:

«Οι καταγγελτικές αιτιάσεις που θεωρούν τεχνητά και σκόπιμα διογκωμένο το δημοσιονομικό έλλειμμα και το δημόσιο χρέος της χώρας για το έτος 2009, λόγω μη εφαρμογής της (κατ’ αυτές) ενδεδειγμένης και εφαρμοστέας στατιστικής μεθοδολογίας, κατ’ ουσία στρέφονται κατά της ορθότητας των σχετικών στατιστικών μεθόδων που εφαρμόστηκαν και του συνακόλουθου υπολογισμού του ελλείμματος (και του χρέους) ως προϊόντος σειράς εκτιμητικών κρίσεων που οδήγησαν στο αποτέλεσμα αυτό, με βάση τα εφαρμοσθέντα εν γένει κριτήρια, χωρίς παράλληλη αμφισβήτηση των στατιστικών μεγεθών που έτυχαν της σχετικής επεξεργασίας για τον σχηματισμό των κρίσεων αυτών, ανεξάρτητα από την επιστημονική-στατιστική ορθότητα της επεξεργασίας και αξιολογήσεώς τους.

Τούτο επιβεβαιώνεται σαφώς από τις ληφθείσες ήδη στο στάδιο της προκαταρκτικής εξετάσεως συμπληρωματικές καταθέσεις των Ζωής Γεωργαντά, Νικόλαου Λογοθέτη και Νικόλαου Στρόμπλου, με τις οποίες κληθέντες να επισκοπήσουν συναφώς συλλεγέντα από τους φορείς του ΕΛΣΣ πρωτογενή στατιστικά στοιχεία, προσκομισθέντα από τον πρώτο κατηγορούμενο Ανδρέα Γεωργίου, προς επίρρωση των ήδη εκτεθέντων ισχυρισμών του, διευκρίνισαν ότι δεν αμφισβητούν την αλήθεια καθεαυτών των ως άνω στοιχείων, αλλά τον τρόπο αξιολόγησης και επεξεργασίας τους, βάσει του ισχύοντος ευρωπαϊκού κανονιστικού πλαισίου (υπό τις δικές τους ερμηνευτικές εκδοχές).

Τούτων δοθέντων η αποδιδόμενη στους κατηγορουμένους, ως ψευδής βεβαίωση, γνωστοποίηση του αναθεωρηθέντος δημοσιονομικού ελλείμματος, σε ποσοστό 15,4% επί του ΑΕΠ, προς τη Eurostat, στο πλαίσιο της δεύτερης ΔΥΕ του 2010 (γενόμενη στα μέσα Νοεμβρίου του έτους αυτού, μη αναφερόμενη στο έτος 2009) δεν στοιχειοθετεί το έγκλημα τούτο, καθόσον δεν περιέχει βεβαίωση περιστατικού (ψευδή), υπό την έννοια του άρθρου), αλλά αξιολογικές κρίσεις και εκτιμήσεις, βάσει του κανονιστικού πλαισίου ασκήσεως της σχετικής αρμοδιότητας της ΕΛΣΤΑΤ, ελεγχόμενες μόνο ως προς την ορθότητά τους ή μη και μη συνιστώσες (πιστοποιούμενα) γεγονότα, σύμφωνα με τα εκτεθέντα στη μείζονα σκέψη της παρούσας, αφού ουδόλως προέκυψε ότι οι αξιολογήσεις αυτές επιστηρίχθηκαν σε αναληθή (καθεαυτά) στατιστικά μεγέθη...».

Σε αντίθεση με τον κ. Λιόγα, όμως, οι εφέτες του Δικαστικού Συμβουλίου είχαν την άποψη ότι ο Ανδρέας Γεωργίου διέπραξε το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος, το οποίο συνίσταται στο ότι δεν παραιτήθηκε από την προηγούμενη υπαλληλική του θέση στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και στην παράνομη διατήρησή της παράλληλα με αυτή του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ, κατά παράβαση της κατά νόμο υποχρεωτικής πλήρους και αποκλειστικής απασχολήσεώς του στην Αρχή. Γι’ αυτό το αδίκημα η πρόταση του εισαγγελέα Λιόγα ήταν πως «συνιστά παράβαση απλού υπαλληλικού καθήκοντος και όχι την αξιόποινη πράξη του άρθρου 259 Π.Κ.»...