Του Σταύρου Παπαντωνίου

Οδός Ρηγίλλης 18. Λίγο πιο κάτω από το βουητό της Βασιλίσσης Σοφίας και ακριβώς απέναντι από το αρχαίο Λύκειο του Αριστοτέλη, ένα παλιό, νεοκλασικό κτίριο έμελλε για σχεδόν 40 χρόνια να στεγάσει ολόκληρη την ιστορία της ελληνικής Κεντροδεξιάς, από τη Μεταπολίτευση και έπειτα. Ήταν εκείνο που το 1975 επέλεξε ο ιδρυτής της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Καραμανλής, για να γίνει το «γαλάζιο» ορμητήριο, στους δαιδαλώδεις διαδρόμους του οποίου γράφτηκε ένα μεγάλο κομμάτι της σύγχρονης ελληνικής πολιτικής ιστορίας, και που έκλεισε οριστικά τις πόρτες του στις αρχές του 2011, μετά την απόφαση του Αντώνη Σαμαρά για μετακόμιση στο σύγχρονο και ευρύχωρο κτίριο της Συγγρού.


Στη Ρηγίλλης χτυπούσε η καρδιά της Κεντροδεξιάς σε όλα τα μεγάλα γεγονότα, σε τέτοιο σημείο ώστε αν οι τοίχοι του ιστορικού νεοκλασικού είχαν στόμα, θα μπορούσαν να αποτελέσουν το πιο χρήσιμο εργαλείο για τον ιστορικό του μέλλοντος, αφού «άκουγαν» για τέσσερις δεκαετίες ό,τι συνέβαινε στα παρασκήνια της παράταξης. Πριν στεγαστεί εκεί η Ν.Δ, το κτίριο ήταν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 έδρα της Βασιλικής Χωροφυλακής και ανήκε στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο. Στην κατοχή του κεντροδεξιού κόμματος πέρασε με πρωτοβουλία του τότε γενικού διευθυντή Τιμολέοντα Λούη, σε μια εποχή που η Ν.Δ. δεν είχε ακόμη τη δομή ενός σύγχρονου κόμματος και οι ανάγκες της εξυπηρετούνταν από το κτίριο με τα πολλά και μικρά δωμάτια. Το σημείο όπου βρισκόταν ωστόσο θεωρούνταν ιδανικό, καθώς η πρόσβαση ήταν εύκολη, και πολύ γρήγορα έγινε σημείο συνάντησης, όχι μόνο για τα πρωτοκλασάτα στελέχη, αλλά και για τα μέλη του κόμματος. 

ΑΞΕΧΑΣΤΕΣ ΕΠΟΧΕΣ

Οι μεγάλες εποχές δόξας ξεκίνησαν επί Αβέρωφ και κυρίως τις περιόδους που η Ν.Δ. βρισκόταν στην αντιπολίτευση, αφού όλο το βάρος μεταφερόταν στο κόμμα.
Εκεί, στην Αίθουσα Κήπων, εξελέγη τον Δεκέμβριο του 1981 πρόεδρος του κόμματος ο Ευάγγελος Αβέρωφ. Στην ίδια αίθουσα, το 1984, εξελέγη αρχηγός ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης έναντι του Κωστή Στεφανόπουλου και, αργότερα, το 1993, ο Μιλτιάδης Εβερτ έναντι του Γιάννη Βαρβιτσιώτη, όπως και το 1996, με αντίπαλό του αυτή τη φορά τον Γιώργο Σουφλιά. Ο αείμνηστος Εβερτ μάλιστα λίγο μετά την εκλογή του μετονόμασε την Αίθουσα Κήπου σε αίθουσα «Κωνσταντίνος Μητσοτάκης».

ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ 
Στην κεντρική αίθουσα του κτιρίου της Ρηγίλλης, ακριβώς μπροστά από την κεντρική είσοδο, έγιναν μερικές από τις πιο ιστορικές συσκέψεις που έχουν λάβει χώρα μεταξύ των κορυφαίων του κόμματος. Μία από τις πιο χαρακτηριστικές ήταν εκείνη μετά την εισβολή των Αμερικανών στο Ιράκ το 2003, όπου γύρω από το μεγάλο στρογγυλό τραπέζι κάθησαν ο τότε πρόεδρος της Ν.Δ., Κώστας Καραμανλής, ο επίτιμος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο Τζαννής Τζαννετάκης, ο Μιλτιάδης Εβερτ, ο Γιάννης Βαρβιτσιώτης και ο πρέσβης Πέτρος Μολυβιάτης.
Οι αναλύσεις έδιναν κι έπαιρναν και στο τέλος ο Κ. Καραμανλής έβγαλε την «ετυμηγορία» του, λέγοντας πως «σέβομαι τις απόψεις όλων σας, αλλά συμφωνώ με τον κύριο πρέσβη».