Της Ανθής Βούλγαρη, εφημερίδα Freddo

«Aγιε μου Φανούριε, φανέρωσέ μας ένα καλύτερο μέλλον, μια δουλειά για τα παιδιά μας», ήταν η ευχή των περισσότερων πιστών σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, που έτρεξαν παραμονή της γιορτής του Αγίου Φανουρίου στην εκκλησία για να προσφέρουν -όπως προστάζει το έθιμο- τη δική τους φανουρόπιτα και να τη μοιράσουν στον κόσμο προκειμένου να πραγματοποιηθεί η ευχή τους.

Οπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, στην Αττική, η εκκλησία του Αγίου Φανουρίου στο Ιλιον πλημμύρησε από πιστούς, ενώ δεν έλειψαν και τα τάματα επάνω στην εικόνα του.

Αυτή τη φορά η ευχή των περισσοτέρων ήταν να φανερώσει ο άγιος ένα καλύτερο μέλλον για τη χώρα μας, ενώ, όπως μας είπαν, λόγω κρίσης, στις προσευχές τους οι περισσότεροι ζητάνε να τους φανερώσει μια δουλειά για τα παιδιά τους και φυσικά υγεία. Ο φωτογραφικός φακός της «Freddo» απαθανάτισε στιγμές από την παραμονή της γιορτής του αγίου. Στο Ιλιον, έξω από την εκκλησία του Αγίου Φανουρίου, έγινε και πάλι το αδιαχώρητο αφού, όπως μας ομολόγησαν οι περισσότεροι, η μόνη τους ελπίδα είναι πλέον η προσευχή και ο Θεός.

 

ΔΕΚΑΔΕΣ ΤΑΨΙΑ

Στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας είχαν στηθεί από νωρίς το απόγευμα τραπεζάκια, απ’ όπου οι πιστοί περνούσαν και έδιναν τη φανουρόπιτά τους για να την ευλογήσουν οι ιερείς και έπειτα να τη μοιράσουν στους υπόλοιπους πιστούς. Οι νοικοκυρές κουβαλούσαν ολόκληρα ταψιά, ενώ ήταν οργανωμένες με χαρτοπετσέτες, πλαστικά πιατάκια, αλλά και μαχαίρια για να κόψουν τα κομμάτια. Η καθεμία είχε φτιάξει τη δική της συνταγή. Αλλες με καρύδι, με σταφίδες, άλλες πασπαλισμένες με άχνη, όλες προς τιμήν του αγίου και πεντανόστιμες.

«Ερχομαι κάθε χρόνο. Ο Αγιος Φανούριος είναι προστάτης μου. Ο,τι του έχω ζητήσει μου το έχει φανερώσει», λέει η κυρία Γιώτα, η οποία μοιράζει τη φανουρόπιτα που έφτιαξε, και συνεχίζει: «Αυτό που ζήτησα αυτή τη φορά ήταν ένα καλύτερο μέλλον για τη χώρα μας και τα παιδιά μας. Περνάμε δύσκολα, αλλά πιστεύω πως με τη βοήθεια του Θεού θα τα καταφέρουμε».

Νέοι, μικροί και μεγάλοι περίμεναν στην ουρά με υπομονή για να φιλήσουν και να προσευχηθούν μπροστά στην εικόνα του Αγίου Φανουρίου: «Περιμέναμε περίπου μια ώρα στην ουρά. Εχει πολύ κόσμο. Φέραμε και εμείς φανουρόπιτα. Τη φτιάξαμε το πρωί μαζί με τις φίλες μου. Δεν μπορώ να σας πω τι έχω ζητήσει, δεν κάνει, αλλά πιστεύω πάρα πολύ στον άγιο», λέει η Ελενα.

Η κυρία Πελαγία -ως κλασική Ελληνίδα μάνα- μας αποκάλυψε πως ζήτησε από τον άγιο να φανερώσει στην κόρη της μια καλή τύχη. «Είναι ανύπαντρη ακόμη και αγωνιώ να βρει ένα καλό παιδί, να τακτοποιηθεί», λέει και μας προσφέρει ένα κομμάτι φανουρόπιτα, συνεχίζοντας: «Την έφτιαξα με τα χεράκια μου. Είναι συνταγή που την πέρασε η γιαγιά μου, που ήταν Μικρασιάτισσα, στη μαμά μου, και εγώ με τη σειρά μου στην κόρη μου».

Λίγο πιο πέρα, η κυρία Βάσω μοιράζει και αυτή τη δική της φανουρόπιτα. «Κάθε χρόνο το κάνω. Ετσι, για το καλό. Δεν ζήτησα κάτι συγκεκριμένο. Προσεύχομαι, όμως, κάθε μέρα να δώσει ο Θεός φώτιση σε αυτούς που μας κυβερνούν», λέει με νόημα. Οσο περνάει η ώρα όλο και περισσότεροι συγκεντρώνονται στο προαύλιο της εκκλησίας. Οι ιερείς δεν προλαβαίνουν να διαβάζουν τις φανουρόπιτες και τα ονόματα που έχουν γράψει επάνω σε χαρτάκια οι πιστοί. Για συντομία τις συγκεντρώνουν ανά δεκάδες και αφού τις σταυρώνουν τις διαβάζουν όλες μαζί. Μετά οι πιστοί τις παίρνουν και είτε τις μοιράζουν έξω από την εκκλησία είτε τις μοιράζουν σπίτι τους.

Οπως η κυρία Ευγενία. «Επειδή έφτιαξα μια μικρούλα θα τη μοιράσω στο σπίτι, σε συγγενείς μου, έτσι για το καλό», λέει.

Ο Διονύσης, όπως μας είπε, βοήθησε τη σύντροφό του να φτιάξει τη φανουρόπιτα: «Το έχουμε έθιμο. Στο παρελθόν μάς έχει φανερώσει πολλές φορές ό,τι του έχουμε ζητήσει».

Η κυρία Αλκηστις ζήτησε να της φανερώσει ο άγιος μια δουλειά για τον γιο της. «Το παιδί είναι εδώ και μερικούς μήνες άνεργο. Παρακάλεσα τον άγιο να του φανερώσει μια δουλειά. Η μόνη μας ελπίδα είναι ο Θεός», λέει και τα μάτια της βουρκώνουν από συγκίνηση.


TO ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΓΗΣ


Η κυρία Στέλλα το έχει τάμα κάθε χρόνο να φτιάχνει μια φανουρόπιτα για τον αγαπημένο της άγιο. «Οταν χρειάστηκα κάτι πολύ σοβαρό ο άγιος μου το φανέρωσε. Από τότε υποσχέθηκα πως κάθε χρόνο θα φτιάχνω μια πίτα προς τιμήν του. Ετσι, για το καλό. Είναι ευλογία για το σπίτι». Λίγα μέτρα πιο κάτω, η κυρία Ουρανία μοιράζεται με άλλες κυρίες το μυστικό της συνταγής της. «Το μυστικό είναι στη δοσολογία των υλικών», λέει γελώντας και συμπληρώνει: «Κάθε φορά που ζητάω κάτι από τον άγιο μου το φανερώνει».

Ο κ. Στέλιος είναι από τους ελάχιστους άντρες που είδαμε να κουβαλάνε φανουρόπιτα. Ηρθε με τη σύζυγό του, αλλά, όπως μας είπε, την έφτιαξε αυτός: «Το έχουμε παράδοση. Την έκανα εγώ και προσευχήθηκα να μας δίνει υγεία ο άγιος. Ο,τι πιο σημαντικό».

Σύμφωνα με την παράδοση οι νοικοκυρές φτιάχνουν φανουρόπιτα για να συγχωρεθεί η μητέρα του Αγίου Φανουρίου, η οποία ήταν μια πολύ σκληρή γυναίκα. Τα υλικά με τα οποία φτιάχνεται η φανουρόπιτα είναι 7 ή 9 ανάλογα με τη συνταγή και όλα νηστίσιμα, ενώ υπάρχει ειδική προσευχή που λέει η νοικοκυρά την ώρα που την ετοιμάζει.