Του Σωτήρη Ξενάκη- εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ 

Οπισθεν ολοταχώς από τον ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων από τη Γερμανία, καθώς ο κ. Αλέξης Τσίπρας, μετά την υπογραφή του Μνημονίου 3, έχει υποστείλει πλήρως τη σημαία μιας προεκλογικής δέσμευσης, που είχε μεταγράψει ως κορυφαίο θέμα στην ατζέντα των δεσμεύσεών του απέναντι στον ελληνικό λαό.

Είναι ενδεικτικό μάλιστα ότι στο νέο κυβερνητικό πρόγραμμά του διαφημίζεται η προώθηση της ίδρυσης του Ελληνογερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας. Κι αυτό ενώ το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας έχει εκφράσει την απόλυτη αντίθεσή του τόσο για το συγκεκριμένο ίδρυμα όσο και για το περίφημο Ελληνογερμανικό Ταμείο για το Μέλλον, το οποίο θεωρεί «δούρειο ίππο» προκειμένου να παγώσουν οι ελληνικές διεκδικήσεις.

Η ανυπαρξία οποιασδήποτε αναφοράς στο θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων και του δανείου ήταν ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους ο Μανώλης Γλέζος αποφάσισε να αποστασιοποιηθεί από την Κουμουνδούρου. Ομως, και τα στελέχη της πτέρυγας Λαφαζάνη αλλά και πρόσωπα που επέλεξαν να παραμείνουν στον ΣΥΡΙΖΑ, έστω και με βαριά καρδιά, παρατηρούν αυτή τη στροφή των 180 μοιρών με οργή ή, στην καλύτερη περίπτωση, μελαγχολία. Ειδικά όταν θυμούνται εκείνη την «ηρωική» δήλωση του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης, Νίκου Παρασκευόπουλου, ο οποίος απειλούσε με κατασχέσεις γερμανικών περιουσιακών στοιχείων στην Ελλάδα -όπως το Ιδρυμα Γκαίτε-, για να κάνει πίσω όταν πιέστηκε άνωθεν.

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

 Ομως η απόλυτη κοροϊδία σε βάρος των Ελλήνων πολιτών από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. δεν προκύπτει μόνο από την ανάκληση της δέσμευσης Παρασκευόπουλου ότι θα έδινε άδεια για την εκτέλεση των τελεσίδικων δικαστικών αποφάσεων κατά του γερμανικού Δημοσίου, αλλά και από μια σειρά άλλων γεγονότων:

  • Ο Αλέξης Τσίπρας, αγνοώντας των πρόταση του βουλευτή Λακωνίας του ΣΥΡΙΖΑ Σταύρου Αραχωβίτη, δεν επέστρεψε στη Μονή των Αγίων Τεσσαράκοντα την κλεμμένη, κατά την καταστροφή της από τους ναζί, εικόνα που του πρόσφερε ο πρόεδρος Πούτιν. Ενώ κεντρικό επιχείρημα (και προεκλογική δέσμευση) για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους ήταν η προγενέστερη διαγραφή του γερμανικού χρέους, όπως στη Συνθήκη του Λονδίνου του 1953, με τη σύμφωνη γνώμη της Ελλάδας, ποτέ δεν επιχειρήθηκε η αυτονόητη διάκριση στη διεθνή κοινή γνώμη. Το ελληνικό χρέος προέκυψε κατά την ειρηνική περίοδο, έβλαψε τον ελληνικό λαό και κανέναν άλλο. Το γερμανικό χρέος, από την άλλη, προέκυψε από την ιμπεριαλιστική προσπάθεια της ναζιστικής Γερμανίας, που έβλαψε όλο τον πλανήτη.
  • Μετά την προκήρυξη των εκλογών, δεν υπάρχει πουθενά στον προγραμματικό λόγο του ΣΥΡΙΖΑ η θέση του για το τι πρόκειται να πράξει αναφορικά με το ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων.
  • Στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν διευκρινίζεται τι πρόκειται να γίνει με το πολυδιαφημισμένο «διεθνές συνέδριο», που νομοτελειακά αναβάλλεται λόγω της διενέργειας των εθνικών εκλογών. Δεν έχει καν ξεκαθαριστεί ούτε αν η Κουμουνδούρου προτίθεται να ζητήσει ανασύσταση της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής και συνέχιση του έργου της.

ΟΙ ΑΞΙΩΣΕΙΣ

 Οι οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα έχουν αναδειχθεί σε μείζον εθνικό ζήτημα. Οι αξιώσεις της ελληνικής πλευράς περιλαμβάνουν την υποχρέωση της Γερμανίας να επανορθώσει για τις καταστροφές που προκάλεσε στις υποδομές και τη δημόσια περιουσία με τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και την Κατοχή (1941-1944), όπως αναγνωρίστηκαν με τη Σύμβαση των Παρισίων του 1946. Επίσης, την επιστροφή του αναγκαστικού κατοχικού δανείου και των κλεμμένων πολιτιστικών

θησαυρών, καθώς και την αποπληρωμή των επανορθώσεων του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και άλλων οφειλών κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου.

Για τις τρεις πρώτες κατηγορίες παρουσιάστηκε και έτυχε επεξεργασίας στη Διαρκή Διακομματική Επιτροπή της Βουλής το πόρισμα της Επιτροπής Εργασίας του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, το οποίο τις αποτιμά με δύο τρόπους, βάσει των υποβληθέντων στοιχείων και βάσει των διεθνών συμβάσεων, ενώ καταλήγει σε συνολικά ποσά 278 δισ. ευρώ και 343 δισ. ευρώ αντιστοίχως. Και στις δύο περιπτώσεις το ποσό του κατοχικού δανείου αποτιμάται σε 11 δισ. ευρώ, περίπου, αν και υπάρχουν και άλλοι μελετητές που το υπολογίζουν σε πολύ μεγαλύτερο ποσό.

Εγκλήματα στο «αρχείο»

Μια σημαντική προσπάθεια αναφορικά με τις γερμανικές αποζημιώσεις προς την Ελλάδα, που περιλάμβανε την αξιοποίηση μικροφίλμ του αρχείου της Βέρμαχτ, έγινε από τον πρώην αναπληρωτή υπουργό Αμυνας, Κώστα Ησυχο. Ο τελευταίος κατά την επίσκεψή του στη Ρωσία ζήτησε το αρχείο των υπηρεσιών ασφαλείας του Κόκκινου Στρατού, που αφορούσε ναζί εγκληματίες πολέμου οι οποίοι έδρασαν στην Ελλάδα. Η πρόταση, αλλά και η αποδοχή της από το ρωσικό υπουργείο Στρατού έγιναν διεθνές ζήτημα, που απασχόλησε τον Τύπο και τα λοιπά ΜΜΕ της υφηλίου και προκάλεσε αντιδράσεις στη Γερμανία. Παρ’ όλα αυτά, ο Αλέξης Τσίπρας κατά την επίσκεψή του στο Βερολίνο έθεσε το θέμα μόνο ως ηθικό και απέφυγε να κάνει λόγο για την υλική πτυχή του. Η Γερμανία, πάντως, συνεχίζει να δραστηριοποιείται προωθώντας την πολιτική ανάληψης της ευθύνης από μέρους της, χωρίς την ανάλογη αποζημίωση, ενώ ο κ. Φούχτελ εξακολουθεί να αλωνίζει την Ελλάδα για τον ίδιο σκοπό, αν και χωρίς επιτυχία. «Ο πιο σοβαρός κίνδυνος για τις ελληνικές διεκδικήσεις ήταν η άνευ όρων υποχώρηση των, όποιων, ελληνικών κυβερνήσεων στο θέμα αυτό, με αντάλλαγμα τη γερμανική οικονομική στήριξη. Τα πολιτικά κόμματα πρέπει να απαντήσουν χωρίς περιστροφές και να δεσμευτούν για το ποια θέση θα τηρήσουν στο μεγάλο εθνικό ζήτημα της διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας», λέει στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» ο Σαράντος Θεοδωρόπουλος, μέλος του προεδρείου της Πανελλήνιας Ενωσης Δικηγόρων για τις Γερμανικές Αποζημιώσεις και υποψήφιος βουλευτής στη Β’ Αθηνών με τη Λαϊκή Ενότητα.