Ο Σαμ Μέντες είναι Άγγλος σκηνοθέτης. Είναι περισσότερο γνωστός για την σκηνοθεσία των ταινιών American Beauty (1999), η οποία του χάρισε το Όσκαρ και τη Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Σκηνοθεσίας, Road to Perdition (2002), και Skyfall (2012). Επίσης, είναι γνωστός για την επανασκηνοθέτηση των μιούζικαλ Cabaret (1994), Oliver! (1994), Company (1996), και Gypsy (2003). Σκηνοθέτησε για πρώτη φορά πρωτότυπο μιούζικαλ με το Charlie and the Chocolate Factory the Musical (2013).

Αρχισυντάκτης για ένα μήνα στο Empire, ο Σαμ Μέντες πήρε συνεντεύξεις από τους Ντέιβιντ Φίντσερ, Κρίστοφερ Νόλαν, Ρότζερ Μισέλ, Σουζάνε Μπίερ, Ρόμπ Μάρσαλ, Τζορτζ Κλούνεϊ, Ανγκ Λι, Τζο Ράιτ, Πολ Γκρίνγκρας, Αλφόνσο Κουαρόν, Αλεξάντερ Πέιν, Στίβεν Σόντερμπεργκ, Εντγκαρ Ράιτ και Σοφία Κόπολα και παρέδωσε ένα από τα πιο διασκεδαστικά ερωτηματολόγια. Ιδού τα αποκαλυπτήρια:

ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ;

Ντέιβιντ Φίντσερ: Δεν είμαστε εδώ για να κοιτάμε, αλλά για να συμμετέχουμε

Κρίστοφερ Νόλαν: Όχι τηλέφωνα. Όχι τηλέφωνα. Όχι τηλέφωνα.

Ρότζερ Μισέλ: Σκεφτείτε πριν κάτι συμβεί. Να είστε ευγενικοί. Προσπεράστε το φαγητό. Πηγαίνετε σπίτι νωρίς.

Σουζάνε Μπίερ: Όχι τσιγάρα. Όχι κουβεντούλες. Πάντα να φέρνετε τα κακά νέα με ένα χαμόγελο και ένα αστείο. Επίσης, όχι τσιγάρα.

Ρόμπ Μάρσαλ: Ελάτε σε μένα κατευθείαν όταν υπάρχει πρόβλημα. Γι' αυτό είμαι εδώ.

Τζορτζ Κλούνεϊ: Αν κάποιος έχει κάποια καλή ιδέα, ας μιλήσει.

Ανγκ Λι: Θέλω απλά να είναι ήσυχο και συγκεντρωμένο.

Τζο Ράιτ: Ησυχία κατά τη διάρκεια των προβών. Όχι φωνές και σεβασμός σε όλους.

Πολ Γκρίνγκρας: Πείτε αυτό που σκέφτεστε.

Αλφόνσο Κουαρόν: Κάθε καλό συνεργείο ακολουθεί τους άγραφους κανόνες του σινεμά (να κάνουν ησυχία όταν τρέχει η κάμερα, να μένουν μακριά από την οπτική των ηθοποιών κλπ), αλλά κάθε σκηνοθέτης έχει τη δική του διαδικασία. Θέλω να στήνω τη σκηνή σε ένα άδειο σετ, μόνο με τον διευθυντή φωτογραφίας και τον βοηθό σκηνοθέτη και να φέρνω τους υπεύθυνους του κάθε τμήματος μόνο όταν είμαι ευχαριστημένος.

Αλεξάντερ Πέιν: Κανένας κανόνας. Τι είμαι, Βρετανός; Φαντάζομαι πως είμαι πολύ καλός... Δεν αναρωτιέμαι γιατί ο κόσμος με εκμεταλλεύεται.

Στίβεν Σόντερμπεργκ: Όχι σαγιονάρες.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΦΡΑΣΗ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΕ ΠΙΟ ΣΥΧΝΑ ΣΤΟ ΓΥΡΙΣΜΑ;

Πολ Γκρίνγκρας: «Γάμησε το σενάριο/τα φώτα/τους κομπάρσους κλπ, πάμε γύρισμα!»

Ανγκ Λι: «Μπορείτε να καλύψετε το κενό ανάμεσα στους διαλόγους;» (μιλώντας στους ηθοποιούς)

Τζο Ράιτ: «Ομορφα. Μια φορά ακόμη.»

Τζορτζ Κλούνεϊ: «Τι ώρα τρώμε;»

Αλφόνσο Κουαρόν: «Vamonos» και «Ποιος δεν είναι έτοιμος;»

Τζος Γουίντον: «Ελάτε παιδιά. Είμαι ο αρχηγός όλης ταινίας...» (Όταν θέλω ο κόσμος να με φοβηθεί και να με σεβαστεί. Όχι τρομερά αποτελεσματικό.)

Αλεξάντερ Πέιν: (στους ηθοποιούς) «Τέλεια, τώρα πάμε πιο γρήγορα.» / (στο συνεργείο) «Αν ήταν εύκολο, θα είχα προσλάβει ένα συγγενή μου.»

Ρότζερ Μισέλ: «Ωραία, πόση ώρα θα μας πάρει;»

Κρίστοφερ Νόλαν: «Ας προχωρήσουμε»

Στίβεν Σπίλμπεργκ: «Cut.» και «Αυτό ήταν τέλειο.» και «Άλλη μία!»

Σοφία Κόπολα: «Ωραία, τέλεια, πάμε ξανά.»

Ντέιβιντ Φίντσερ:«Βγάλτε το σκασμό, παρακαλώ»

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ ΧΡΗΣΙΜΗ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΔΩΣΕ ΕΝΑΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ;

Σοφία Κόπολα: Ο πατέρας μου μου είπε: «Η ταινία σου δεν θα είναι ποτέ τόσο καλή όσο στα καθημερινά γυρίσματα και ποτέ τόσο κακή όσο στο πρώτο cut».

Ανγκ Λι: Νομίζω ότι δεν τολμώ να την πω δημόσια.

Τζο Ράιτ: «Χρησιμοποίησε όποια εμπειρία μπορείς και κάνε οτιδήποτε μπορείς ώστε όταν θα έρθει η μεγάλη ευκαιρία να είσαι όσο το δυνατόν πιο καλά προετοιμασμένος». Το είχε πει ο Σίντνεϊ Λιούμετ, όχι σε μένα. Οι σκηνοθέτες δεν μιλάνε συχνά στους άλλους σκηνοθέτες.

Κρίστοφερ Νόλαν: «Άνοιξε το κιμονό», μου είχε πει ο Στίβεν Σόντερμπεργκ με σκοπό να μην κρύβω τον τρόπο δουλειάς μου από το στούντιο.

Στίβεν Σόντερμπεργκ: «Γράψε τα πάντα σε ένα χαρτί.»

Τζορτζ Κλούνεϊ: «Να γυρίζεις μόνο ό,τι χρειάζεσαι.»

Τζος Γουίντον: Ο Τζέιμς Κάμερον μου είχε πει: «Μπορείς να προσλάβεις τους 50 καλύτερους επαγγελματίες του χώρου, ανθρώπους που αγαπάς και σέβεσαι. Κοιτώντας όμως στο μόνιτορ θα είσαι ο μόνος που θα δεις ότι κάτι πάει λάθος».

Ρομπ Μάρσαλ: Ήταν στην πραγματικότητα το αντίθετο από αυτό που μου είπε κάποτε ένας σκηνοθέτης. Μου είχε πει: «Να θυμάσαι πως όλοι εδώ βρίσκονται για να σε υπηρετούν». Και φεύγοντας σκέφτηκα: «Είναι ακριβώς το αντίθετο. Είμαι εδώ για να τους υπηρετώ όλους».

Αλφόνσο Κουαρόν: Έχω ευλογηθεί με πολλές συμβουλές από άλλους σκηνοθέτες. «Να ελέγχεις την ενέργειά σου», «Ιστορία, ηθοποιοί, τοποθεσίες», «Να αποτυγχάνεις με τους δικούς σου όρους».

Σουζάνε Μπίερ: Η καλύτερη συμβουλή που μου έδωσαν ποτέ ήταν αποτέλεσμα της χειρότερης συμβουλής που μου έδωσαν ποτέ. Όταν ήμουν στη σχολή κινηματογράφου, ένας από τους καθηγητές μου υπονόησε πως θα ήταν καλή ιδέα οι σκηνοθέτες να αναμειχθούμε με το συνεργείο. Όταν το έκανα, το συνεργείο μου είπε "κάνε εσύ αυτό που ξέρεις να κάνεις καλύτερα και θα κάνουμε κι εμείς το ίδιο". Ένιωσα τρομερή ντροπή. Και πήρα την καλύτερη συμβουλή.

Πολ Γκρίνγκρας: Πριν κάνω την πρώτη μου ταινία, έχοντας δουλέψει πριν μόνο σε ντοκιμαντέρ, πήγα να βρω τον Ρότζερ Μισέλ, φίλο μου από το πανεπιστήμιο. Μου έδωσε μια υπέροχη συμβουλή: "Μην αγγίξεις ποτέ τον ηθοποιό", εννοώντας πως δεν πρέπει να καθοδηγώ τους ηθοποιούς, αλλά να τους ακούω και να αφήνω αυτούς να με οδηγούν. Πρέπει πάντα να προσπαθείς να ξεδιαλύνεις κάθε φορά τα ένστικτά σου. Γιατί οι ηθοποιοί θα είναι πάντα οι καλύτεροι οδηγοί προς την αλήθεια.

Ρότζερ Μισέλ: «Αν νομίζεις ότι χρειάζεσαι ένα close-up, τότε χρειάζεσαι ένα close-up.»

Εντγκαρ Ράιτ: Ο Τζον Σέιλς λέει: «Μην κάνεις ποτέ δύο λήψεις από κάποιον που βγαίνει από ένα αυτοκίνητο». Αλλά η συμβουλή που με ενέπνευσε προσωπικά πιο πολύ ήταν από τον Στίβεν Σπίλμπεργκ. Του έστειλα ένα e-mail την τελευταία εβδομάδα γυρίσματος του «The World's End» και μου απάντησε με αυτήν την πρόταση: «Καλή τύχη στην τελευταία σου εβδομάδα. Να τελειώσεις δυνατά». Πήγα στο γύρισμα την επόμενη μέρα πετώντας...

Αλεξάντερ Πέιν: «Πάντα να μιλάς στους ηθοποιούς τραγουδιστά και με ένα ψίθυρο.»

Ντέιβιντ Φίντσερ: Κάποτε κάποιος μου είχε πει: «Τα πράγματα που κάνεις χάλια είναι και αυτά μέρος του στιλ σου όσο και τα πράγματα που κάνεις καλά», Το οποίο ήταν τελείως αληθινό και με έναν περίεργο τρόπο καθησυχαστικό.

Πηγή: Flix.gr