Ήταν 1989 όταν ο Μάρτι ΜακΦλάι, ή αλλιώς Μάικλ Τζ. Φοξ, ταξίδεψε στο 2015 στο θρυλικό δεύτερο «Επιστροφή στο Μέλλον». 26 χρόνια μετά βρισκόμαστε σε αυτή ακριβώς την ημέρα.

«Για μένα, το να κινηματογραφήσουμε τις μελλοντικές σκηνές της ταινίας ήταν το λιγότερο ευχάριστο πράγμα απ' όλη την τριλογία, γιατί δεν μου αρέσουν πραγματικά οι ταινίες που προσπαθούν να προβλέψουν το μέλλον. Και δεν μου αρέσουν ακόμη. Όλοι προσπαθούν να εξετάσουν αν οι προβλέψεις που θα κάνεις θα βγουν κάποια στιγμή σωστές. Από το να προσπαθήσουμε να προβλέψουμε με επιστημονικά ορθό τρόπο το μέλλον, που έτσι κι αλλιώς δεν θα καταφέρναμε, αποφασίσαμε να το κάνουμε να φαίνεται αστείο.»

Ο Ρόμπερτ Ζεμέκις δεν είχε ποτέ στο μυαλό του μια ακριβή περιγραφή του 2015, ούτε φυσικά κανείς κάνοντας μια ταινία με ταξίδι στο μέλλον πιστεύει, τη στιγμή που το κάνει, πως κάποια στιγμή αυτή η μέρα θα έρθει και κάποιοι θα προσπαθήσουν να τσεκάρουν την ακρίβεια των προβλέψεων της. Εκτός αν αυτή η ταινία είναι το «Επιστροφή στο Μέλλον 2» που είχε μια τεράστια επιτυχία και έγινε η αφορμή για μια φανατική βάση θαυμαστών που μέσα στα χρόνια έκαναν αυτή ακριβώς τη δουλειά: προσπαθούσαν να επιβεβαιώσουν ή να διαψεύσουν τις προβλέψεις της ταινίας, οδεύοντας προς την απόλυτη κορύφωση του ερχομού της μεγάλης ημερομηνίας του ταξιδιού του Μάρτι ΜακΦλάι στο μέλλον: την 21η Οκτωβρίου του 2015.

ΝΑΙ

H ταινία χτύπησε διάνα, ανάμεσα σε άλλα, στο ότι οι τηλεοράσεις θα ήταν flat, ότι θα ήταν δυνατόν να κάνεις video conference (βλ. Skype), ότι θα μπορείς να βλέπεις έξι κανάλια ταυτόχρονα, ότι η τρισδιάστατη τεχνολογία θα ήταν το μέλλον του σινεμά και του entertainment (με τον Ζεμέκις να διαπρέπει εδώ και χρόνια στο είδος), στην εξάπλωση των drones, στο ότι θα μπορούσες να δώσεις εντολές στην τηλεόραση με τη φωνή σου, στην βιομετρική αναγνώριση της ταυτότητας (βλ. iPhones), στην εφεύρεση των Google Glasses, στην ύπαρξη των ολογραμμάτων, στην εξέλιξη ενός αυτοκινήτου που δεν ρυπαίνει και στην σαρωτική κυριαρχία της πλαστικής χειρουργικής.

ΟΧΙ

Αντίθετα, εκεί όπου δεν κατάφερε να προβλέψει το μέλλον σωστά είναι στην ύπαρξη των smartphones (αφού στην ταινία υπάρχουν ακόμη τηλεφωνικοί θάλαμοι), στο ότι το φαξ είναι πλέον out of date, στην ύπαρξη των ιπτάμενων αυτοκινήτων (αν και δεν θα αργήσει), στα κορδόνια που δένονται μόνα τους (αν και η Nike κυκλοφόρησε ένα μοντέλο το 2011 που έγινε ανάρπαστο) και, όπως συνηγορούν όλοι στο ότι κανείς ακόμη δεν κατάφερε να τελειοποιήσει το ιπτάμενο hoverboard - σήμα κατατεθέν του Μάρτι ΜακΦλάι.