Ελλάς- Γαλλία συμμαχία. Και στο σινεμά. Από τους Άθικτους (2011), την Αμελί (2001), Θέε μου τι σου κάναμε (2014) στο Είναι τρελοί αυτοί οι Βόρειοι (2008), οι γαλλικές ταινίες έχουν ένα ιδιαίτερο στυλ, μια φινέτσα που σε σύγκριση με τις αμερικάνικες ταινίες, αυτές πήγαν δεξιά, στην στροφή για ποιότητα και οι άλλες αριστερά, στην στροφή της μέτριας ποιότητας και άφθονης ποσότητας.

6. Το Παρίσι.

Δεν υπάρχει πιο ρομαντική πόλη. Είναι το απόλυτο όνειρο-ταξίδι της γυναίκας που από μικρή έχει φανταστεί τον σύντροφό της να έρθει με το άσπρο άλογο. Πολλές οι ταίνιες που έχουν γυριστεί στο Παρίσι, αλλά εσύ δες την ταινία του Γούντι  Άλεν, Μidnight in Paris. Μπορεί να είναι αμερικάνικης παραγωγής αλλά το καλά σκηνοθετημένο μεγαλείο του Παρισιού είναι αυτό που κλέβει την παράσταση.

5. Ο ρομαντισμός.

Σκέψου μια γαλλική ρομαντική κομεντί. Ναι, και εγώ αυτή σκέφτηκα. Αγάπα με αν τολμάς. Γαλλική αισθηματική κομεντί παραγωγής 2003, σε σκηνοθεσία Γιαν Σαμιέλ. Πρωταγωνιστούν οι Γκιγιόμ Κανέ και Μαριόν Κοτιγιάρ. Παιχνιδιάρικο, ερωτικό και η απόλυτη ταινία ρομαντισμού και παιδικού έρωτα που δεν θα μπορούσε να φανεί τόσο αληθινή, αν δεν είχε γυριστεί στην Γαλλία.

4. Το στυλ.

Coco Chanel

Το Παρίσι είναι η πρωτεύουσα της μόδας και της ομορφιάς. Yves Saint Laurent. Coco Chanel. Christian Dior. Pierre Cardin. H Μόδα για τους Γάλλους είναι ένας τρόπος να εκφραστούν. Και αυτό το στοιχείο υπάρχει διάχυτο στις γαλλικές ταινίες.

3. Οι Κάννες.

Ένα από τα σημαντικότερα κινηματογραφικά φεστιβάλ παγκοσμίως, είναι το Φεστιβάλ των Καννών. Τεράστια ιστορία, «τεράστια» ονόματα και «τεράστιες» ταινίες, πρωταγωνιστούν κάθε χρόνο.

2. Η γαλλική γλώσσα.

Ακόμα και να σε βρίζουν, αυτή η γλώσσα ακούγεται τόσο κομψή, που δεν σε νοιάζει τι λένε. Είτε σε λένε ηλίθιο είτε βρίσκονται πίσω από τα ροζ τηλέφωνα, διαφορά δεν θα καταλάβεις.

1. Η Οικογένεια Μπελιέ (2014)

Ένας λόγος από μόνος του, γιατί αγαπάς το γαλλικό σίνεμα, είναι γιατί βγάζει τέτοιες ταινίες. Αν δεν έχεις δει αυτήν την ταινία, πραγματικά κρίμα. Σε μια τετραμελή οικογένεια κωφάλαλων η νεαρή Πολά είναι η μόνη που μπορεί να ακούσει και να μιλήσει. Η προσπάθεια της να μείνει πιστή στις υποχρεώσεις της στο σπίτι και να απογαλακτιστεί κάνοντας την δικιά της ζωή, είναι μια πορεία που ο σκηνοθέτης Ερίκ Λαρτιγκό, την κάνει να φαίνεται άκρως συγκινητική.