Του Γιώργου Κατσίγιαννη - εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ 

Η ταπεινωτική αποχώρηση του Γ. Παπανδρέου από την εγχώρια πολιτική σκηνή μπορεί να σήμανε το τέλος της ηγετικής κυριαρχίας του στην Ελλάδα, ωστόσο η απομάκρυνσή του από την πρωθυπουργία και ακολούθως η εκπαραθύρωσή του από την προεδρία του ΠΑΣΟΚ τον υποχρέωσαν να ενεργοποιήσει το δίκτυο των διεθνών γνωριμιών και επαφών του, προκειμένου να αποδείξει ότι «είναι πολύ σκληρός για να πεθάνει», κλείνοντας «τόσο άδοξα» τους λογαριασμούς του με την Ιστορία.

Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, ο πρώην πρωθυπουργός όχι μόνο δεν έχει εγκαταλείψει τις πολιτικές φιλοδοξίες του, αλλά και επιζητά εναγωνίως τη δικαίωσή του μέσα από τη διεθνή καταξίωση. Συγκεκριμένα, τους τελευταίους μήνες εργάζεται πυρετωδώς, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη, για να διαμορφώσει τις κατάλληλες συνθήκες ώστε το όνομά του να συμπεριληφθεί ανάμεσα στων υποψηφίων για τη θέση του επόμενου γενικού γραμματέα του ΟΗΕ.

ΕΚΜΥΣΤΗΡΕΥΣΗ

 Το ενδιαφέρον του για τη διεκδίκηση του εν λόγω αξιώματος φέρεται να το έχει εκμυστηρευτεί -σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους- στον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον, αλλά και στη σύζυγό του, Χίλαρι. Η τελευταία ως υποψήφια πρόεδρος της Αμερικής, σε περίπτωση εκλογής της, θα έχει ουσιαστική επιρροή στην επιλογή του διαδόχου του Μπαν Κι-μουν, η θητεία του οποίου λήγει στις 31 Δεκεμβρίου του 2016. Δηλαδή, έναν μήνα μετά τις αμερικανικές εκλογές.

Οι άριστες σχέσεις του Γ. Παπανδρέου με την οικογένεια Κλίντον χρονολογούνται εδώ και δύο δεκαετίες. Κατά την περίοδο της προεδρίας του Μπιλ Κλίντον ο Ελληνας πολιτικός, ως υπουργός Εξωτερικών, είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη της υπερδύναμης για τους επιδέξιους διπλωματικούς χειρισμούς του στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας. Επίσης, ο ίδιος ο Μπιλ Κλίντον, αφού αποχώρησε από τον Λευκό Οίκο, τίμησε επανειλημμένα τον Γ. Παπανδρέου με την παρουσία του στις εκδηλώσεις του περίφημου Συμποσίου της Σύμης, ενώ εσχάτως έκανε ειδική αναφορά στο πρόσωπό του στην εκδήλωση που διοργάνωσε στη Νέα Υόρκη το ίδρυμα που φέρει το όνομά του και είχε ως κεντρικό ομιλητή τον πρωθυπουργό, Αλ. Τσίπρα.

Το όνομα του Γ. Παπανδρέου ως πιθανού διεκδικητή της θέσης του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ είχε κυκλοφορήσει και την περίοδο του 2011, όταν υποχρεωνόταν σε παραίτηση από την πρωθυπουργία της χώρας, ωστόσο οι ηγέτιδες δυνάμεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού είχαν αποφασίσει να ανανεώσουν τη στήριξή τους για μια δεύτερη θητεία στον Νοτιοκορεάτη Μπαν Κι-μουν.

Ο Γ. Παπανδρέου, για να ισχυροποιήσει τη θέση του στη λίστα των υποψηφίων, από τότε που εγκατέλειψε το Μέγαρο Μαξίμου επιδόθηκε σε μια σιωπηρή προεκλογική εκστρατεία ανά τον κόσμο. Συμμετείχε σε διεθνή fora ως ομιλητής και σε πανεπιστημιακές εκδηλώσεις στις ΗΠΑ, στη Λατινική Αμερική, στον Καναδά, στην Αυστραλία, στην Κίνα και στην Αφρική, αλλά και σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, κυρίως της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης, καθώς εκεί έχει λιγότερη πολιτική απήχηση. Στην Ευρώπη ο πρώην πρωθυπουργός δεν έχει πλέον την υψηλή δημοφιλία, κυρίως στις ηγεσίες πολλών κεντροαριστερών κυβερνήσεων και κόμματων, καθώς οι δημόσιες σχέσεις του ως προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς τα τελευταία χρόνια αφορούσαν κυρίως άλλες ηπείρους. Ενδεχομένως σε αυτό να συνέβαλε και το γεγονός ότι ως πρωθυπουργός της Ελλάδας έφερε το ΔΝΤ στην Ευρώπη, ενώ έμπλεξε στην περιπέτεια της χώρας και τα υπόλοιπα κράτη-μέλη, που αναγκάστηκαν να συνδράμουν οικονομικά τη στήριξη της χώρας μας.

«Ποντάρισμα» σε ειρήνη και Αραβες

Ο Γ. Παπανδρέου, στο πλαίσιο της προβολής της έως τώρα πολιτικής καριέρας του, δίνει ιδιαίτερη έμφαση σε σειρά ειρηνευτικών πρωτοβουλιών που είχε αναλάβει ως υπουργός Εξωτερικών, όπως ήταν η καθιέρωση της Ολυμπιακής εκεχειρίας, και ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, αφού δραστηριοποιήθηκε για την αντιμετώπιση διεθνών κρίσεων, όπως αυτή μεταξύ Πακιστάν και Ινδίας, αλλά και στη Μέση Ανατολή. Ο ίδιος θεωρεί πως τώρα είναι σε πλεονεκτική θέση για να καταλάβει ένα ανώτατο αξίωμα όπως αυτό στον ΟΗΕ, επειδή προέρχεται από μια χώρα που βρίσκεται στην καρδιά του γεωπολιτικού χάρτη και των εξελίξεων, ιδιαίτερα αφού εντείνεται το μείζον ζήτημα της αύξησης των προσφυγικών ροών από τη Συρία στην Ευρώπη, το οποίο απασχολεί όλες οι μεγάλες δυνάμεις του πλανήτη.

Επικαλείται, δε, και το διαχρονικά στέρεο υπόβαθρο των σχέσεων της οικογένειάς του με τις χώρες της αραβικής χερσονήσου, ώστε να πείσει για την καταλληλότητά του για τη θέση του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ στην παρούσα συγκυρία. Ταυτόχρονα, θεωρεί ότι μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο και σε επιμέρους ιστορικές εκκρεμότητες, που συνδέονται με την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας, δηλαδή τη διευθέτηση του Κυπριακού, όπου στο παρελθόν είχε τοποθετηθεί υπέρ του σχεδίου Ανάν (κάτι που συμμεριζόταν και ο νυν πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Ν. Αναστασιάδης, αλλά και ο πρωθυπουργός, Αλ. Τσίπρας), αλλά και του Σκοπιανού.

Η επιδέξια προβολή από τον ίδιο της εγνωσμένης ενασχόλησής του με τα προαναφερθέντα ζητήματα μπορεί να του εξασφαλίσει σημαντικούς πόντους στη διαδικασία αξιολόγησης των υποψηφίων και ταυτόχρονα να του κατοχυρώσει τον ρόλο του εγγυητή για τη δρομολόγηση οριστικών λύσεων σε αυτά.