Το Μαρούσι υποδέχεται την εικόνα της Παναγίας Σουμελά την Τετάρτη 18 Νοεμβρίου
<p>Την Τετάρτη 18 Νοεμβρίου στις 17:00 το απόγευμα </p>
Το παρεκκλήσι της Παναγίας της Νεραντζιωτίσσης, στο Μαρούσι, υποδέχεται την εικόνα της Παναγίας Σουμελά την Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2015 στις 5:00 το απόγευμα.
Από τη συμβολή των οδών Νεραντζιωτίσσης και Αγίου Κωνσταντίνου, όπου βρίσκεται το παρεκκλήσι, θα ακολουθήσει λιτανεία της μέχρι τον Ι.Ν. Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, όπου θα παραμείνει έως τη Δευτέρα 23 Νοεμβρίου το πρωί.
Πρόσκληση προς όλους να παρευρεθούν στις εκδηλώσεις του ιερού προσκυνήματος απευθύνουν οι ιερείς και τα μέλη του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του Ιερού Ναού Αγίου Κοσμά του Αιτωλού Αμαρουσίου, ο Δήμος Αμαρουσίου και ο Ποντιακός Σύλλογος Αμαρουσίου «Νίκος Καπετανίδης».
Σύμφωνα με το πρόγραμμα που θα ακολουθηθεί, την Κυριακή 22 Νοεμβρίου, στη μία το μεσημέρι θα γίνει το ποντιακό πανοΐρ, γλέντι με τραγούδι και χορό παραπλεύρως του ναού (οδός Βυζαντίου), ενώ τη Δευτέρα 23 Νοεμβρίου το πρωί η εικόνα της Παναγίας Σουμελά θα αναχωρήσει μετά τη Θεία Λειτουργία για το όρος Βέρμιο, όπου φυλάσσεται.
Ο ναός θα είναι καθημερινά ανοιχτός από τις 7:00 το πρωί έως τις 10:00 το βράδυ και καθημερινά θα τελούνται στις 7:00 το πρωί Θεία Λειτουργία, στις 12:00 με Παράκληση στην Παναγία και στις 5:00 το απόγευμα Εσπερινός. Ο ναός του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού Αμαρουσίου βρίσκεται στη συμβολή των οδών Βυζαντίου και Μαραθωνοδρόμων με πρόσβαση και μέσω ΗΣΑΠ - Προαστιακού, στάση Νεραντζιώτισσα.
Σύμφωνα με την παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας, η εικόνα της Παναγίας είναι έργο του Αποστόλου και Ευαγγελιστή Λουκά. Η ονομασία Σουμελά ετυμολογείται από το όρος Μελά και το ποντιακό ιδίωμα «σου», που σημαίνει «εις το» ή «εις του» και έγινε Σουμελά, «εις του Μελά». Την εικόνα έφερε στην Αθήνα, μετά το θάνατο του Λουκά, ο μαθητής του Ανανίας και την τοποθέτησαν σε περικαλλή ναό της Θεοτόκου.
Γι' αυτό το λόγο αρχικά είχε ονομαστεί Παναγία η Αθηνιώτισσα. Το 386 οι Αθηναίοι μοναχοί Βαρνάβας και Σωφρόνιος ιδρύουν το μοναστήρι της στο όρος Μελά της Τραπεζούντας, όπου έως τον ξεριζωμό των Ελλήνων της Ανατολής έζησαν εκατοντάδες μοναχοί και ασκητές.