Του Γιώργου Λεβέντη - Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Αν υπάρχει μία λέξη που περιγράφει επαρκώς τον πρόεδρο του ΣΕΒ, Θ. Φέσσα, κατά εποχές, είναι η «πολυπραγμοσύνη». Ενας χαρακτηρισμός με τον οποίο μάλλον και ο ίδιος ο αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας αρέσκεται να ταυτίζεται. Με τη διαρκή του ενασχόληση με τα πάντα, άλλοτε με αφέλεια και γραφικότητα, άλλοτε με πονηριά και κρυφές ή φανερές σχέσεις με ισχυρότερους από αυτόν, κατόρθωνε να ανεβαίνει υπομονονετικά τα σκαλιά της επιχειρηματικής ιεραρχίας, να πουλάει και να αγοράζει επιχειρήσεις, πληροφορίες και σχέσεις. Αυτά χωρίς ποτέ να αποκτήσει στενούς συνεργάτες πέρα από τη σύζυγό του, με μάλλον επιφανειακές, αλλά απλωμένες, λόγω πολυπραγμοσύνης, σχέσεις, που δημιουργούσαν ισχυρά, αλλά περιορισμένης διάρκειας και εμβέλειας δίκτυα.

Είναι μακρύς, πράγματι, ο δρόμος που ο Θεόδωρος Φέσσας διήνυσε από τις ημέρες που είχε μπλεχτεί σε ένα σκάνδαλο 250 εκατ. δολαρίων με την κυπριακών συμφερόντων AremisSoft (τότε η αμερικανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς είχε καθίσει στο σκαμνί τους Κύπριους συνεταίρους του και για πρώτη φορά είχε κινδυνεύσει ο πολυπράγμων πρόεδρος να βρεθεί αντιμέτωπος με ένα σκληρό και αδέκαστο σύστημα δικαιοσύνης) μέχρι τη θριαμβευτική πώληση της Q-Telecom (την εποχή που το due diligence ήταν ανέκδοτο στα deals), η οποία έλυσε το δανειακό πρόβλημα της Quest και του επέτρεψε να κάνει δυναμικό comeback, ταυτιζόμενος με τη διακυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή.

Στη συνέχεια, ο Θ. Φέσσας κατέβηκε από το άρμα του καραμανλισμού, προσποιήθηκε τον επιχειρηματικό τουρίστα, με επιμελητηριακές ασχολίες, όπως το Ελληνο-κινεζικό Συμβούλιο, και «φλέρταρε» με επιτυχία με το σύστημα Βενιζέλου, προωθώντας πάντα δικά του, ατομικά συμφέροντα, μέχρι την επανεμφάνισή του την εποχή Σαμαρά σε δουλειές του Δημοσίου στην πληροφορική και τις ταχυμεταφορές. Ειδικά με την ACS, πότε της έβαζε πωλητήριο, πότε εμφανιζόταν ως αγοραστής των ΕΛ.ΤΑ., πάντα μπερδεύοντας τους πάντες και κλείνοντας κρατικές δουλίτσες. Σήμερα, η ACS διεκδικεί να εκτοπίσει τα αδρανή ΕΛ.ΤΑ. από τις δουλειές αλληλογραφίας του Δημοσίου και της ΕΥΔΑΠ, αν και δεν τα κατάφερε να κερδίσει τον διαγωνισμό ταχυμεταφορών στη ΔΕΗ, ίσως λόγω του ότι ταυτίστηκε στον ΣΕΒ με ενεργειακά συμφέροντα που είναι σε ευθύ ανταγωνισμό και αντιδικία με τη ΔΕΗ.

ΔΙΠΡΟΣΩΠΟΣ

Ως πρόεδρος του ΣΕΒ, ο Θ. Φέσσας διατηρεί όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που τον συνόδευσαν στην επιχειρηματική του ανέλιξη. Καλός μέχρι παρεξηγήσεως με τους ισχυρότερους, σκληρός με τους υφισταμένους και πάντα κινούμενος με παράλληλα συστήματα. Τώρα δοκιμάζει τις μεθόδους του σε θέματα με ευρεία πολιτική διάσταση, όπως οι επαφές του ως προέδρου του ΣΕΒ με την τρόικα και τις Βρυξέλλες, προσποιούμενος τον διαμεσολαβητή, αλλά κινούμενος ανεξάρτητα για λογαριασμό συγκεκριμένων λόμπι, που τον ανέδειξαν και τον προστατεύουν μιντιακά.

Δεν είναι τυχαίο ότι εκπαραθύρωσε από τον ΣΕΒ τον Θανάση Λαβίδα και απέκοψε τον ΣΕΒ International, προκειμένου να χειριστεί ο ίδιος τις επαφές με τις Βρυξέλλες, για να περάσει συγκεκριμένες επιχειρηματικές ατζέντες στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εν αγνοία βέβαια της κυβέρνησης - αν και όλα, δυστυχώς γι’ αυτόν, μαθαίνονται και οι παρασκηνιακές του κινήσεις φαίνεται να έχουν εξοργίσει την κυβέρνηση. Κάτι τέτοιο φάνηκε από την προσπάθεια του ΣΕΒ να εμπλακεί και στην ελληνογαλλική ατζέντα, όταν ο Θ. Φέσσας ήρθε σε συνεννόηση με γαλλικά συμφέροντα που δεν συμπλέουν με τις πρωτοβουλίες της γαλλικής κυβέρνησης.

Παρότι λοιπόν σήμερα εμφανίζεται ισχυρός με τη στήριξη δύο μεγάλων ενεργειακών και ενός κατασκευαστικού ομίλου, η πολυπραγμοσύνη του έχει αρχίσει να εκνευρίζει τους παραδοσιακά ισχυρούς και λιγότερο ηχηρούς παράγοντες στον ΣΕΒ, αλλά, πολύ περισσότερο, στην κυβέρνηση. Ειδικότερα, η εμπλοκή του ΣΕΒ στη διαμάχη της κυβέρνησης με την Ελληνικός Χρυσός (με άμεσο ενδιαφέρον της ΕΛΛΑΚΤΩΡ), αλλά και τελευταία με τον ΟΠΑΠ, όπου ο Ομιλος Quest -σε συνεργασία με τον προστάτη του, όπως ο ίδιος τουλάχιστον ισχυρίζεται, από τον ενεργειακό κλάδο- διεκδικεί σχέση υποπαραχωρησιούχου στην πολύπαθη υπόθεση των VLTs.

«ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΙ».

Η πρόσφατη λύση της συνεργασίας της Quest με τον ΠΑΣΟΚογενή, αειθαλή «γκουρού της Πληροφορικής», Παντελή Τζωρτζάκη, προκαλεί νέους «πονοκεφάλους» για τον Θεόδωρο Φέσσα, αφού θα πρέπει τώρα ο ίδιος να ασχοληθεί με την καθημερινότητα της εταιρείας του. Ηταν μια εξέλιξη που δεν εξέπληξε κανέναν που γνωρίζει τον συγκεντρωτισμό του κ. Φέσσα και τη χαλαρή αντίληψη περί management του Π. Τζωρτζάκη, ενός καταφερτζή deal maker, αλλά ανεξάρτητου πνεύματος, που δεν θα μπορούσε να υπομένει για πολύ την γκρίνια και την επιτηδευμένη χειριστικότητα του προέδρου του ΣΕΒ. Αυτό είναι ίσως και το μεγαλύτερο μειονέκτημα του κ. Φέσσα στο παιχνίδι που έχει επιλέξει να παίξει, διότι δεν είναι πλέον δυνατό να κρατάει τους πάντες ευχαριστημένους, πολλώ μάλλον όταν μπλέκει στα πόδια πολιτικών και επιχειρηματικών συμφερόντων που δεν συγχωρούν την απιστία και τη διπροσωπία.

Προβλήματα και στη λειτουργία του Συνδέσμου

Για τον ΣΕΒ, ως θεσμικό όργανο, δεν υπάρχουν πολλά που διακυβεύονται καθώς, μετά την πάροδο της ισχύος του την εποχή των διαπραγματεύσεων των συλλογικών συμβάσεων, εξελίσσεται, πολύ περισσότερο στα χέρια του Θεόδωρου Φέσσα, σε ένα λόμπι μικροσυμφερόντων, που αρχίζουν και τίθενται σε τροχιά σύγκρουσης. Επίσης, εμφανίζει αδυναμία θεσμικής παρέμβασης στη διαβούλευση για το νομοθετικό έργο, με θέσεις χωρίς επιστημονική τεκμηρίωση και με γενικότητες επί των θεμάτων πολιτικής που αποτελούν προκάλυμμα καπνού για τις μικροδιαμεσολαβητικές ενέργειες του πολυπράγμονος προέδρου. Επειδή όμως μόνο αφελής δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ο πρόεδρος Φέσσας, διαισθάνεται και ο ίδιος ότι, βελτιώνοντας την προσωπική του οικονομική επιφάνεια, μπορεί να προστατευτεί απέναντι στις πολλές καταιγίδες που μπορεί να ξεσπάσουν από στιγμή σε στιγμή. Για αυτό και έχει επιδοθεί τελευταία σε μειώσεις κεφαλαίου και αποθησαύριση προσωπικών αποταμιεύσεων για τις δύσκολες μέρες που έρχονται, για τις οποίες ενδεχομένως οι όψιμοι φίλοι του από το εξωτερικό τον προειδοποιούν να προετοιμαστεί. Το στοίχημα όμως δεν είναι καθόλου προσωπικό. Μαζί του κινδυνεύουν να εγκλωβιστούν και άλλοι επιχειρηματίες, αν συνεχίσει ο ΣΕΒ το διπρόσωπο παιχνίδι του σε σχέση με την κυβέρνηση και το κουαρτέτο, πέρα από τη ζημιά που έχει ήδη υποστεί ο Σύνδεσμος στο κύρος του από την προηγούμενη διοίκηση Δασκαλόπουλου, με τον επιφανειακό και καιροσκοπικό τρόπο που οι πρόεδροί του έχουν αρχίσει να διαχειρίζονται την καρέκλα τους.