Η ημέρα σηματοδοτεί τον αιματοβαμμένο και γεμάτο θυσίες, πόνο, ήττες, και δυσκολίες αγώνα που έδωσαν πρόγονοί μας, μαχόμενοι για ένα αύριο, διαφορετικό από εκείνο που βίωναν ως ζιμμήδες (προστατευόμενοι, μη μουσουλμάνοι υπήκοοι).

Μια επανάσταση, αρχικά σποραδική και σχετικά ανοργάνωτη, ζυμώθηκε, πήρε μορφή και, στα χρόνια που έπονταν, οδήγησε σε μια σειρά γεγονότων που κατέληξαν με την αναγνώριση της ανεξαρτησίας των Ελλήνων, με το Πρωτόκολλο της 22ας Ιανουαρίου του 1830.

Η σκληρή πορεία προς την ανεξαρτητοποίηση, ανέτρεψε πολλές ισορροπίες και ξεβόλεψε πολλούς εσωτερικούς και εξωτερικούς εμπλεκόμενους παράγοντες, διδάσκοντας μας ότι τίποτα δεν κατακτάται εύκολα, χωρίς αντίσταση, χωρίς απώλειες, χωρίς πυγμή κι επιμονή. Από τη στιγμή που η ιδέα της επανάστασης πήρε θέση στην συνείδηση ενός έστω μέρους των υπόδουλων πληθυσμών, ο πρώτος σπόρος είχε φυτευτεί, κι η αλληλουχία των εξεγέρσεων και των αντιστάσεων, (μέσα από τις μικρές νίκες, αλλά και τις ήττες), ξετύλιξε το κουβάρι των ιστορικών γεγονότων που ακολούθησαν.

Με τις ίδιες αναλογίες εξελίσσεται όμως και η ζωή μας: ο πρώτος εχθρός που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε, είναι ο ίδιος μας ο εαυτός, ο φόβος μας, οι κακές μας συνήθειες, οι δαίμονές μας. Στη συνέχεια, οφείλουμε να θέτουμε στόχους και να κάνουμε βήματα μικρά, αλλά αποφασιστικά για να τον πλησιάσουμε, περνώντας σχεδόν πάντα από τις Συμπληγάδες της αποτυχίας. Σπάνια πετυχαίνουμε με την πρώτη, έστω μια μικρή νίκη, αλλά αυτό δεν είναι λόγος για να τα παρατάμε και να παραιτούμαστε.

Σκεφτείτε σαν τον Κολοκοτρώνη για παράδειγμα. Προσπάθησε να καταλάβει την Καρύταινα στις 29 Μαρτίου του 1821, μαζεύοντας 6.000 άνδρες, όμως το στράτευμα του διαλύθηκε, στην πρώτη έξοδο των Τούρκων. Αν τα παρατούσε, δεν θα ήταν ο άντρας, ο ήρωας που όλοι σήμερα ξέρουμε και μνημονεύουμε. Αν’ αυτού, άλλαξε τη στρατηγική του και παρέμεινε πιστός στις ιδέες του, τα κίνητρά του, το στόχο του, πετυχαίνοντας να περάσει στην Ιστορία, ως ο Γέρος του Μοριά.

Η Επανάσταση του 1821, είναι το ιστορικό γεγονός στο οποίο χρωστάμε όλοι εμείς που κατοικούμε σε αυτό το κομμάτι του κόσμου και μιλάμε την ίδια λαλιά, τη διαμόρφωση της κοινής μας συνείδησης και ταυτότητας: είμαστε Έλληνες, με όλα τα λαμπρά και όλα τα μαύρα στοιχεία που συνθέτουν την προσωπικότητά μας...

Ζήτω η 25η Μαρτίου!