Ο Μάρτιος αποτελεί μήνα με ιδιαίτερα ευμετάβλητες καιρικές συνθήκες. Στο δικό μας διήμερο ταξίδι στον Όλυμπο, μας χάρισε μια πανέμορφη ημέρα στο βουνό αλλά και μια βροχερή ημέρα στις θάλασσες του Ολύμπου

Συνταξιδιώτης στο βουνό των θεών και των ανθρώπων ήταν ο Μπάμπης Γκιριζιώτης, φωτογράφος του μυθικού βουνού και δημιουργός του μοναδικού Mount Olympus Summits Project.

Ο Όλυμπος – το Λιτόχωρο και οι ακρογιαλιές του – μας μάγεψαν. Πύλη του Ολύμπου αποτελεί το Λιτόχωρο. Χτισμένο στα ριζά του βουνού, αποτελεί ίσως την πιο όμορφη είσοδο χωριού στην Ελλάδα. Πρώτη μας στάση στο «Ζαχαροπλαστείο Ολύμπιον» που είναι διακοσμημένο με τοιχογραφίες ντόπιων καλλιτεχνών με κύριο θέμα τον Όλυμπο και γεμάτο ρολόγια στους τοίχους. Έξυπνος συνδυασμός! Σε προδιαθέτει να πιείς στα γρήγορα τον εξαιρετικό καφέ και να ξεκινήσεις αμέσως για το βουνό.

Πήραμε το δρόμο για τα Πριόνια – το τελευταίο και πιο υψηλό σημείο που μπορείς, μετά από μια διαδρομή 17 χιλιομέτρων από το Λιτόχωρο, να φτάσεις με το αμάξι! Απαραίτητες στάσεις στη διαδρομή αποτελέσαν το εξωκλήσι της Παναγιάς του Ολύμπου που είναι όλο κτισμένο από υλικά παλιών σπιτιών του Λιτοχώρου. Πετρόχτιστο, με θέα στις κορυφές αποτελεί έναν καλά κρυμμένο θυσαυρό, μέσα στην πυκνή βλάστηση του Ολύμπου!  Το εκκλησάκι – παρόλο που είναι ιδιωτικό – είναι καθημερινά ανοικτό για όλον τον κόσμο.

Το νέο μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου του Εν Ολύμπω (γνωστό και ως «Σκάλα» για τους ντόπιους), αποτελεί σημείο προορισμού από μόνο του. Οι μοναχοί που ζουν εκεί, πέρα από το να «προσεύχονται» για την σωτηρία του κόσμου, παράγουν τα δικά τους προϊόντα. Τα πάντα μπορείς να βρεις στην Μονή: γαλακτομικά προϊόντα, κρέας χοιρινό από μαύρο χοίρο που μεγαλώνει σε ιδιόκτητα κτήματα και τρέφεται βιολογικά, μέλι κάθε είδους, μαρμελάδες, λικέρ, ταχίνι καθώς και κρασιά. Στο άβατο της μονής που αποτελεί χώρο επισκέψιμο για τους μοναχούς και τους άντρες, μπορείς να θαυμάσεις τους κοιτώνες, το επιβλητικό «αρχονταρήκι» της μονής καθώς και την εκκλησία στην οποία προσεύχονται μόνον μοναχοί. Στην λιτά στολισμένη εκκλησία, δεσπόζει το μαρμάρινο τέμπλο με αγιογραφίες του Φώτη Κόντογλου και η εικόνα του Αγίου Διονυσίου που είναι σενδεδεμένη με μύθους και θρύλους της περιοχής.

Ο δρόμος για τα Πριόνια έχει συνεχείς  στροφές. Δάση με μικτή βλάστηση – με κύριο είδος την μαύρη πεύκη – σε συντροφεύουν στο δρόμο προς τα Πριόνια. Στα 940μ. συναντάς το καταφύγιο του Σταυρού ή Τάκης Μπουντόλας, η θέα είναι απλά μαγευτική. Συνεχίζοντας στο δρόμο και λίγα μόλις χιλιόμετρα πριν από τα Πριόνια διαδοχικά βρίσκεις τη θέση «Γκορτσιά» που αποτελεί σταθμό ανάβασης για το οροπέδιο των Μουσών. Αμέσως μετά οφείλεις να βγεις από το δρόμο. Η παλαιά Μονή του Αγίου Διονυσίου του Εν Ολύμπω, σε περιμένει. Η διαδικασία αναστήλωσης ολοκληρώνεται. Το παράδοξο είναι πως το παλιό μοναστήρι δεν έχει χώρο αβάτου, μιας και όπως μας είπε ο Πατήρ Πορφύριος: « Το μοναστήρι δέχθηκε γυναικόπαιδα κατά τη διάρκεια των πολέμων». Μισή ώρα διαδρομής στον πυρήνα του Εθνικού Δρυμού θα σε οδηγήσει στο Άγιο Σπήλαιο, εκεί όπου μόνασε αρχικά ο Άγιος Διονύσιος – πριν τη δημιουργία του μοναστηριού. Στη διάρκεια της διαδρομής συναντάς διάφορα ήδη χλωρίδας με κυρίαρχο τον ίταμο που είναι ένα από τα σπανιότερα δασικά είδη στην Ελλάδα.

Τελικός προορισμός η δασική θέση «Πριόνια». Η τοποθεσία ονομάστηκε έτσι γιατί αποτέλεσε σημείο συγκέντρωσης των κατοίκων που ασχολούνταν με την υλοτομία. Μέσα στο καλυβάκι – εστιατόριο μπορείς να δεις φωτογραφίες από διάφορες στιγμές στον χρόνο – ιδιαίτερη είναι η φωτογραφία που απεικονίζει υλοτόμους με τεράστια πριόνια να ξυλεύουν το δάσος , αποτελεί φωτογραφία του Fred Boissonnas που κατά την επίσκεψή του το 1913 μαζί με τον Daniel Baud-Bovy και τον Χρήστο Κάκκαλο κατέκτησαν τις κορυφές του Ολύμπου. Η επίσκεψή μου εκεί άξιζε τον κόπο, μιας και είχα την χαρά να συναντήσω τον Μιχάλη Στύλλα – διαχειριστή του καταφυγίου «Χρήστος Κάκκαλος»  στο Οροπέδιο των Μουσών – που μόλις είχε «κατέβει» με τα σκι. Μια μπύρα μας τόνωσε για να συνεχίσουμε.

Στο Λιτόχωρο τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να αναπτύσσεται με ιδιωτική πρωτοβουλία, το φαράγγι του Ενιπέα. Ένας από τους χώρους που αξίζει να επισκεφθείς εκεί, είναι το «Ντίσκο Ρωμέικο». Πρόκειται για ένα σύχρονο καφενείο, στον χώρο ενός παλιού καζαναριού που ανακαινίστηκε. Τα τραπεζάκια έξω είναι όλον τον χρόνο, για τους τολμηρούς. Παράξενο το όνομα του μαγαζιού – δεν το ξεχνάς εύκολα – με το Ντίσκο να δηλώνει διάθεση και το Ρωμέικο να αποτελεί το παραδοσιακό κρασί της Κρήτης. Από την λεβεντογέννα Κρήτη είναι και η καταγωγή της ιδιοκτήτριας, της Μαριτίνας που ευγενέστατη βρίσκεται εκεί για να σε εξυπηρετήσει. Παρέα της στη ζωή και στη δουλειά ο Νίκος, κάτοικος Λιτοχώρου και άριστος γνώστης του βουνού των Θεών. 
Ο χώρος άρχισε να λειτουργεί τον Ιούλιο του 2015, ανήμερα της έναρξης του Mythical Trail -ενός εκ των των τριών μεγάλων μαραθωνίων του Ολύμπου. Η Μαριτίνα και ο Νίκος κατάφεραν να μαζέψουν πολλά νόστιμα προϊόντα από όλη την Ελλάδα από μικρούς κυρίως παραγωγούς και να τα «παρουσιάσουν» στους κατοίκους και στους επισκέπτες της περιοχής. Η ανταπόρκιση ήταν πέρα για πέρα θετική. Το «Ντίσκο Ρωμέικο» αποτελεί έναν χώρο που φτιάχτηκε με μεράκι και αγάπη για αυτό και δουλεύει καλά. Καθημερινά ανοικτά, εκτός από Δευτέρα, είναι εκεί και σε περιμένει να ανακαλύψεις τις γεύσεις των προϊόντων του!

Σε αυτόν χώρο επέλεξα να συναντηθώ με τους συντελεστές των Μαραθωνίων του Ολύμπου. Του Olympus Marathon και του Mythical Trail. Είπαμε πολλά, με εξέπληξε η αγάπη τους και ο σεβασμός για την ιστορία και τα μονοπάτια του Ολύμπου, καθώς και η οικολογική τους συνείδηση. Οι μαραθώνιοι του Ολύμπου είναι τρεις, με ιστορικότερο αυτόν του ΕΟΣ Θεσσαλονίκης που γίνεται κάθε Σεπτέμβριο στον Όλυμπο.

Η μέρα μας έκλεισε με καλή παρέα, ένα λουκούλειο γεύμα και γευστική δοκιμή κρασιών του Κτήματος Κούρτη στο εστιατόριο Sunday’s  της Κατερίνας Δημοπούλου, στο Λιτόχωρο.

Όλοι οι επαγγελματίες της περιοχής προσπαθούν – όσο γίνεται – να εμπλουτίζουν το μενού τους με τοπικά προϊόντα. Αυτό κάνει και η Κατερίνα με τις μοναδικές της σαλάτες, σε συνοδεία με τα burger από 100% μοσχαρίσιο ντόπιο κιμά, συνδυάζονται άψογα με τις μακαρονάδες και τις πίτσες της που πέρα από τα διαλεγμένα υλικά που χρησιμοποιεί, τα εμπλουντίζει με ντόπια λαχανικά και φρέσκα μανιτάρια.


Ο Απόστολος Κούρτης είναι η ψυχή του Κτήματος Κούρτη που βρίκεται στην Ράχη Ολύμπου. Είχαμε συναντηθεί μαζί του σε διάφορες εκθέσεις και είχαμε γευτεί τα κρασιά του. Αυτήν τη φορά όμως ήταν διαφορετικά. Θέλοντας να κάνει «κάτι καινούριο» έβγαλε τα κρασιά του στο εμπόριο. Όλα – και οι 18000 φιάλες που παράγονται –  προέρχονται από σταφύλια βιολογικής καλλιέργειας. Ο ιδιόκτητος αμπελώνας του κτήματος αποτελείται από 60 στρέμματα με διάφορες ποικιλίες. Όλες οι ποικιλίες δείχνουν άριστη προσαρμοστικότητα στο κλίμα του Ολύμπου. Ο Αποστόλης είναι ένας ωραίος τύπος, χαλαρός και λάτρης της παρέας αλλά και των κρασιών του. Πέντε είναι τα κρασία του Κτήματος Κούρτη με τις ετικέτες να έχουν φιλοτεχνηθεί από τον ζωγράφο Παναηλίδη. Οινόβιον λευκό και κόκκινο, Ηώς ροζέ ημίξηρος, Όψιμο Trebbiano και Oniros ερυθρός αποτελούν την ιδιαίτερα ανταγωνιστική βεντάλια προϊόντων του Κτήματος Κούρτη που είναι και το μόνο επισκέψιμο οινοποιείο του Πιερικού Ολύμπου.

Στην παρέα μας είχαμε την χαρά να φιλοξενήσουμε τον Σάκη Γκούνα, οικονομολόγο και λάτρη του Ολύμπου – ειδικά των θαλασσών της περιοχής. Βρισκόταν σε φάση απόλυτης δημιουργίας μιας και τα προγράμματα του νέου ΕΣΠΑ ξεκίνησαν. Είναι η πρώτη φορά που επιδοτούνται δράσεις που θα τονόσουν την τοπική οικονομία – πολλές από αυτές και 100%. Μια συζήτηση με τον Σάκη Γκούνα θα σου λύσει όλες τις απορίες. Στο γραφείο του στην Κατερίνη δέχεται καθημερινά κόσμο, ειδικά νέους επιστήμονες και επιχειρηματίες.

Στην παρέα μας προστέθηκαν και οι αδερφές Διαμαντίδου (η Σοφία και η Χριστίνα)  που ζουν, εργάζονται και δημιουργούν στα ριζά του βουνού.  Η επωνυμία της επιχείρησης τους είναι: Sophie & Christie bijoux.  Ασχολήθηκαν τα τελευταία χρόνια με τη δημιουργία κοσμημάτων, που πολλά από αυτά γίνονται με υλικά που μαζεύουν από τις στεριές και τις θάλασσες του μυθικού βουνού. Το μεγαλύτερο τους όμως δημιούργημα, είναι το ότι κατάφεραν να κάνουν οικογένειες και να κατοικήσουν στην περιοχή.  Με το ηλεκτρονικό εμπόριο κέρδισαν πελάτες από όλη την Ελλάδα.

Το βράδυ έκλεισε με τον Μιχάλη Στύλλα να μας διηγείται ιστορίες από το Οροπέδιο των Μουσών και τις κορυφές του Ολύμπου. Είναι απίθανο πως όλα έχουν μια άρηκτη σχέση με τον Όλυμπο. Από τη δημιουργία ως και το σήμερα. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσοι έρχονται και επισκέπτονται το βουνό των Θεών για να ζήσουν το μύθο της δημιουργίας και της άποψης πως όλα από κάπου εδώ ξεκίνησαν. Είναι στο χέρι σου να το ζήσεις και εσύ!

πηγή: travelyou.gr