Ζήσαμε να το διαβάσουμε και αυτό…

Ο Εισαγγελέας της Άγκυρας απέστειλε δια της δικαστικής οδού στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου αίτημα προκειμένου να κινηθεί δικαστική διαδικασία αγωγής αποζημιώσεως εναντίον του πιλότου της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, ο οποίος κατηγορείται, πάντα κατά την Άγκυρα, για την «κατάρριψη τουρκικού μαχητικού F-16 στις 8 Οκτωβρίου 1996 εκτοξεύοντας εναντίον του βλήμα αέρος-αέρος!
Από την καταγγελλόμενη από τους Τούρκους προαναφερθείσα κατηγορία «καταρρίψεως», για την οποία έχει διαβιβαστεί μάλιστα και το όνομα του Έλληνος πιλότου, που για προφανείς λόγους δεν αναφέρεται εδώ, είχε σκοτωθεί ο Τούρκος πιλότος του αεροσκάφους Ναΐλ Ερντογάν και είχε τραυματισθεί ο συγκυβερνήτης Οσμάν Τσιτσικλί.Η πρωτοφανούς θράσους τουρκική αυτή ενέργεια, όπως αποκαλύπτει σήμερα το ΑΠΕ-ΜΠΕ, μεταξύ άλλων σημειώνει στο κατηγορητήριο ότι ο Έλληνας αξιωματικός της ΠΑ κατηγορείται πως «αναχαιτίζοντας το τουρκικό αεροσκάφος με το αεροσκάφος τύπου Μιράζ 2000 το οποίο κυβερνούσε, το κατέρριψε μέσα στα διεθνή χορικά ύδατα και μάλιστα κάνοντας χρήση πυραύλου»!

Επίσης ο Έλληνας πιλότος κατηγορείται επίσης και για παράβαση νόμων του τουρκικού κράτους, όπως αυτοί της προστασίας της ανεξαρτησίας, της ενότητας, της ακεραιότητας και της ασφάλειας αυτού!
Τυπικώς, όλη τη νομική διαδικασία κινεί η οικογένεια του νεκρού Τούρκου πιλότου, κυβερνήτη του αεροσκάφους, η σορός του οποίου μαζί με τα συντρίμμια του αεροπλάνου δεν ανασύρθηκε ποτέ, με τη βοήθεια ενώσεων αποστράτων αξιωματικών και εθνικιστικών οργανώσεων της γείτονος. Είναι μάλιστα ενδεικτικό ότι αυτή τη φορά στην υπόθεση ενεπλάκη και ο διασωθείς backseater του αεροσκάφους Οσμάν Τσιτσικλί, ο οποίος το είχε εγκαταλείψει εγκαίρως χρησιμοποιώντας το εκτινασσόμενο κάθισμα διαφυγής του. Ο Τσιτσικλί δήλωσε νομικό «παρών» στην όλη δικαστική διαδικασία και διεκδικεί και αυτός αποζημίωση συνολικού ύψους ενός εκατομμυρίου ευρώ!
Αξίζει να σημειωθεί ότι στην κατατεθείσα αγωγή των Τούρκων, η πτήση του τουρκικού F-16 της 192 Filo στο Αιγαίο χαρακτηρίζεται ως «εκπαιδευτική πτήση ρουτίνας», η οποία είχε ξεκινήσει από την αεροπορική βάση του Μπαλίκεσίρ στο ύψος περίπου της Λέσβου.
Όπως σημειώνεται στο ΑΠΕ-ΜΠΕ «Πολλά χρόνια τώρα, και ιδιαίτερα σε περιόδους όξυνσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων η Άγκυρα ανασύρει το θέμα της πτώσης του τουρκικού F-16. Προ ετών μάλιστα, είχε κινηθεί ώστε να βρεθούν τα συντρίμμια του αεροπλάνου, το οποίο δεν έχει ανελκυσθεί, καθώς και τα λείψανα της σορού του πιλότου, που επίσης δεν βρέθηκαν ποτέ. Κάποτε είχαν μάλιστα ενεργοποιήσει και μια καναδική εταιρεία να ανελκύσει το αεροσκάφος. Φυσικά η ανέλκυση δεν έγινε ποτέ, ενώ κυρίαρχη είναι η άποψη ότι η συντριβή ήταν αποτέλεσμα ατυχήματος. Ας σημειωθεί, δε, ότι ο Τούρκος συγκυβερνήτης διεσώθη από ελληνικά σκάφη μέσα στον χώρο ευθύνης της Ελλάδας, γεγονός που επιβεβαιώνει το ότι το ατύχημα συνέβη
κατά την παραβίαση του ελληνικού εναέριου χώρου».
Τότε ο Τούρκος πιλότος είχε διασωθεί από το ελληνικό ελικόπτερο ΑΒ-205 της 358 ΜΕΔ, που εκτελούσε καθήκοντα «ελικοπτέρου Α/Ν» (ετοιμότητος) που τον μάζεψε με το βαρούλκο από τη θάλασσα, είχε ευχαριστήσει τις ελληνικές αρχές που τον διέσωσαν και τον περιέθαλψαν στο νοσοκομείο της Χίου, ενώ είχε μεταφερθεί με ένα ελληνικό C-130H της 356 ΜΤΜ στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Σμύρνης.
Σημειώνεται, ότι τότε, σε αντιπερισπασμό για τη διεξαγωγή της ελληνοκυπριακής ασκήσεως «Νικηφόρος-Τοξότης 1996», μερικούς μόλις μήνες μετά τα Ίμια (έτσι για να έχουμε μία εικόνα του πολιτικο/διπλωματικού περιβάλλοντος της εποχής, τέσσερα τουρκικά μαχητικά τύπου F-4E Phantom II, πραγματοποιούσαν άσκηση συνοδευόμενα από δυο τουρκικά F-16, που κινήθηκαν στο χώρο ευθύνης της Ελλάδας εντός του FIR Αθηνών, νοτιοδυτικώς της Χίου, πετώντας στον εναέριο χώρο μεταξύ Χίου και Σάμου. Μόλις τα αεροσκάφη του τουρκικού σχηματισμού εντοπίσθηκαν από τα ραντάρ της ελληνικής αεραμύνης, δόθηκε εντολή για την άμεση απογείωση των δυο ελληνικών αεροσκαφών ετοιμότητος (readiness) τύπου Μιράζ 2000EGM από την 135 Σμηναρχία Μάχης της Σκύρου, για να τα αναγνωρίσουν και να τα αναχαιτίσουν.
Στις 15:00 της 8ης Οκτωβρίου 1996 τα τουρκικά αεροσκάφη συναντήθηκαν με τα ελληνικά και άρχισε η διαδικασία της αναγνωρίσεως και της αναχαιτίσεως, που κατέληξε σε εμπλοκή. Πάνω σε αυτή τη διαδικασία, και μετά από το «στρίγμωμα» που τους είχαν πετύχει οι Έλληνες, ένα από τα δυο τουρκικά F-16 ανέφερε ότι βρίσκεται εκτός ελέγχου και θα εγκαταλειφθεί από τους χειριστές του. Όπερ και εγένετο με τα γνωστά αποτελέσματα.
Στην επιχείρηση Ερεύνης και Διασώσεως (SAR), που ξεκίνησε ευθύς αμέσως μετά την εγκατάλειψη του αεροσκάφους από τον ένα πιλότο του για τον εντοπισμό των συντριμμιών του αεροσκάφους και του χαμένου συγκυβερνήτη, δεν είχαν συμμετάσχει τουρκικά σκάφη επιφανείας και ελικόπτερα, αφού ήταν
υποχρεωμένοι σε μια τέτοια περίπτωση να τεθούν υπό τις διαταγές του
κυβερνήτη της φρεγάτας «Έλλη», που ήταν επικεφαλής της επιχειρήσεως SAR στην περιοχή, κάτι που βεβαίως δεν ήθελαν – για προφανείς λόγους – οι Τούρκοι.

Λ.Σ.Μ.