Τέσσερα μέρη με θέα στην Αθήνα για μοναδικές βραδιές χωρίς να χαλάσετε ούτε ένα ευρώ

Το καλοκαίρι είναι πια γεγονός με τον Ιούνιο να βρίσκεται ήδη στην δεύτερη εβδομάδα του. 

Και μπορεί στην συνείδηση των περισσότερων καλοκαίρι να συνεπάγεται διακοπές σε νησιά, παραλίες και κοκτέιλ στις ακρογιαλιές ωστόσο μην σας παίρνει από κάτω…

Αρκεί μόνο κάποιος να έχει  καλή διάθεση και όρεξη για να περάσει ένα πολύ όμορφο βράδυ καλοκαιριού, στο κέντρο της Αθήνας και μάλιστα χωρίς να χαλάσει ούτε ένα ευρώ! 

Ναι ναι κι όμως, η πρωτεύουσα διαθέτει πολλά «free» μέρη για να απολαύσει κανείς υπέροχη θέα και να… νιώσει καλοκαίρι! 

Αναφιώτικα

Τα Αναφιώτικα είναι μια γραφική συνοικία της Αθήνας που βρίσκεται σκαρφαλωμένη στην βορειανατολική πλευρά του βράχου της Ακρόπολης, στα όρια της συνοικίας της Πλάκας.

Δημιουργήθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα, όταν εγκαταστάθηκαν στην περιοχή εργάτες από την Ανάφη, που είχαν έρθει στην Αθήνα για να εργαστούν ως χτίστες, στην ανοικοδόμηση της πόλης και στην ανέγερση των ανακτόρων του Όθωνα. 

Η ευκολότερη - και δημοφιλέστερη - πρόσβαση στα Αναφιώτικα είναι από τα σκαλάκια που ξεκινούν δίπλα στον Άγιο Γιώργη του Βράχου

Λυκαβηττός 

Ένας περίπατος στον λόφο του Λυκαβηττού αποτελεί μία επιλογή ξεγνοιασιάς για όσους δεν εγκαταλείπουν το κλεινόν άστυ 

Το τοπίο και η θέα θα σας υπερκαλύψουν και σίγουρα δεν χρειάζεστε καμία παραπάνω πληροφορία για το σημείο, ωστόσο ας πούμε λίγα πράγματα για ένα από τις δημοφιλέστερες βόλτες  στην Αθήνα.

Με υψόμετρο 277 μέτρων, είναι το ψηλότερο σημείο της Αθήνας. 

Για το όνομά του (που μέχρι το 1832 δεν ήταν Λυκαβηττός, αλλά Αγχεσμός) υπάρχουν διάφορες εκδοχές: Μία κάνει λόγο για λύκους που τριγύριζαν στην περιοχή, μία άλλη εντοπίζει την ετυμολογία του στις λέξεις λύκη και βαίνω, λόγω της εμφάνισης του ήλιου από εκεί –σαν να λέμε, λόφος του λυκαυγούς. Υπάρχει, επίσης, και μια τρίτη εκδοχή, που θέλει το όνομα να είναι προελληνικό και να σημαίνει μαστοειδές ύψωμα. 

 Σύμφωνα με τη μυθολογία, ο λόφος σχηματίστηκε από έναν βράχο που κουβαλούσε η Αθηνά από την Πεντέλη, πηγαίνοντας προς την Ακρόπολη, με σκοπό να κάνει μια μικρή παρέμβαση στον ναό της, να αυξήσει λιγάκι το ύψος του. Στο δρόμο άκουσε τα μαντάτα για τις κόρες του Κέκροπα, που είχαν ανοίξει το καλάθι το οποίο τους είχε εμπιστευτεί να το φυλάνε, και στο οποίο μέσα βρισκόταν ο Εριχθόνιος. Η θεά ταράχτηκε, ο βράχος της έπεσε από τα χέρια, κι έγινε αυτό που αργότερα οι Αθηναίοι θα αποκαλούσαμε λόφο του Λυκαβηττού.

Πλάκα

Ό,τι και αν λέμε για την υπόλοιπη Αθήνα, και τις υπόλοιπες αγαπημένες μας γειτονιές, η Πλάκα θα είναι πάντα η Πλάκα –και θα παραμένει πάντα μακράν η ωραιότερη αθηναϊκή γωνιά. Αν είναι, λοιπόν, να κάνετε μόνο μία μεγάλη βόλτα αυτές τις μέρες, αυτή θα είναι αδιαμφισβήτητα η Πλάκα. 
Θα ξεκινήσετε από τον φολκλόρ πεζόδρομο της Κυδαθηναίων και θα συνεχίσετε προς την Τριπόδων, όπου βρίσκεται το περίφημο Φανάρι του Διογένη –ορθότερα γνωστό και ως Μνημείο του Λυσικράτη.

 Ένας από τους πολλούς τρίποδες που κατέκλυζαν κατά την αρχαιότητα την ομώνυμη οδό, η οποία καταλήγει στην Αρχαία Αγορά, το μνημείο είναι το… Όσκαρ της εποχής: το βραβείο που κέρδιζε ο χορηγός (παραγωγός, με σημερινούς όρους) της καλύτερης παράστασης των Μεγάλων Διονυσίων.

Λόφος του Φιλοπάππου

Ένας τόπος, μία ιστορία. Το λόφο του Φιλοπάππου τον χαρακτηρίζει η απαράμιλλη ομορφιά του τοπίου και το ότι  αποτελεί ένα από τα «ησυχαστηρία» στο κέντρο της πόλης. 

Όταν λέμε ‘πάμε βόλτα στου Φιλοπάππου’, στην πραγματικότητα αναφερόμαστε στους τρεις  ουσιαστικά λόφους που συνδέονται μεταξύ τους από ένα δίκτυο μονοπατιών που δύσκολα διακρίνεις το πότε σταματά ο ένας και ξεκινά ο άλλος.

 Οι ονομασίες των λόφων πολλές. Ο λόφος Φιλοπάππου ή λόφος των Μουσών ή λόφος Σέγγιο (η παλαιότερη ονομασία απο την εποχή της Φραγκοκρατίας και ίσχυε μέχρι τις αρχές του προηγούμενου αιώνα) βρίσκεται νοτιοδυτικά της Ακροπόλης και συνδέεται με τους αλλους δύο λόφους, των Νυμφών (λόφος Αστεροσκοπείου) και αυτόν της Πνύκας. Το όνομα ‘λόφος Φιλοπάππου’ προήλθε από το μνημείο που χτίστηκε προς τιμήν του Ύπαρχου της Αθήνας (90 – 100 μ.Χ.), Γάιου Ιούλιου Αντίοχου Φιλόπαππου που ήταν εγγονός του Αντιόχου Δ’ του Επιφανούς. Το μνήμειο, που στην ουσία ήταν μαυσωλείο καθώς η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φώς ένα νεκρικό θάλαμο, δεσπόζει σήμερα στο ψηλότερο σημείο του λόφου. Για να φτάσεις στο λόφο μπορείς να ακολουθήσεις πολλές διαδρομές, που είναι εξίσου όμορφες. 

Ο πιο γνωστός είναι αυτός στα σκαλάκια που ξεκινούν από την οδό Ακάμαντος του Θησείου σας φέρνουν στον λόφο των Νυμφών, όπου βρίσκεται το σχεδιασμένο το 1842 από τον Θεόφιλο Χάνσεν το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών.