Σε μια απίστευτη κίνηση μεγαλείου και ευ αγωνίζεσθαι, ο Σπύρος Γιαννιώτης μπλόκαρε την ένσταση, που ήθελε να καταθέσει η ελληνική πλευρά, αποδεχόμενος το δίκαιο της επικράτησης του Ολλανδού Φέρτμαν.

Νωρίτερα η πλευρά της Ελλάδας ήθελε να καταθέσει ένσταση, ώστε να απονεμηθεί και στον Γιαννιώτη το χρυσό μετάλλιο, που κρίθηκε στο φώτο φίνις και στην πιο «γρήγορη χεριά» του Ολλανδού αντιπάλου του.

Ο ασημένιος Ολυμπιονίκης δεν ήταν σύμφωνος και όπως είχε τονίσει και στις δηλώσεις του στην κάμερα της ΕΡΤ, ο Φέρτμαν κατέκτησε δίκαια το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο. Έτσι σταμάτησε την σχετική διαδικασία, αποδεικνύοντας ότι είναι ένας αληθινός Ολυμπιονίκης!

Ποιός είναι όμως, ο Σπύρος Γιαννιώτης. Γεννήθηκε στο Λίβερπουλ στις 19 Φεβρουαρίου 1980 και πρώτη του ομάδα ήταν ο Ν.A.O.K. (Ναυτικός Αθλητικός Όμιλος Κέρκυρας).
Σε ηλικία 19 ετών ο Γιαννιώτης είναι ήδη στέλεχος της εθνικής ομάδας κολύμβησης, συμμετέχοντας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 25άρας πισίνας του Χονγκ Κονγκ και τα Ευρωπαϊκά της Κωνσταντινούπολης (50άρα) και της Λισαβόνας (25άρα). Ένα χρόνο αργότερα παίρνει μία πρώτη γεύση από Ολυμπιακούς, καθώς δίνει το "παρών" στους Αγώνες του Σίδνεϊ, ενώ τον Δεκέμβριο του 2000 συμμετέχει για πρώτη φορά σε τελικό μεγάλης διοργάνωσης, παίρνοντας την 7η θέση στα 1.500μ. ελεύθερο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 25άρας πισίνας στη Βαλένθια.
Η επόμενη τετραετία σηματοδοτεί την πρώτη "χρυσή εποχή" του Σπύρου Γιαννιώτη. Το 2001 γίνεται ο πρώτος Έλληνας (άνδρας) κολυμβητής που μετέχει σε τελικό Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, τερματίζοντας 7ος στα 400μ. ελεύθερο στην Φουκουόκα. Την ίδια χρονιά κατακτά δύο χρυσά μετάλλια στους Μεσογειακούς Αγώνες της Τύνιδας. Το 2002 στο Βερολίνο είναι μέλος της ομάδας 4Χ200μ. ελεύθερο, που χαρίζει στη χώρα μας το πρώτο μετάλλιο (χάλκινο) σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κολύμβησης, ενώ στην αντίστοιχη διοργάνωση του 2004, στη Μαδρίτη, φτάνει πολύ κοντά στο βάθρο και σε ατομικό αγώνισμα, καταλαμβάνοντας τελικά την τέταρτη θέση στα 1.500μ. ελεύθερο.
Στην Ολυμπιάδα της Αθήνας, ύστερα από 108 χρόνια, ήταν η μία από τις 3 πρώτες ελληνικές παρουσίες σε ολυμπιακούς τελικούς, στις 14 Αυγούστου του 2004. Ο Γιαννιώτης έκανε πανελλήνια επίδοση το πρωί στα 400 μ. ελεύθερο με 3.48.77 (πέρασε έβδομος) και το βράδυ στον τελικό είχε τον ίδιο χρόνο και κατέλαβε την ίδια θέση. Έτσι, αναδείχθηκε 7ος ολυμπιονίκης.

Ξανά στα 400μ. ελεύθερο κέρδισε 1 αργυρό μετάλλιο με 3:51.84 στους Μεσογειακούς Αγώνες του 2005, στην Αλμερία. Στους ίδιους αγώνες κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στα 1.500μ. ελεύθερο, με επίδοση 15.24.84 και την τρίτη θέση στα 800 μέτρα ελεύθερο, αφού στον τελικό κάλυψε την απόσταση σε 8.03.60.
Toν Ιούλιο του 2006, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Υγρού Στίβου στη Βουδαπέστη, δεν μπόρεσε να αποφύγει την όγδοη και τελευταία θέση του τελικού στα 400μ. ελεύθερο ανδρών. Ο πρωταθλητής σημείωσε επίδοση 3:51.40, αρκετά πάνω από το πανελλήνιο ρεκόρ (3:48.67) που πέτυχε στον προκριματικό.

Στις 18 Μαρτίου του 2007 κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο 12ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα υγρού στίβου, στη Μελβούρνη, στον πρώτο αγώνα της καριέρας του σε ανοιχτή θάλασσα. Ήταν 3ος στα 5 χλμ και με την επιτυχία του αυτή, χάρισε στη χώρα μας το τρίτο της μετάλλιο στην ιστορία του θεσμού, μετά το χρυσό του Άρη Γρηγοριάδη και το χάλκινο της εθνικής ανδρών υδατοσφαίρισης στο Μόντρεαλ. Κάλυψε την απόσταση σε 56 λεπτά, 56 δευτερόλεπτα και 6 δέκατα, υστερώντας κατά επτά δεύτερα του νικητή, Γερμανού Τόμας Λουρτς (56:49.6).

Στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου το 2008, την κρίσιμη ημέρα, στα 10χλμ., όλα πηγαίνουν στραβά. Ενώ ο Έλληνας πρωταθλητής κάνει την κούρσα του και είναι επικεφαλής, προσπαθώντας να αποφύγει τον συνωστισμό και το αναπόφευκτο ξύλο, βλέπει ένα "μπουλούκι" αθλητών (έτσι το περιέγραψε ο ίδιος) να τον προσπερνάει, χάνει τον έλεγχο και την αυτοσυγκέντρωσή του και καταποντίζεται. Η 16η θέση της τελικής κατάταξης είναι μία τεράστια απογοήτευση. Η σκέψη της αποχώρησης στριφογυρίζει ξανά στο μυαλό του.

Και φτάσαμε στη 16η Αυγούστου του 2016, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο Ντε Τζανέιρο. Στο τελικό των 10 χιλιομέτρων ανοικτής θαλάσσης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016 στο Ρίο ντε Τζανέιρο, ο Σπύρος Γιαννιώτης κέρδισε το αργυρό μετάλλιο, με χρόνο 1:52:59.8, το ίδιο με τον νικητή Φέρι Βέερτμαν.