Η σιωπηρή λύση
<p>Γράφει ο Αντώνης Καρπετόπουλος </p>
Οσοι γνώριζαν καλύτερα από μένα τον Αλέξανδρο Βέλλιο, τον δημοσιογράφο που έφυγε εκουσίως από τη ζωή, πριν δυο μέρες μιλάνε για ένα συμπαθή, ευγενικό και ευχάριστο άνθρωπο. Τονίζουν πως έκρυβε μέσα του αρκετή δύναμη και γενναιότητα, αλλά και μια απαραίτητη ψυχική ισορροπία ώστε στα τελευταία χρόνια της ζωής του να δύναται να μιλάει με άνεση για ένα θέμα που τρομάζει, αυτό της ευθανασίας. Ο Βέλλιος που έδωσε μάχη με ένα ανίατο καρκίνο στο συκώτι, διεκδικούσε πολιτισμένα το δικαίωμα να δώσει ο ίδιος τέλος στη ζωή του – δικαίωμα που στην Ελλάδα δεν προβλέπεται. Είχε μάλιστα γράψει κι ένα σχετικό βιβλίο. Ο τίτλος του ήταν «Εγώ κι ο θάνατός μου. Το δικαίωμα στην ευθανασία», και το είχε παρουσιάσει στο ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, τον περασμένο Ιούλιο. Πιστεύοντας στη δύναμη της επικοινωνίας και του λόγου, ο Βέλλιος προσπάθησε να έχει ένα χρήσιμο θάνατο – θέλησε με το θάνατό του ν ανοίξει μια δύσκολη συζήτηση και μεταξύ των μελών της ιατρικής επιστημονικής κοινότητας, αλλά και μεταξύ των απλών ανθρώπων.