της Λητώς Μησιακούλη - Secret, εφημερίδα Παραπολιτικά

Κάποιο σαββατιάτικο μεσημέρι του προηγούμενου μήνα, ένα μαύρο τζιπ ξεκίνησε από τα βόρεια προάστια, έκανε μια στάση στην πλατεία Κολωνακίου και ύστερα κατευθύνθηκε προς το Χαλάνδρι. Στο πορτ μπαγκάζ υπήρχε τυλιγμένος με πανί και χαρτόνι κουσέ ένας πίνακας. Οι διαστάσεις του ήταν γύρω στα 50x70 εκ., μαζί με την κορνίζα. Μεταξύ πολλών ιδιοτήτων, o ιδιοκτήτης του τζιπ ήταν και εκτιμητής έργων Τέχνης. Συχνά, λειτουργούσε ως μεσάζων ή καλός σύμβουλος για ζητήματα αγοραπωλησιών. Ναι μεν γνώστης του κλειστού αυτού «club», βιαστικός και αφελής δε, καθώς αποδείχθηκε στην πορεία... Προορισμός του, η οικία και το στούντιο του δημιουργού του πίνακα που έκρυβε στο πορτ μπαγκάζ. Ενός από τα μεγαλύτερα ονόματα της σύγχρονης ελληνικής ζωγραφικής. Ισως της εμπορικότερης υπογραφής σήμερα. Η επίσκεψη είχε έναν και μοναδικό στόχο: Ηθελε να σιγουρευτεί πως το έργο ήταν όντως δικό του.

Για αυτό και θα ζητούσε ένα πιστοποιητικό γνησιότητας, είτε φωτογραφικό είτε με κάποιο βοηθητικό έγγραφο. Ηδη, κάποιοι υποψήφιοι αγοραστές είχαν δει τον πίνακα. Μάλιστα ήταν πρόθυμοι να ξοδέψουν γύρω στις 7.000-8.000 ευρώ για να τον αποκτήσουν σε ιδιωτική συναλλαγή. Το κακό ήταν ότι ο βιαστικός εκτιμητής τούς είχε διαβεβαιώσει πως το έργο ήταν γνήσιο και πως ο δημιουργός θα το αναγνώριζε και θα το επιβεβαίωνε σε ένα λεπτό. Το βασικό χρώμα του πίνακα ήταν μπλε. Είναι γνωστό ότι οι χρυσές, οι κόκκινες και οι μπλε φιγούρες του συγκεκριμένου ζωγράφου βρίσκονται στην κορυφή της ζήτησης.

Ετσι, λοιπόν, ο εκτιμητής φανταζόταν πως όλα θα γίνονταν απλά και ξεκούραστα, χωρίς γκρίνια και κόπο.

Ξετυλίγοντας το κουσέ…

Το τζιπ έφτασε στον προορισμό του. Ο οδηγός πάρκαρε έξω από το σπίτι του καλλιτέχνη, άνοιξε το πορτ μπαγκάζ του τζιπ και έβγαλε με προσοχή το τυλιγμένο έργο. Η σύζυγος του καλλιτέχνη καλωσόρισε αλαφιασμένη τον εκτιμητή-σύμβουλο-έμπορο, ο οποίος βαστούσε με αυτοπεποίθηση τον καλυμμένο πίνακα. Τον οδήγησε στο σαλόνι και εκείνος ανυπόμονα ακούμπησε τον πίνακα και άρχισε να τον ξετυλίγει... Μέχρι που εκείνη σταμάτησε να χαμογελά και πολύ ευγενικά του είπε: «Δεν είμαι σίγουρη αν είναι του άντρα μου αυτό το έργο. Αλλά μη σε αποθαρρύνω, ας το δει και εκείνος». Το μάτι της έπιανε αετούς... Πράγματι, δεν ήταν δικό του.

Είπε και ο Αλέκος…

«Αυτό εδώ δεν είναι σίγουρα δικό μου έργο!», είπε και ο Αλέκος. «Κάποιος, μάλλον, πήρε μια παλιά μου μεταξοτυπία και τη ζωγράφισε από πάνω, πειράζοντας μάλιστα και την υπογραφή. Θα έπρεπε να είναι με μολύβι και να υπάρχει το αντίστοιχο κλασματικό νούμερο. Αυτός λοιπόν ο εξυπνάκιας πήρε και έβαψε όλο τον καμβά από την αρχή διότι ήταν άσχετος. Πες στον πελάτη σου, ούτε 500 ευρώ δεν πιάνει...».

Λίγες ώρες αργότερα, το μαύρο τζιπ με τον τυλιγμένο πίνακα στο πορτ μπαγκάζ κατευθύνθηκε προς την Ερμού...θα ζητούσε ένα πιστοποιητικό, είτε φωτογραφικό είτε με κάποιο βοηθητικό έγγραφο