Πολλές και σοβαρές προεκτάσεις έχει η χθεσινή ληστεία διάρκειας  2,5 ωρών  (!) στο κατάστημα της Τρ. Πειραιώς  στην Χατζηκυριακού στον Πειραιά.  Οι δράστες ενήργησαν  πανομοιότυπα με τη ληστεία που είχαν διαπράξει στις 9 Αυγούστου σε κατάστημα πάλι της πρώην Γενικής  Τράπεζας στην Λεωφόρο Κηφισίας στους Αμπελόκηπους όπου επίσης  είχαν παραμείνει για  2 ώρες χωρίς να τους υποψιαστεί κανείς.  Παλαιός αξιωματούχος της ΕΥΠ μιλώντας  χθες το βράδυ στα parapolitika.gr εξέφραζε τη βεβαιότητα ότι η λύση του μυστηρίου κρύβεται στις 50 θυρίδες  που άνοιξαν οι «χρυσοδάκτυλοι» στον Πειραιά και στις 22 που είχαν διαρρήξει στην Αθήνα. «Φαίνεται  ότι εκείνο που δεν  βρήκαν στην Αθήνα  το έψαξαν στον Πειραιά»  υποστήριξε θέση την οποία  συμμερίζονται και  έμπειροι αξιωματικοί της Ασφάλειας.

Α) Τι ήταν αυτό που έψαχναν,

B) πώς κινήθηκαν επί μακρόν με τόση άνεση όταν ο μέσος χρόνος μιας ληστείας σε τράπεζα δεν υπερβαίνει τα 3 με 5 λεπτά;

Γ) γιατί επέλεξαν καταστήματα της πρώην  Γενικής, της τράπεζας των  υπηρετούντων στις  Ένοπλες  Δυνάμεις και στα Σώματα Ασφαλείας; 

Η διακινηθείσα  πληροφορία  από αστυνομικές πηγές  ότι  οι  δράστες  «σήκωσαν» τιμαλφή  και μεγάλης  οικονομικής  αξίας αντικείμενα από τις θυρίδες, δεν  αντέχει και τόσο στη…  λογική. Και τα δύο καταστήματα  βρίσκονται σε  λαϊκές γειτονιές  (Αμπελόκηποι,  Καλλίπολη)  ενώ πλησίον αυτών υπάρχουν άλλα μεγάλα καταστήματα πολύ πιο οργανωμένα ως προς τη φύλαξη τους  με κατόχους θυρίδων τους πλέον επιφανείς παράγοντες  της επιχειρηματικής και κοινωνικής  ελίτ.  Εικάζεται  λοιπόν  ότι οι ληστές ενήργησαν  κατ΄ εντολήν τρίτων  προσώπων  και  έδρασαν αφού είχαν  σχετικώς «εξασφαλίσει»  (άγνωστο πως) το ακαταδίωκτο.

Ο ένας εκ των τεσσάρων δραστών  είναι  πραγματικά «μάγος» αφού κατάφερε  μόνος  του σε  μόλις δύο ώρες να ανοίξει με χειρουργικό τρόπο  50 θυρίδες. Επαγγελματίας  αυτού του εγκληματικού βεληνεκούς δεν  θα διακινδύνευε να διαρρήξει περιφερειακό κατάστημα τράπεζας  παρά μόνον  κατόπιν αδρής αμοιβής.

Τι αναζητούσε λοιπόν η…  εντεταλμένη ομάδα; Μήπως κάποια έγγραφα μείζονος σπουδαιότητας  που φυλάσσονταν σε  θυρίδα από νυν ή πρώην ένστολο, ενδεχομένως με  κομβικό ρόλο στην  ΕΥΠ ή σε αλλοδαπή υπηρεσία πληροφοριών;

Σε κάθε περίπτωση τα  πράγματα  δεν είναι όπως παρουσιάζονται.  Για παράδειγμα, κανείς από την Αστυνομία δεν…  μπήκε στον  κόπο (ούτε τώρα  ούτε το καλοκαίρι) να εξηγήσει  πως  οι πελάτες  και οι υπάλληλοι των δύο καταστημάτων στη  διάρκεια  της  πολύωρης  «ομηρείας» τους  δεν είχαν  καμία επικοινωνία με τον…  έξω  κόσμο. Πώς «έκλεισαν» ταμείο το μεσημέρι  χωρίς να ενημερώσουν τα  κεντρικά της τράπεζας; Πώς διακίνησαν  χρεόγραφα και  επιταγές ξένων τραπεζών ή της  ΤτΕ  όπου απαιτείται η δια χείρας  διαβίβαση τους, δηλαδή η  αποστολή τους με  ταχυδρομείο η οποία γίνεται αυθημερόν και μέχρι τις  3-3.30 μμ;  Κανένα από τα οικεία πρόσωπα  των πελατών ή των υπαλλήλων δεν ανησύχησε για να τους πάρει ένα τηλέφωνο;  Πώς είναι δυνατόν  να μην  έγιναν αντιληπτές  δύο ληστείες σε πολύ κεντρικά σημεία της  Αθήνας  και του  Πειραιά;