Αφιέρωμα στο βιβλίο του Πέτρου Μάρκαρη «Περαίωση», το οποίο μεταφράστηκε στα γαλλικά από τις εκδόσεις «le Seuil», φιλοξένησε δημοσίευμα της εφημερίδας «L' echo», με αφορμή την ανάληψη της Προεδρίας της ΕΕ από την Ελλάδα.

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, το οποίο έχει τίτλο «Χρυσή Δύση για τους Φοροφυγάδες: Περαίωση του Πέτρου Μάρκαρη», όλοι οι βασικοί φάκελοι του πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, σχολιάζονται με το χιούμορ της απελπισίας του συγγραφέα.

Τονίζοντας ότι η «Περαίωση» είναι ένα μυθιστόρημα ταυτόχρονα σπαρακτικό και ηθικό, αστείο και επίκαιρο, ζωντανό και παγερά συνειδητοποιημένο, το οποίο, όπως και το προηγούμενο, αποτελεί φόρο τιμής στη λογοτεχνία, το δημοσίευμα εξάρει το ταλέντο του συγγραφέα, σεναριογράφου και δραματουργού Πέτρου Μάρκαρη.

«Ο Πέτρος Μάρκαρης είναι για την Ελλάδα ότι ο Mendoza ή ο Henning Mankel για την Ισπανία και τη Σουηδία: Λαϊκοί συγγραφείς, οι οποίοι υπηρετούν τη συνειδητοποίηση, μέσω της τέχνης τους, χωρίς να στερούνται την ηδονή της ευφυΐας. Με συμπόνια, έναντι αυτών των μικρών συνταξιούχων, οι οποίοι δεν καταφέρνουν πλέον να επιβιώσουν, ή αυτών των νέων πτυχιούχων, οι οποίοι εξαναγκάζονται να εξοριστούν. Με ειρωνεία, για εκείνους, όπως η κόρη του επιθεωρητή, η οποία για έναν μισθό πείνας, βοηθάει αφρικανούς μετανάστες, αλλά σκέφτεται να ενταχθεί σε μία διεθνή οργάνωση, στην Ουγκάντα, για έναν καλύτερο μισθό» αναφέρει το δημοσίευμα της εφημερίδας.

Και, μεταξύ άλλων, προσθέτει: «Με τραγικό χιούμορ, εμπνευσμένους διαλόγους, με πρωταγωνιστές πιο αληθοφανείς από τους πραγματικούς, με εγκώμιο της ανθρώπινης προσπάθειας και αξίας, με την ελπίδα για εθνική ανάταση και με συγκινητική, αλλά ανήμπορη αντίσταση, η “Περαίωση” - που γράφτηκε το 2011 - διαπιστώνει με φρίκη την άνοδο της Χρυσής Αυγής. Ο Μάρκαρης και ο πρωταγωνιστής του Χαρίτος, γνωρίζουν, αφού έζησαν την Ελλάδα των Συνταγματαρχών, πόσο εύθραυστη είναι η Δημοκρατία. Απευθύνονται μέχρι και στην ’νγκελα Μέρκελ, με ένα θαυμάσιο πονηρό ύφος, και σε εκείνους που στην Ελλάδα είναι οι νεκροθάφτες της ίδιας τους της πατρίδας. Επισημαίνουν τον κυνισμό της οικονομικής “μαύρης”  ανάκαμψης, εκείνων που με θράσος διαστρεβλώνουν τη διαλεκτική και τις σοφίες, προς όφελός τους».