Πρόκειται για μια φιλοσοφική και ηθική προσέγγιση και ανάλυση του όρου «Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη» στις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και στα γραφεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα. Η συγγραφέας κάνει μια μη πολιτική απεικόνιση του ρόλου των ΜΚΟ. Περισσότερο ενδιαφέρεται να καταδείξει στο κοινό, είτε αυτό είναι φοιτητές, είτε καθηγητές, είτε κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος, τις δράσεις εταιρειών υπέρ των προσφύγων στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, παρά να ωραιοποιήσει μια κατάσταση οργανώσεων οι οποίες έχουν κατηγορηθεί στο παρελθόν για διάφορα ζητήματα, πέραν του ουσιαστικού ρόλου που επιτελούν.Στην καταγραφή αυτή αναφέρονται δρώμενα της πολιτικής ζωής και της επιστημονικής κοινότητας που διαδραματίζονταν όταν γραφόταν το βιβλίο, που όμως σε καμία περίπτωση δεν σχετίζονται με συγκεκριμένα συμφέροντα, πολιτικές παρατάξεις ή πρόσωπα. Επίσης, θέλει να δείξει τον σημαντικό ρόλο της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα, χωρίς να παραλείπει βέβαια να τονίσει και τον ρόλο των υπόλοιπων γραφείων των Ηνωμένων Εθνών.