Όπως όλες οι κρίσεις, οι οικονομικές ή οι ηθικές, έτσι και η περιβαλλοντική κρίση που βιώνεται παγκοσμίως σήμερα, είναι πάνω απ' όλα μια «πνευματική κρίση» τόνισε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος αναλύοντας το θέμα «Θρησκεία και περιβάλλον» με την ευκαιρία της αναγόρευσής του σε επίτιμο διδάκτορα από το Καθολικό Ινστιτούτο στο Παρίσι.

Ο κ. Βαρθολομαίος αφού έκανε μια σύντομη αναφορά στην από το 1995 δράση του Πατριαρχείου για το περιβάλλον, με την οργάνωση «επιστημονικών και θεολογικών συνεδρίων για την προστασία ποταμών και θαλασσών», ανέπτυξε την ξεχωριστή θέση που έχει ο άνθρωπος μέσα στη Δημιουργία, αφού σύμφωνα με τις Γραφές, του έχει ανατεθεί «η καλλιέργεια και η φροντίδα της γης».

«Είναι ο ιερέας της φύσης, ο φύλακας και οικονόμος» σύμφωνα με τη χριστιανική θεολογία, θέση την οποία όμως δεν αποδέχονται όσοι εξισώνουν τον άνθρωπο με τα άλλα όντα, απαλλάσσοντας τον έτσι από την ευθύνη προστασίας του περιβάλλοντός που ζει», είπε.

Σύμφωνα με τον Οικουμενικό Πατριάρχη, οι πνευματικές προκλήσεις τις οποίες μας υποβάλλει η περιβαλλοντική κρίση, αφορούν σε τέσσερα βασικά προβλήματα των σύγχρονων κοινωνιών: την υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων, τον υπερκαταναλωτισμό, τη σπατάλη και τη ρύπανση.

«Δυστυχώς έχουμε παγιδευτεί σε τυραννικούς κύκλους που δημιουργήθηκαν από την ανάγκη για συνεχή αύξηση της παραγωγικότητας και της προσφοράς των καταναλωτικών αγαθών» είπε και υπογράμμισε ότι αυτό που χρειάζεται είναι μια ριζική αλλαγή στην πολιτική και την οικονομία.

Μια αλλαγή που, όπως είπε, θα πρέπε να τονίζει την μοναδική και θεμελιώδη αξία του ατόμου, βάζοντας ένα ανθρώπινο πρόσωπο στις έννοιες της απασχόλησης και παραγωγικότητας.

«Είναι επιτακτική ανάγκη επομένως και είναι και καθήκον μας, να καλλιεργήσουμε στην κοινωνία μας ένα πνεύμα αλληλεγγύης», υπογράμμισε ο κ. Βαρθολομαίος.

Ακόμη ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναφέρθηκε και στη Θεολογική σχολή της Χάλκης, «η οποία δυστυχώς παραμένει κλειστή από το 1970 λόγω μιας αβάσιμης απόφασης των τουρκικών αρχών», όπως είπε.