Ο Σάκης Μπουλάς είχε καταφέρει με το ήθος, το ταλέντο, το χιούμορ και την γενναιότητά του να στιγματίσει όλους όσοι είχαν την τύχη να βρεθούν κοντά του. Ένας από αυτούς και ο προσωπικός του γιατρός, Παρασκευάς Κοσμίδης, ο άνθρωπος που τον τελευταίο αυτό χρόνο της μεγάλης του μάχης εναντίον του καρκίνου, στάθηκε δίπλα του, σύντροφός του, φύλακας άγγελος και πάνω από όλα φίλος.

«Ο Σάκης είχε δυστυχώς μία από τις μορφές του καρκίνου που ήταν από τις πιο επιθετικές. Παρά το γεγονός αυτό όμως κατάφερε να ζήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα και να ζήσει και πάρα πολύ καλά. Είχε τις δυσκολίες του, είχε τις αδυναμίες του, αλλά πάλευε πάντα με γενναιότητα και αξιοπρέπεια», είπε ο γνωστός παθολόγος, ογκολόγος.

Όταν όμως περιέγραψε τη σκηνή, όπου του ζήτησε να σταματήσει τις εμφανίσεις του στην Ακτή Πειραιώς γιατί του αντλούν μεγάλη δύναμη, λύγισε και ξέσπασε σε λυγμούς.

«Δε θα ξεχάσω ποτέ μια πολύ δύσκολη στιγμή και για μένα και για τον Σάκη. Όταν κατάλαβα ότι είχε πια αδυνατίσει αρκετά και έπρεπε να του ανακοινώσω ότι πρέπει να σταματήσει να παίζει στο θέατρο, απομονωθήκαμε λιγάκι και έπρεπε να του ζητήσω να σταματήσει. Του το είπα με έναν ωραίο τρόπο, με κοιτούσε… δεν έκλαψε και μου είπε: “δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Μου είναι αδύνατον”. Τον παρακάλεσα και του είπα ότι δεν πρέπει να εκτεθεί. “Πρέπει μαζί να προχωρήσουμε, να δυναμώσεις και μετά να επιστρέψεις”, του είπα. Με κοίταξε, δεν είπε τίποτα και μετά από λίγο μου είπε: “πες μου εσύ τι θέλεις να κάνω”. Ήταν Πέμπτη. Του είπα λοιπόν ότι δεν θέλω την Παρασκευή και το Σάββατο να πάει στο μαγαζί. Με κοίταξε με ένα μικρό, πικρό χαμόγελο, φιληθήκαμε και φύγαμε», είπε ο κ. Κοσμίδης και ξέσπασε σε κλάματα.

«Ας είναι καλά εκεί που είναι», είπε και δεν συνέχισε να μιλάει.