Κάποτε, όταν τα γλυκά τα φτιάχναμε στα σπίτια μας, αυτό το γλυκό είχε την τιμητική του στις γιορτές, το θεωρούσαν και υψηλής στάθμης, γι αυτό όταν σε κάποιον δεν άρεσε κάτι, του έλεγαν « μπα… εσύ θέλεις μόνο λεμόντουζου ;»

Αυτό λοιπόν το γλυκό θα φτιάξουμε σήμερα, την συνταγή μου την θύμισε η φίλη μου Αγγελική Θεμέλιου.

Τι θα χρειαστούμε…

Έξη ποτήρια του νερού νερό, δυο ποτήρια ζάχαρη, μπορείτε να βάλετε και ενάμιση, ένα ποτήρι σιμιγδάλι ψιλό και ξύσμα από δυο λεμόνια, επίσης δυο βανίλιες, ασπρισμένα αμύγδαλα κομμένα κατά μήκος φετούλες.

Τώρα πάμε να το φτιάξουμε…

Σε μια κατσαρόλα ρίχνουμε όλα τα υλικά μαζί, ανακατεύουμε και αφήνουμε να πάρουν δυο βράσεις, να κάνει φουσκάλες δηλαδή, αμέσως χαμηλώνουμε την φωτιά και ανακατεύουμε συνεχώς μέχρι να πήξει και να γίνει ένας πηχτός χυλός, όχι σφιχτός.

Στον πάτο της φόρμας βάζουμε τα αμύγδαλα, αν δεν σας αρέσουν τα αμύγδαλα μπορείτε να βάλετε ότι ξηρό καρπό θέλετε η αποξηραμένα φρούτα. μετα ρίχνουμε λίγο λίγο από το υλικό μας για να μην μας μετακινηθούν, μετά ρίχνουμε και το υπόλοιπο, τ αφήνουμε να κρυώσει και το βάζουμε στο ψυγείο, όταν κρυώσει το ξεφορμάρουμε, αν σας αρέσει η γεύση και το άρωμα, πασπαλίζετε με ξύσμα πορτοκαλιού.

Σημείωση:

Αυτό το γλυκό ουσιαστικά είναι ένα είδος χαλβά, μόνο που αυτός δεν έχει καθόλου λάδι.