Δίχασε κοινό και κριτικούς η παράσταση «Σφήκες» του Αριστοφάνη, σε ελεύθερη διασκευή και σκηνοθεσία της Λένας Κιτσοπούλου, που ανέβηκε στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, το βράδυ της Παρασκευής και του Σαββάτου.

Οι θεατές παρακολούθησαν μια παράσταση που μάλλον ενόχλησε αρκετούς, που αποχώρησαν πριν από τη λήξη της σοκαρισμένοι. Η σκηνοθέτρια, στην πρώτη κάθοδό της στην Επίδαυρο επιχείρησε να προσαρμόσει το βασικό μήνυμα της αριστοφανικής κωμωδίας στο σήμερα. Θέλησε να μεταφέρει τη δική της καλλιτεχνική ματιά, ενσωματώνοντας απροσδόκητα στοιχεία στην κωμωδία του Αριστοφάνη, όπως, μεταξύ άλλων, μια μπασκέτα στη σκηνή, πλαστικές καρέκλες, ένα ματωμένο πρωταγωνιστή, αλλά κι ένα... γορίλα.

Η εν λόγω παράσταση στάθηκε η αιτία προκειμένου να ξεσπάσει ένας πρωτοφανής «πόλεμος» στα social media. Η διαδικτυακή μάχη ξεκίνησε από μια κριτική της παράστασης, η οποία δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα fragilemag.gr, με τίτλο «“Σφήκες” από τη Λένα Κιτσοπούλου: διασυρμός του θεάτρου με τη σφραγίδα του Εθνικού και του ΚΘΒΕ». Αυτή λοιπόν η τοποθέτηση, που έκανε λόγο για «απάτη», για «χυδαίο και ωμό φασισμό» και για «θλιβερό» αποτέλεσμα, αρκούσε ώστε να αρχίσει ένα πόλεμος αναρτήσεων ακόμη και από ανθρώπους που δεν παρακολούθησαν την παράσταση.

Ωστόσο, οι «Σφήκες» δεν είναι η μόνη παράσταση της σκηνοθέτριας που δίχασε τους θεατές. Το έργο «Αθανάσιος Διάκος - Η επιστροφή» ήταν η πρώτη συγγραφική θεατρική απόπειρα της Λένας Κιτσοπούλου, στο πλαίσιο του προγράμματος του Φεστιβάλ Αθηνών 2012.

Η Λένα Κιτσοπούλου, τότε, εμπνεύστηκε και παρουσίασε τον ήρωα της Επανάστασης ως βαρύμαγκα ιδιοκτήτη σουβλατζίδικου με τζιν και τσαρούχια, ο οποίος βρίζει και δέρνει τη γυναίκα του επειδή τη ζηλεύει, ώσπου εκείνη τελικά τον απατά με Κούρδο λαθρομετανάστη. Στο τέλος, δε, της παράστασης, ο «κερατάς» Αθανάσιος Διάκος σκοτώνει την έγκυο γυναίκα του σε ένα έγκλημα πάθους, καθώς και το μωρό που κυοφορούσε (το όποιο είχε με τον Κούρδο).

«Ένιωθα ξένος στην Τουρκιά και πήδηξα αιώνες, ξένος κι εδώ αισθάνομαι, αλλάζω απλώς ξενώνες» αναφέρει στην αρχή του έργου ο ήρωας, που δεν διστάζει να κατεβάσει το παντελόνι του και να εξηγήσει στο κοινό πώς τον... σούβλισαν οι Τούρκοι. Το έργο διαδραματίζεται στην κουζίνα του διαμερίσματος του ζεύγους, στο κέντρο της Αθήνας, οι οποίοι ταυτόχρονα είναι και ιδιοκτήτες ψησταριάς στου Ψυρρή, στην οποία εργάζονται και Κούρδοι λαθρομετανάστες. Ο ήρωας ζηλεύει παράφορα τη γυναίκα του, με αποτέλεσμα να είναι συνεχείς οι μεταξύ τους καβγάδες, που συνήθως καταλήγουν στον άγριο ξυλοδαρμό της. Εκείνη προκειμένου να τον εκδικηθεί συνάπτει ερωτική σχέση με έναν Κούρδο που εργάζεται στην ψησταριά τους, ο οποίος τελικά την αφήνει έγκυο. Όταν το μαθαίνει ο ήρωας, δέρνει τη σύζυγό του, ενώ τη στιγμή που την πιάνουν οι πόνοι της γέννας, χρέη μαιευτήρα αναλαμβάνει ο ίδιος, με αποτέλεσμα στο τέλος να κατακρεουργήσει την Κρουστάλλω και το μωρό. Στη διάρκεια της παράστασης, η ελληνική σημαία περιφέρεται σαν τραπεζομάντηλο.

Δημοσιεύτηκε στην ΟΝ ΤΙΜΕ στις 18/7