Γιάννης Βούρος: Το τραγούδι που θέλει να ακουστεί στην κηδεία του, ο ρόλος του στο "Μια νύχτα μόνο" και ο γιος του Στέφανος (Βίντεο)
Τι λέει για τα άτομα με αναπηρία
Ο Γιάννης Βούρος μιλάει για τη ζωή, τον ρόλο του στο «Μια νύχτα μόνο», το τραγούδι που θέλει στην κηδεία του και τον γιο του Στέφανο
Διαβάστε: Γιάννης Βούρος για το "Μια Νύχτα μόνο" στο Mega: Πρώτη φορά υποδύομαι έναν τόσο σκληρό χαρακτήρα
Ο Γιάννης Βούρος για την οικογένεια και τις προσωπικές αξίες
Ο Γιάννης Βούρος μιλά για τη σημασία των προσωπικών σχέσεων και την ανοιχτή επικοινωνία με τα παιδιά του, εισάγοντας το θέμα με ειλικρίνεια: «Θα ήθελα να είχα πει κάποια πράγματα στη μάνα και τον πατέρα μου, δεν πρόλαβα. Αλλά με τα παιδιά μου, με τη Λένα, μιλάμε και λέμε τα πιο σκληρά». Αναφερόμενος στον γιο του, Στέφανο, ο οποίος τον έχει εμπνεύσει να ασχοληθεί με το «κίνημα» των ατόμων με αναπηρία, τονίζει: «Πάντα είχα μία ευαισθησία απέναντι στα άτομα, που η κοινωνία θεωρεί άτομα περιθωρίου. Ο Στέφανος είναι μεγάλος δάσκαλος, είναι τρόπος ζωής να έρχεσαι σε επαφή με άτομα που μπορούν να παίξουν τον δικό τους ρόλο στην κοινωνία, στον πλανήτη, αν μπορέσουμε να αποκρυπτογραφήσουμε τις ικανότητες ενός τέτοιου ανθρώπου. Ούτως ή άλλως, όλοι είμαστε διαφορετικοί. Για μένα η διαφορετικότητα είναι πλασματική ως προς τα άτομα αυτά».Η πολιτική εμπειρία και τα μαθήματα ζωής
Ο Γιάννης Βούρος δεν διστάζει να αναφερθεί και στην εμπειρία του από την πολιτική, αποκαλύπτοντας τα συναισθήματα που του άφησε η δημόσια δράση:«Μου έχει αφήσει μία γλυκόπικρη γεύση, χαρακτηρίζοντας "καρδιογράφημα" την επαφή του με τα κοινά, από την ηλικία των 17 ετών μέχρι σήμερα. Ήμουν εντός, εκτός και επί τα αυτά». Σχολιάζοντας τις δυσκολίες και τις προσωπικές θυσίες, λέει: «Σου αφήνει γλυκόπικρη γεύση μία ήττα στις εκλογές, όταν έχεις προδοθεί από άτομα με τα οποία συμπορεύτηκες και αισθάνεσαι ότι υπάρχει δούρειος ίππος στην παράταξη, παρά το έργο που έγινε…».
Η επιστροφή στην τέχνη και οι προκλήσεις του θεάτρου
Η επιστροφή του Βούρου στην τηλεόραση και στο θέατρο σηματοδοτεί μια νέα δημιουργική περίοδο. Για τη σειρά «Μια νύχτα μόνο» και τον ρόλο του Πέτρου Νταγιάννου, λέει:«Τυχερός που υπήρχε η πρόταση, τυχερός που υπήρχε αυτός ο κόντρα ρόλος. Είναι παλιάς κοπής αρσενικό ο Νταγιάννος, αν και υπάρχουν χαραμάδες στον χαρακτήρα του». Και για το θέατρο: «Δεν θέλω να ξανακάνω αντικατάσταση, είναι το πιο δύσκολο πράγμα που έχω κάνει. Σαν να σχοινοβατείς χωρίς δίχτυ ασφαλείας». Τέλος, με συγκίνηση αναφέρεται στον πατέρα του, εκφράζοντας μια προσωπική στιγμή που σφράγισε τη σχέση τους: «Νομίζω στον πατέρα μου. Είχαμε μία σχέση πολύ αντρική, χωρίς συναισθηματισμούς και τρυφερότητες. Για να κάνω ακόμα λίγη παρέα, με όλα αυτά που μπορεί να συνδυάζει η σχέση ενός πατέρα και γιου. Ποτέ δεν είπαμε "σ’ αγαπάω". Τη δοτικότητά του την εισέπραττα σαν μεγάλη ομπρέλα, δεν έχω παράπονα. Όμως, την πρώτη αγκαλιά που έζησα από τον πατέρα μου, την έζησα όταν πήγα φαντάρος και με είδε με τη στολή και συγκινήθηκε».
En