Στον απόηχο του ντέρμπι, έχει ξεσπάσει τις τελευταίες ημέρες μία νέα κόντρα μεταξύ των δύο «αιωνίων». Κόντρα πού ξεκίνησε από ένα … σύνθημα, συζητήθηκε πολύ από τους οπαδούς και των δύο και τελικά, πριν από λίγες ώρες διαβάσαμε ότι στην υπόθεση αυτή «ανακατεύτηκαν» επίσημα πλέον, και οι δύο ΠΑΕ. Ο Ολυμπιακός και ο  Παναθηναϊκός. Αρα, το θέμα πλέον πήρε γενικότερες διαστάσεις.

Ο λόγος, αγαπητοί φίλοι, για το «αήττητο» λεγόμενο πρωτάθλημα, το οποίο φέτος δεν κατάφερε να κερδίσει ο Ολυμπιακός, λόγω της ήττας του στο ντέρμπι. Ο Παναθηναϊκός καυχάται ότι είναι η μόνο ομάδα πού έχει καταφέρει να πάρει ένα πρωτάθλημα αήττητη, αυτό της περιόδου 1963 – 64. Ο Ολυμπιακός αντιπαραθέτει έξι πρωταθλήματα πού πήρε, σε προγενέστερες περιόδους. Ο Παναθηναϊκός αντεπιχειρηματολογεί, υποστηρίζοντας ότι «εκείνα τα πρωταθλήματα δεν πιάνονται», διότι ο αριθμός των ομάδων πού μετείχαν ήταν μικρότερος των μετέπειτα πρωταθλημάτων. Κι’ έτσι, συντηρείται μία αντιπαράθεση πρωτότυπη μεν, αλλά σίγουρα ενδιαφέρουσα και αντιπροσωπευτική του χάσματος πού χωρίζει τους δύο διαφορετικούς ποδοσφαιρικούς κόσμους.

Ποιος, όμως, έχει δίκιο σ’ αυτή την αντιπαράθεση ; Αποψή μου, ότι μερίδιο δίκιου, έχουν και οι δύο ! Όμως, επειδή η αλήθεια ( και δη η ιστορική ) είναι ΜΙΑ και ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ, καλό θα είναι να θυμηθούμε εκείνο το «αήττητο» πρωτάθλημα πού καυχάται ότι πήρε ο Παναθηναϊκός πριν από … ΜΙΣΟ ΑΙΩΝΑ !

Πριν απ’ όλα, πρέπει να διευκρινίσουμε ότι σ’ εκείνο το πρωτάθλημα, της περιόδου 1963 – 64, πήραν μέρος ΔΕΚΑ ΕΞΙ τον αριθμό ομάδες, πού σημαίνει δύο ολιγότερες του φετινού, άρα και τέσσερις αγώνες ολιγότερους. Επομένως, σύγκριση ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ, για τον ίδιο ακριβώς λόγο πού ο Παναθηναϊκός αρνείται να αναγνωρίσει τα ΕΞΙ αήττητα πρωταθλήματα του Ολυμπιακού : Δηλαδή τις ολιγότερες ομάδες.

Πάμε όμως να δούμε τι ακριβώς είχε συμβεί εκείνη την περίοδο του αήττητου πρωταθλήματος. Ένα πρωτάθλημα πού ( όχι τυχαία ) χαρακτηρίστηκε τότε και ο χαρακτηρισμός του αυτός ακολούθησε την ομάδα πού το πήρε μέχρι και τις ημέρες μας, ως «πρωτάθλημα του Μαντζαβελάκη» !

 Ο Αντώνης Μαντζαβελάκης, ήταν εκείνη την εποχή τα πάντα για τον Παναθηναϊκό, όσον αφορά το διοικητικό του έργο. Χαρακτηριστικό του γνώρισμα, ότι πάντα κουβαλούσε μαζί του μία βαλίτσα, το περιεχόμενο της οποίας ολίγοι είχαν δεί. Και ακριβώς αυτό είχε συντελέσει στο να γιγαντωθεί και να θεριέψει η φήμη, πού προκάλεσε και το παρατσούκλι πού συνόδεψε τον Μαντζαβελάκη μέχρι το τέλος του : Ο «βαλιτσάκιας» ή, ο «βαλιτσοφόρος».

ΤΙ ήταν όμως αυτό πού είχε συμβεί και προκάλεσε τη φήμη και τον χαρακτηρισμό ; Τον Αύγουστο του 1964, ο Απόστολος Νικολαϊδης μετέχοντας στη γενική συνέλευση του συλλόγου, είχε απαντήσει σε ερώτηση της εξελεγκτικής επιτροπής για ένα κονδύλι 620.000 δραχμών ( κολοσσιαίο ποσόν για την εποχή ) λέγοντας τα εξής : «Αυτά τα λεφτά, επήγαν εκεί πού ξέρουμε όλοι, για να πάρει ο ΠΑΟ αήττητος τον τίτλο» ! ( εφημερίδα ΟΜΑΔΑ, φύλλο της 4.08.64 ).

Αυτή και μόνον η δήλωση, έκανε την φαντασία όλων να καλπάσει. Οι φήμες μιλούσαν για «βαλίτσες πού φεύγανε δεξιά – αριστερά από τον Μαντζαβελάκη, προς διαιτητές και ποδοσφαιριστές, για να γράψει ιστορία η Πανάθα» ! Και βεβαίως, αν πράγματι ήταν αυτός ο σκοπός, υπήρξε σίγουρα μεγάλη επιτυχία.

Μερικά ακόμη, σημειολογικά ενδιαφέροντα για εκείνο το πρωτάθλημα.

Ο Παναθηναϊκός αναδείχτηκε πρωταθλητής, αλλά την καλύτερη επίθεση είχε η ΑΕΚ ( 72 γκολ, έναντι 67 του αήττητου ΠΑΟ ) και την καλύτερη άμυνα ο Ολυμπιακός ( με 17 γκολ στο παθητικό του, έναντι 19 του αήττητου ΠΑΟ ). Μερικά από τα αποτελέσματα του Παναθηναϊκού στην επαρχία ( όπου πάντα συνόδευε ως αρχηγός της αποστολής ο Αντώνης Μαντζαβελάκης με τη βαλίτσα του ) ήταν και τα εξής :

- Με Παναιγιάλειο, 1-1

- Με Δόξα Δράμας, 1-1

- Με Νίκη Βόλου, 1-1

- Με Ολυμπιακό Χαλκίδος, 1-1

- Με Αρη, 0-1

- Με ΠΑΟΚ, 1-1

Εδώ λοιπόν, μετά την παράθεση των παραπάνω στοιχείων, γεννάται ένα άλλο, πολύ πειστικό επιχείρημα για τον Ολυμπιακό : 

Ότι άλλο πράγμα το «ΠΗΡΕ» το πρωτάθλημα και άλλο το «ΑΓΟΡΑΣΕ» το πρωτάθλημα …

Μανώλης Γαβαθιώτης