Τοπική αυτοδιοίκηση του αύριο
Γράφει ο Νικόλαος Βαφειάδης, Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων
Η Αυτοδιοίκηση είναι χώρος εφαρμοσμένης πολιτικής. Μπορεί να έχει και μετρήσιμα αποτελέσματα.
Αποδέκτης των δράσεων και των υπηρεσιών είναι ο πολίτης που συναντάμε κάθε πρωί στο δρόμο, στο καφενείο, στο γραφείο, και μας κρίνει.
Κρίνει συμπεριφορές και όλες τις εκδηλώσεις της καθημερινής ζωής μας.
Καλούμαστε λοιπόν σήμερα να απαντήσουμε: πως προχωράμε στο αύριο, ποιοι προχωράμε, μέσα από ποια σχήματα και με ποιους κανόνες.
Χρειαζόμαστε ανατροπές. Οι απαντήσεις δεν είναι εύκολες μα κυρίως είναι σύνθετες. Χρειαζόμαστε μετάβαση σε ευρύτερες επεξεργασίες με διάρκεια και δυναμική μέσα από θεσμοθετημένες δομές.
Οι εκλογικοί σχηματισμοί με συγκεκριμένο στόχο και περιορισμένη χρονική διάρκεια δεν μπορούν να απαντήσουν στη δυναμική που διαμορφώνεται στην κοινωνία και την αυτοδιοίκηση.
Πιστεύω ότι είναι απαραίτητο πλέον να πάμε σε ευρύτερα κοινωνικά σχήματα που θα έχουν θεσμικό έλεγχο και θα λειτουργούν στο πλαίσιο αρχών και κανόνων. Πιστεύω ότι πλέον πρέπει να πάμε σε δημοτικές παρατάξεις οι οποίες θα διατηρούν την αυτονομία τους από την κεντρική διοίκηση, τα πρόσωπα θα λειτουργούν μέσα σε συγκεκριμένα πλαίσια αρχών και κανόνων αλλά συγχρόνως θα εγγυώνται μια αμφίδρομη σχέση μεταξύ των θεσμικών οργάνων του δήμου και της κοινωνίας των πολιτών.
Οι νέες συνθήκες που διαμορφώνονται απαιτούν συμμετοχή, έλεγχο μέσα από θεσμούς εσωτερικής λειτουργίας και εξωτερικής συνεργασίας και όσμωσης με την κοινωνία.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει υποστεί περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο θεσμό της Πολιτείας τις συνέπειες της κρίσης, με την τεράστια μείωση των πόρων της κατά 60%, τη μεγάλη μείωση του προσωπικού, την υποβάθμιση της καταστατικής θέσης των αιρετών και την επαπειλούμενη μείωση δομών, λειτουργιών.
Όλοι πλέον γνωρίζουν καλά ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση σηκώνει το μεγαλύτερο βάρος της κοινωνικής πολιτικής της συντεταγμένης πολιτείας με εκτεταμένο δίκτυο κοινωνικών υπηρεσιών, ότι οι δήμοι της χώρας, με πάρα πολλές θυσίες κρατάνε όρθιο ό,τι έχει απομείνει από το κοινωνικό κράτος.
Με άλλα λόγια, η Αυτοδιοίκηση καλείται πλέον να δώσει απάντηση στην καθημερινότητα, στην αλληλεγγύη, στην κοινωνική συνοχή, στη δημοκρατική λειτουργία.
Για να επιτευχθούν οι παραπάνω στόχοι, θα πρέπει η Αυτοδιοίκηση να αυτονομηθεί και οικονομικά.