Παρά το γεγονός ότι οι ευρωεκλογές συνήθως  ταυτίζονται με την έννοια της «χαλαρής ψήφου», το μήνυμα που αναδείχθηκε από τις κάλπες της προηγούμενης Κυριακής ήταν κάτι παραπάνω από σαφές.
Οι πολίτες έδειξαν ξεκάθαρα τη δυσφορία τους για την πολιτική λιτότητας που εφαρμόζεται τα τελευταία δύο χρόνια και που φαίνεται να έχει εξαντλήσει πλέον τα όρια ανοχής της κοινωνίας. Ταυτόχρονα, όμως, και σε ένα κρίσιμο σημείο καμπής για την πορεία της χώρας και της οικονομίας, η ελληνική κοινωνία έδειξε ότι δεν θέλει  επιστροφή στο κλίμα ακυβερνησίας που επικράτησε το πρώτο εξάμηνο του 2012.
 

Το αποτέλεσμα των εκλογών ανέδειξε ένα ισχυρότατο αίτημα για αλλαγή πολιτικής, χωρίς όμως να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές. Οι πολίτες, παρά την έντονη και δικαιολογημένη δυσαρέσκειά τους, δεν θέλουν να διακινδυνεύσουν τα βήματα που, χάρη στις δικές τους θυσίες, έχουν γίνει ως τώρα. Ζητούν, όμως, να υπάρξει επιτέλους αντίκρισμα.
Με βάση αυτές τις παραδοχές, θα έχει ιδιαίτερη σημασία ο τρόπος με τον οποίο θα κινηθούν τα κόμματα στο επόμενο διάστημα.

Οι κυβερνητικοί εταίροι οφείλουν να ερμηνεύσουν σωστά το μήνυμα της κάλπης και να αντιληφθούν, έστω και αργά, ότι δεν μπορεί να υπάρξει ανάκαμψη της οικονομίας, όσο ο κοινωνικός ιστός παραμένει σε αποσύνθεση, όσο το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας εξακολουθεί να ζει σε συνθήκες ασφυξίας.
Η αλλαγή πλεύσης σε μια σειρά από τομείς, με κυριότερους τη φορολογική πολιτική, την ενίσχυση της ρευστότητας στην αγορά και την ενίσχυση των κοινωνικών παροχών  είναι θεμελιώδεις προϋποθέσεις  για την επιβίωση της σημερινής συγκυβέρνησης.

Θα είναι τεράστιο λάθος, η κυβέρνηση να εκλάβει το μήνυμα των ευρωεκλογών ως εντολή να προχωρήσει γρηγορότερα στα ίδια μονοπάτια. Αυτό που χρειάζεται δεν είναι  η επιτάχυνση των εφαρμοζόμενων πολιτικών, αλλά η αλλαγή τους.

Γιατί μέχρι σήμερα η εφαρμοζόμενη οικονομική πολιτική στόχευε καθαρά και μόνο στη δημοσιονομική εξυγίανση, χωρίς να δοθεί έμφαση στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που αποτελούν την ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας,  και στην ενθάρρυνση νέων επενδύσεων, που είναι αναγκαία συστατικά για να επιστρέψει η χώρα στην ανάπτυξη και να καταστεί δυνατή η αποκατάσταση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών.

Ταυτόχρονα , όμως, η κυβέρνηση θα πρέπει επιτέλους να δείξει και ένα κοινωνικό πρόσωπο στους τομείς της υγείας και της κοινωνικής ασφάλισης , όπως να δώσει έμφαση στη παιδεία και τον πολιτισμό.
Το βασικότερο όλων όμως είναι να κατανοήσουν τα κόμματα της συγκυβέρνησης, ότι σ αυτή την εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία για τη χώρα μας, χρειάζονται ευρύτερες πολιτικές συμμαχίες, για να πετύχουν μια ουσιαστική διαπραγμάτευση για τη βιωσιμότητα του χρέους μας στην ΕΕ.

Πρέπει να καταλάβουν ότι η κοινωνία αναζητά τη σύνθεση των απόψεων μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης . Θέλει τον πολιτικό κόσμο της χώρας ενωμένο σαν μια γροθιά για να διεκδικήσει τα αιτήματα της χώρας σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο.

Από την άλλη και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες του. Πρέπει να συμβάλει με εποικοδομητικές και ρεαλιστικές προτάσεις στη χάραξη μιας εθνικής πολιτικής που από κοινού με τα κόμματα της συγκυβέρνησης θα προωθηθούν ως κοινό αίτημα όλων των πολιτικών δυνάμεων της χώρας προς διαπραγμάτευση με τους εταίρους μας.
Αυτό είναι το μήνυμα των εκλογών και ας ελπίσουμε ότι θα ερμηνευθεί από όλες τις πλευρές με τρόπο που θα οδηγήσει τη χώρα ένα βήμα μπροστά και όχι πολλά βήματα πίσω.