Το δημόσιο χρέος κινείται το 2014 σε μία τροχιά αμφισβήτησης, αφού η οφειλή του ελληνικού κράτους προς τους δανειστες, έφτασε τα 315 δις ευρώ, δηλαδή στο 174% του ΑΕΠ, ενώ ο μέσος όρος του χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ στην Ευρωζώνης είναι 94% και στην ΕΕ των 28 είναι 88%. Η αστοχία λοιπόν της πολιτικής λιτότητας, μείωσης μισθών και αύξησης της φορολογίας, που εφαρμόστηκε από τη Τρόικα έριξε την ιδιωτική κατανάλωση, τη παραγωγικότητα και τη ρευστότητα νοικοκυριών και επιχειρήσεων σε πολύ χαμηλά και επικίνδυνα επίπεδα.

Αντίθετα το Ιδιωτικό χρέος δεν αυξήθηκε, αλλά υπήρξε μια έκρηξη στα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, τα γνωστά 77 δις ευρώ "κόκκινα" δάνεια πολλά εκ των οποίων και για πολλούς θα καταλήξουν σε "μώβ και μαύρα". Το ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων δανείων από το 8% του 2009 ξεπέρασε το 32% το 2013 και έφτασε ήδη το 36% το 2014. Σύμφωνα με την ΕΚΤ το ιδιωτικό χρέος της Ελλάδος το 2013 ήταν 216 δις ευρώ ή 129% του ΑΕΠ, όταν ο μέσος όρος της Ευρωζώνης κινείται στο 160%. Ενημερωτικά η Ιταλία έχει 132%, η Γαλλία 160%, η Ισπανία 206%, το Βέλγιο 250%, η Πορτογαλία 252% και η Ιρλανδία 320%.

Είναι γεγονός οτι δημόσιο και ιδιωτικό χρέος διάγουν "βίους παράλληλους" ως προς τη βιωσιμότητα, αλλά έχουν μια μεγάλη διαφορά, το δημόσιο χρέος συνεχίζει να εξυπηρετείται, ενώ το ιδιωτικό κατά μεγάλο ποσοστό όχι. Εαν μάλιστα προσθέσουμε στα ληξιπρόθεσμα χρέη τα 82 δις που διεκδικούν Εφορία και Ασφαλιστικά Ταμεία το ιδιωτικό χρέος ξεπερνά τα 159 δις ευρώ, δηλαδή πάνω από το 50% του δημόσιου χρέους. Σήμερα 2 στις 3 επιχειρήσεις έχουν προβληματικό δανεισμό, ενώ 1 στα 3 στεγαστικά και 1 στα 2 καταναλωτικά δάνεια δεν εξυπηρετούνται. Δημόσιο και ιδιωτικό χρέος έχουν αυξήσει τον αριθμό των Ελλήνων που ζουν στο όριο της φτώχειας στα 3,8 εκ., ενώ η χώρα μας βρίσκεται στη 4η θέση με τα υψηλότερα ποσοστά φτώχειας (35%) μεταξύ των 28 της ΕΕ.