Στο ίδιο έργο θεατές είμαστε για άλλη μια φορά, καθώς η κυβέρνηση Σαμαρά και ο ΣΥΡΙΖΑ εκλογολογούν ασύστολα χρησιμοποιώντας το ύπατο πολιτειακό αξίωμα, την Προεδρία της Δημοκρατίας, ασεβώντας ταυτοχρόνως προς το πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια.

Και ενώ ασελγούν επί του ετοιμοθάνατου σώματος του σημερινού πολιτικού συστήματος και δημιουργούν την απόλυτη απαξίωση των πολιτών απέναντι στους πολιτικούς, περιφρονούν τα πραγματικά εθνικά συμφέροντα, που επιτάσσουν ενότητα και εγρήγορση μπροστά στα δύσκολα, που δεν αφορούν μόνο την οικονομία με τη συζήτηση για την αναδιάρθρωση του χρέους, αλλά και τη φωτιά που έχει ξεσπάσει στη γειτονιά μας (βλέπε Μέση Ανατολή, Ουκρανία κ.λπ.).

ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥ ΜΑΥΡΟΓΙΑΛΟΥΡΟΥ

Οι τρεις βασικοί πολιτικοί πρωταγωνιστές περί άλλα τυρβάζουν, είτε μαλώνοντας για τον εκλογικό νόμο, είτε υποσχόμενοι λαγούς με πετραχήλια, φιλοδοξώντας να καταλάβουν στη σύγχρονη πολιτική ιστορία τον τίτλο του μεγαλύτερου Μαυρογιαλούρου.

Γιατί τι άλλο είναι οι υποσχέσεις του Αντώνη Σαμαρά προς συγκεκριμένες ομάδες ψηφοφόρων της Δεξιάς ή οι ανέξοδες και ακοστολόγητες υποσχέσεις του Αλέξη Τσίπρα περί επαναφοράς αφορολογήτου και κατάργησης φόρων. Και πώς μπορούν να χαρακτηριστούν οι προτάσεις περί αλλαγής του εκλογικού νόμου και κατάργησης του μπόνους των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα στο παρά πέντε των εκλογών;

Αλήθεια, όσοι φιλοδοξούν να σώσουν τη χώρα πιστεύουν ότι τέτοιου είδους συμπεριφορές και πολιτικές τούς περιποιούν τιμή ή ρίχνουν λάδι στη φωτιά του κοινωνικού και πολιτικού διχασμού;

ΜΑΣ ΓΥΡΝΟΥΝ ΧΡΟΝΙΑ ΠΙΣΩ

Δυστυχώς, μας γυρνούν πίσω στις πιο σκοτεινές σελίδες της Ιστορίας, στις δεκαετίες του ’50 και του ’60, όταν ο τυφλός αντικομμουνισμός μαχαίρωνε τη Δημοκρατία και οι συναλλαγές της αποστασίας άνοιγαν διάπλατα τις πόρτες της δικτατορίας.

Έτσι και τώρα, άφρονες πολιτικοί, χωρίς συναίσθηση των ευθυνών τους, ερίζουν στις πλάτες του λαού και της πατρίδας, τραυματίζουν τους δημοκρατικούς θεσμούς με καταγγελίες περί συναλλαγών για την προεδρική εκλογή και δημιουργούν κλίμα ανωμαλίας με προτάσεις για εκβιαστικές αλλαγές στους κανόνες του πολιτικού παιχνιδιού.

Οι πολιτικοί των ισοδύναμων μέτρων και των Ζαππείων, που εν μια νυκτί εξαφανίστηκαν προς χάριν της πρωθυπουργίας, οι νεόκοποι πολιτικοί αρχηγοί που πελαγοδρομούν ανάμεσα στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό και το Σχέδιο Β του Λαφαζάνη, όπως και όσοι ασκούν κριτική στη Μεταπολίτευση, όντας δημιουργοί και συμμέτοχοι των αμαρτιών του σημερινού πολιτικού συστήματος, αρνούνται να διδαχτούν από τις πράξεις των πολιτικών μεντόρων τους.

Αρνούνται πεισματικά να κοιτάξουν νηφάλια λίγο πίσω, στο 1989, όταν η χώρα και οι πολιτικοί είχαν διχαστεί από την πολιτική Μητσοτάκη, ο οποίος είχε σύρει στο Ειδικό Δικαστήριο τον Ανδρέα Παπανδρέου. Ήταν τότε που η Δεξιά και η Αριστερά είχαν αποφασίσει να ξεμπερδέψουν με τον Ανδρέα, αλλά η Ιστορία είχε άλλες βουλές. Ήταν τότε που η χώρα βούλιαζε όχι μόνο πολιτικά αλλά και οικονομικά.

ΘΕΛΕΙ ΑΡΕΤΗ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗ

Και όμως, το 1989, στη μεγάλη κοινωνική και πολιτική αναταραχή, οι πολιτικοί εχθροί Ανδρέας, Μητσοτάκης και Χαρίλαος, που ήξεραν το πολιτικό παιχνίδι και τα συμφέροντα του τόπου, τόλμησαν και συνεργάστηκαν στην οικουμενική κυβέρνηση για το καλό της πατρίδας και του λαού, προκειμένου η χώρα να μη βυθιστεί στο οικονομικό και πολιτικό αδιέξοδο.

Τόλμησαν για το συμφέρον του λαού, αφού αυτά που τους ένωναν ήταν πολύ περισσότερα από αυτά που τους χώριζαν.

Η εθνική ανεξαρτησία και αξιοπρέπεια μιας χώρας θέλει αρετή και τόλμη που, όπως όλα δείχνουν, οι σημερινοί πολιτικοί αρχηγοί δεν διαθέτουν.

Τσακώνονται για τα μικροκομματικά και πρόσκαιρα συμφέροντά τους, αγνοώντας ότι ο πολιτικός βίος τους θα είναι βραχύς εάν οδηγήσουν τη χώρα σε μια ατέρμονη εκλογική διαδικασία.

Γυρνούν τους δείκτες της πολιτικής ζωής στο παρελθόν, αδιαφορώντας για το ότι ο κίνδυνος της εκτροπής σήμερα έχει ενδυθεί το μανδύα της Χρυσής Αυγής. Αλήθεια, θα επιτρέψουν οι δυνάμεις του συνταγματικού τόξου να λάβει την τρίτη διερευνητική εντολή σχηματισμού κυβέρνησης ο επικεφαλής του νεοφασιστικού κόμματος της Χρυσής Αυγής, που μαστίζει την ελληνική κοινωνία και μας ξυπνάει μνήμες του ζοφερού παρελθόντος;

Τα πραγματικά διλήμματα είναι αμείλικτα και αφορούν πλέον την ομαλή λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος.

ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ…

Σε αυτό το δίλημμα, μία απάντηση υπάρχει: ενότητα όλων των πολιτικών δυνάμεων του δημοκρατικού τόξου, στη βάση μιας εθνικής συμφωνίας που θα περιλαμβάνει:

-τη συγκρότηση μιας κυβέρνησης εθνικής ενότητας με τη συμμετοχή της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ με έναν πρωθυπουργό αποδεκτό

-την εκλογή στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας ενός προσώπου αποδεκτού από όλους, που θα συμβολίζει την ενότητα και τη βούληση όλων για την υπέρβαση της κρίσης

-τη διαμόρφωση μιας ενιαίας εθνικής διαπραγματευτικής στρατηγικής για τη νέα αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους, που θα περιλαμβάνει σε τεχνικό επίπεδο ένα γενναίο «κούρεμα» του χρέους και θα γίνει σε συνεννόηση με τους Ευρωπαίους εταίρους μας και το ΔΝΤ

-ένα σχέδιο ανθρωπιστικής στήριξης των πολιτών που ζουν στο όριο της φτώχειας και ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης της παραγωγικής δομής της χώρας με βασικό στόχο την αντιμετώπιση της ανεργίας

-πλαίσιο κοινά συμφωνημένων αλλαγών στο πολιτικό σύστημα

-καθαρή πολιτική συμφωνία ότι η χώρα, μετά την επούλωση των πληγών της και την αποκατάσταση της αξιοπρέπειάς της, θα οδηγηθεί σε εκλογές με κοινά

-συμφωνημένο και ψηφισμένο εκλογικό σύστημα (ο χρόνος των εκλογών να είναι προσυμφωνημένος).

ΚΑΝΤΕ ΤΟ ΟΠΩΣ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ, Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΚΙ Ο ΧΑΡΙΛΑΟΣ

Αν οι σημερινοί πολιτικοί αρχηγοί θέλουν να αναλάβουν την ευθύνη που τους αναλογεί, ας το κάνουν όπως ο Ανδρέας, ο Μητσοτάκης και ο Χαρίλαος, που έβαλαν για ένα εύλογο χρονικό διάστημα τις διαφορές στην άκρη, προκειμένου να μη βυθιστεί η χώρα στο χάος.

Αντώνη και Βαγγέλη, αφού θέλετε να σώσετε την πατρίδα, θυσιάστε τις πρόσκαιρες δάφνες της εξουσίας προς χάριν των συμφερόντων του λαού και δεχτείτε μέσα στο παιχνίδι τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αλέξη, εσύ που θέλεις να εκπροσωπείς το νέο και να υπερβείς τις αγκυλώσεις τμήματος της Αριστεράς, μη φοβηθείς να γίνεις από αρχηγός της Κουμουνδούρου εθνικός ηγέτης. Θυμήσου τι έκαναν, όταν χρειάστηκε, ο Χαρίλαος και ο Λεωνίδας και πώς είχαν εντάξει τον τότε ΣΥΝ στο παιχνίδι προάσπισης των εθνικών συμφερόντων.

Βαγγέλη, Γιώργο και όσοι από το πάλαι ποτέ κραταιό Κίνημα πελαγοδρομείτε, ξεθολώστε και δώστε διέξοδο στη χώρα και τη δημοκρατία. Κάντε το όπως ο Ανδρέας και γίνετε φορείς της μοναδικής προοδευτικής πρότασης, αυτής της κυβέρνησης εθνικής ενότητας, που θα ανοίξει το δρόμο σε προοδευτικές λύσεις.

Ειδάλλως, εάν δειλιάσετε, όλους σας σύντομα ο λαός θα σας βάλει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.