Η έλλειψη εργατικών χεριών οδηγεί μαθηματικά σε υπερεργασία τους εργαζόμενους. Έτσι πολλές επιχειρήσεις για να αντιμετωπίσουν τις ελλείψεις σε προσωπικό, ξεκίνησαν σταδιακά να εφαρμόζουν εξαήμερη εργασία. Η τάση αυτή είναι έντονη, κυρίως στις βιομηχανικές και εξαγωγικές επιχειρήσεις, οι οποίες απαιτούν περισσότερο εξειδικευμένα χέρια απ’ ότι οι άλλοι παραγωγικοί τομείς (π.χ. τουρισμός, εστίαση κ.λπ.). Στις επιχειρήσεις που έχουν εφαρμόσει εξαήμερη εργασία μέχρι τώρα συγκαταλέγονται διάφορες μονάδες της Viohalco, της Sunlight, της Motor Oil, της Παπαστράτος κ.ά.

Ωστόσο, η απασχόληση αυτή γίνεται με τη συναίνεση του εργαζόμενου και φυσικά και μέσα στο πλαίσιο του νόμου με τις κατάλληλες αποζημιώσεις. Πάντως, σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, στόχος των επιχειρήσεων είναι να αποκαταστήσουν σύντομα την πενθήμερη εργασία, γιατί όπως έλεγε και ο επιχειρηματίας Σπύρος Θεοδωρόπουλος, μια δουλειά που πρέπει να γίνει στη βιομηχανία από δύο ανθρώπους, δεν μπορεί να την κάνει το ίδιο καλά ένας, μέσω υπερεργασίας.


Το πρόβλημα με τις μεγάλες ελλείψεις σε εργατικά χέρια, ειδικά στη βιομηχανία, είναι μεγάλο, καθώς είναι ένας τομέας που απαιτεί κάποιου είδους εξειδίκευση, ευθύνη και παραγωγή αποτελέσματος. Τα τρία αυτά χαρακτηριστικά αποθαρρύνουν τους νέους να στοχεύσουν σε τέτοιου είδους θέσεις εργασίας. Αντίθετα, προτιμούν ευκαιριακές θέσεις εργασίας, όπως είναι η εστίαση και η φιλοξενία, όπου η απασχόληση μπορεί να είναι λιγότερο καλά αμειβόμενη, αλλά δεν έχει ευθύνες και την ισχυρή λογοδοσία.

Προς την κατεύθυνση αυτή συμβάλουν και τα επιδόματα ανεργίας που δίνει το κράτος στους εποχικά απασχολούμενους και σε όσους αλλάζουν συχνά εργασία, αλλά και εν γένει η κουλτούρα της οικογένειας ως θεσμός στην Ελλάδα, η οποία με τα «χαρτζιλίκια» συντηρεί αυτό τον χαλαρό νέο τρόπο απασχόλησης των νέων.


Η βιομηχανία, από την άλλη πλευρά, δεν μπορεί να προσφέρει στους νέους αυτήν την ευκολία αλλαγής εργασιακού περιβάλλοντος, που προσφέρει π.χ. ο τομέας υπηρεσιών. Καθώς επενδύει σημαντικά κεφάλαια στο προσωπικό της για την εξειδίκευση και την απόκτηση γνώσης χειρισμού των μηχανών, η βιομηχανία δεν επιθυμεί τη μεγάλη κινητικότητα του προσωπικού, ειδικά εκείνου που απασχολείται στις γραμμές παραγωγής. Γι’ αυτό άλλωστε και ανταμείβει κατά μέσο όρο με περισσότερα χρήματα όσους απασχολεί στην παραγωγή απ’ ότι οι άλλες επιχειρήσεις στις γνωστές υπηρεσίες εστίασης, φιλοξενίας κ.λπ.

Αλλά δεν είναι μόνο το προσωπικό στις γραμμές παραγωγής. Η Αθηναϊκή Ζυθοποιεία, αλλά και άλλες μεγάλες βιομηχανίες, δεν βρίσκουν ούτε πωλητές. Και αυτό συμβαίνει επειδή και αυτή η δραστηριότητα, ενώ έχει καλύτερες αμοιβές και μπόνους πωλήσεων, εμπεριέχει στόχους, λογοδοσία, δηλαδή ευθύνη.


Γι’ αυτό τα τελευταία χρόνια πολλές επιχειρήσεις έχουν στραφεί στο Employer Branding και στις καμπάνιες τύπου «Great Place to Work». Βασικός στόχος της καμπάνιας είναι κυρίως η απόσπαση προσωπικού από τις άλλες επιχειρήσεις, με βασικό επιχείρημα ότι η συγκεκριμένη επιχείρηση είναι ένας από τους καλύτερους της συγκεκριμένης αγοράς, του τομέα δραστηριότητας, της χώρας κ.ο.κ.