Του Κων. Μίχαλου, προέδρου ΚΕΕ, ΕΒΕΑ

Το κλίμα αβεβαιότητας που επικρατεί εδώ και αρκετούς μήνες επηρέασε αρνητικά τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα και κυρίως δημιούργησε συνθήκες παράλυσης στην αγορά και στην οικονομία. Έχει, ήδη από το φθινόπωρο, προκαλέσει το πάγωμα επιχειρηματικών πρωτοβουλιών και σχεδίων, με τους επενδυτές – εγχώριους και ξένους – να τηρούν στάση αναμονής ενόψει εξελίξεων. Ανάλογος αντίκτυπος έχει δημιουργηθεί και ως προς την καταναλωτική εμπιστοσύνη, με τα νοικοκυριά να αναβάλλουν αγοραστικές αποφάσεις, ενώ δεν είναι αμελητέες και οι συνέπειες σε επίπεδο δημοσίων εσόδων.

Με αυτό το δεδομένο, η απόφαση της κυβέρνησης να επισπεύσει την προεδρική εκλογή ήταν σε μεγάλο βαθμό επιβεβλημένη, προκειμένου να ξεκαθαρίσει ταχύτερα το πολιτικό τοπίο. Τώρα, όμως, κόμματα και βουλευτές, βρίσκονται μπροστά σε μια ιστορική πρόκληση. Καλούνται να διασφαλίσουν ότι η συγκεκριμένη θεσμική διαδικασία, είτε οδηγήσει στην εκλογή Προέδρου από την παρούσα Βουλή είτε όχι, δεν θα θέσει σε κίνδυνο την πορεία σταθεροποίησης της ελληνικής οικονομίας, σε μια περίοδο όπου επιχειρεί να εξέλθει από την ύφεση.

Είτε το θέλουμε είτε όχι, η Ελλάδα χρειάζεται το δίχτυ ασφαλείας που της παρέχουν οι εταίροι της, είτε από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης, είτε από την ΕΚΤ για την παροχή ρευστότητας στο τραπεζικό σύστημα. Χρειάζεται, κυρίως, την εμπιστοσύνη των αγορών από τις οποίες θα επιδιώξει να αντλήσει δανεισμό και επενδυτικά κεφάλαια, για να στηριχθεί η ανάκαμψη της οικονομικής δραστηριότητας και της απασχόλησης.

Χωρίς την εμπιστοσύνη των αγορών και χωρίς συμφωνία με τους εταίρους της, η μόνη πολιτική επιλογή είναι ο εσωτερικός δανεισμός, με ότι κι αν αυτό σημαίνει. Η χώρα θα βρεθεί ξανά στο χείλος του γκρεμού, αντιμέτωπη με χρεοκοπία και άτακτη έξοδο από το ευρώ. Είναι αλήθεια ότι η συμπεριφορά των επενδυτικών κεφαλαίων στο χρηματιστήριο ή στην αγορά των ομολόγων δεν είναι πάντα ορθολογική. Έχει όμως άμεσο αντίκτυπο, τόσο στη δυνατότητα δανεισμού της χώρας, όσο και στο σύνολο της οικονομικής δραστηριότητας: από τη σταθερότητα των καταθέσεων στις τράπεζες, μέχρι την ασφάλιση των εξαγωγικών πιστώσεων για τις ελληνικές εξαγωγές και την επάρκεια αγαθών στα ράφια των καταστημάτων.

Γι’ αυτό, όσοι σήμερα επιλέγουν τις ασκήσεις γενναιότητας ενάντια στις αγορές, αγνοώντας ή υποβαθμίζοντας τις αντιδράσεις τους, κάνουν σοβαρό λάθος. Και η χώρα δεν έχει την πολυτέλεια να το πληρώσει.