Η απάντηση στο δίλημμα
Του Κώστα Ξυλούρη
Ούτε εμείς δεν το περιμέναμε ότι θα γινόμαστε μάντεις κακών και επικίνδυνων ατραπών για τη χώρα. Μόλις το Σεπτέμβριο προειδοποιούσαμε για την εγκληματική τακτική των συγκυβερνώντων να εμπλέκουν τον ανώτατο πολιτειακό θεσμό στα πολιτικά τους παιχνίδια. Ήταν η εποχή των success story και της ασχημονίας έναντι του προσώπου του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Σήμερα, γινόμαστε θεατές ενός σύγχρονου Βατερλό της ελληνικής πολιτικής, αφού μετά το στραπάτσο των κ.κ. Σαμαρά και Βενιζέλου στις Βρυξέλλες και το άδειασμά τους από τους άσπονδους φίλους τους βλέπε Σόιμπλε, Γιούνκερ και βεβαίως Μέρκελ και Ολάντ εγκληματούν πάνω στο πτώμα του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος και ορθώνουν τείχη διχασμού ανάμεσα στους πολίτες.
ΠΑΙΖΟΥΝ ΣΤΑ ΖΑΡΙΑ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
Μπροστά στον κίνδυνο να χάσουν τις καρέκλες τους παίζουν στα ζάρια την τύχη της χώρας. Κινδυνολογούν για ένα δυσοίωνο μέλλον, δημιουργούν φόβο, τρόμο και χρησιμοποιούν όπλα εκτός δημοκρατικού παιχνιδιού, δημιουργώντας εμφυλιοπολεμικό κλίμα που πληγώνει τη χώρα και την οικονομία.
Αδιαφορούν για τη δυσβάστακτη καθημερινότητα του Έλληνα και για τα βάρη που του έχουν φορτώσει με τις κοινωνικά ανάλγητες πολιτικές του μνημονίου. Αντί να δημιουργούν κλίμα ελπίδας και προοπτικής, που τόσο έχει ανάγκη η χώρα, εξαναγκάζουν έναν περήφανο λαό να οδηγηθεί στην απαισιοδοξία, την κατάθλιψη, τη συλλογική και προσωπική παραίτηση.
ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΕΤΟΙΟ ΞΕΒΡΑΚΩΜΑ
Γιατί τι άλλο είναι οι κραυγές επικίνδυνων πολιτικών για Grexit, πιστωτικά γεγονότα και bank run του κ. Στουρνάρα, ο οποίος θα έπρεπε να λογοδοτήσει για διασπορά ψευδών ειδήσεων και πρόκληση πανικού στην κοινή γνώμη;
Σε ποια άλλη χώρα ο έχων την ευθύνη να φυλάττει τη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος βάζει βόμβα στα θεμέλια του τραπεζικού συστήματος;
Αλήθεια, σε ποια άλλη χώρα οι πολιτικοί ταγοί θα άφηναν ανενόχλητο τον οποιονδήποτε κ. Στουρνάρα να ασελγεί πάνω στην οικονομία;
Σε καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα οι πολιτικές ηγεσίες δεν θα ξεβρακώνονταν τόσο, μόνο και μόνο για να κρατηθούν γαντζωμένοι στις καρέκλες τους.
Και από την άλλη πλευρά, σε ποια αξιωματική αντιπολίτευση ο αρχηγός της δεν θα έβαζε στη θέση τους όσα στελέχη του κόμματός του έπεφταν στην παγίδα του αντιπάλου και ανταγωνίζονταν σε εμφυλιοπολεμικές κραυγές;
ΤΡΑΥΜΑΤΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ
Σε καμία χώρα, πλην της φτωχής αλλά τίμιας Ελλάδας, όπου ο λαός παρακολουθεί άναυδος τους πολιτικούς, οι οποίοι ομνύουν στο εθνικό συμφέρον, να μας γυρνούν πίσω στις πιο σκοτεινές σελίδες της ιστορίας
Στις δεκαετίες του 50 και του 60, τότε που ο τυφλός αντικομμουνισμός μαχαίρωνε τη Δημοκρατία και οι συναλλαγές της αποστασίας άνοιγαν διάπλατα τις πόρτες της δικτατορίας
Έτσι και τώρα, άφρονες πολιτικοί, χωρίς συναίσθηση των ευθυνών τους, ερίζουν και τραυματίζουν τους δημοκρατικούς θεσμούς. Είναι εκείνοι που πριν από λίγα χρόνια παρακαλούσαν για ψήφους υποσχόμενοι μια υγιή Ελλάδα. Είναι εκείνοι που δεσμεύονταν για το καλό του τόπου και τέλος είναι εκείνοι που μπροστά στον κίνδυνο των πρόωρων εκλογών ξαναβάζουν το απατηλό προσωπείο και ξαναπλησιάζουν το λαό.
ΩΣ ΕΔΩ! ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!
Η ανεξαρτησία και η εθνική αξιοπρέπεια μιας χώρας θέλει αρετή και τόλμη και όπως όλα δείχνουν οι σημερινοί πολιτικοί αρχηγοί δεν διαθέτουν.
Τσακώνονται για τα μικροκομματικά και πρόσκαιρα συμφέροντά τους και γυρνούν τους δείκτες της πολιτικής ζωής στο παρελθόν, αδιαφορώντας για το ότι ο κίνδυνος της εκτροπής, σήμερα, έχει ενδυθεί άλλο μανδύα.
Σε τέτοιους υποκριτές έχουμε δώσει τα σκήπτρα της εξουσίας. Μήπως πρέπει να τους επιβραβεύσουμε κιόλας που δήθεν κόπτονται για το καλό του τόπου; Μήπως πρέπει να τους επιβραβεύσουμε με ανδριάντες; Όχι βέβαια! Ως εδώ! Φτάνει πια!
ΝΑ ΖΗΤΗΣΟΥΝ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ-ΘΥΜΑΤΑ ΤΟΥΣ
Οφείλουν να ζητήσουν τουλάχιστον μια συγγνώμη από τον κάθε Έλληνα πολίτη που έπεσε θύμα στα πολιτικάντικα τεχνάσματα τους, που τους εμπιστεύτηκε και τους χάρισε κύρος, καρέκλα και παχυλούς μισθούς και εκείνοι για αντιχάρισμα τον βύθισαν στα χρέη, στη φτώχεια και το συνολικό μαρασμό. Που μετέτρεψαν τον κάθε αξιοπρεπή Έλληνα σε μετανάστη μέσα στη λατρεμένη του πατρίδα.
Τα πραγματικά διλλήματα είναι αμείλικτα και αφορούν πλέον την ομαλή λειτουργία του Δημοκρατικού Πολιτεύματος και την ανόθευτη έκφραση της λαϊκής βούλησης.
ΣΥΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
Σε αυτό το δίλημμα μια απάντηση υπάρχει: Ενότητα όλων των πολιτικών δυνάμεων του Δημοκρατικού Τόξου στη βάση μιας Εθνικής Συμφωνίας που θα περιλαμβάνει:
- τη συγκρότηση μιας κυβέρνησης εθνικής συνεννόησης με νέο πρωθυπουργό και κυβερνητικό σχήμα αποδεκτό από όλους
- την εκλογή στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας ενός προσώπου αποδεκτού από όλους που θα συμβολίζει την ενότητα και τη βούληση όλων για την υπέρβαση της κρίσης
- τη διαμόρφωση μιας ενιαίας εθνικής διαπραγματευτικής στρατηγικής και μιας αποδεκτής από όλους ομάδας, η οποία θα διαπραγματευτεί τη νέα αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους
- καθαρή πολιτική συμφωνία ότι η χώρα άμεσα θα οδηγηθεί έως τον Ιούνιο σε εκλογές για να καταγραφούν οι νέοι συσχετισμοί δυνάμεων.
Αν οι σημερινοί πολιτικοί αρχηγοί θέλουν να αναλάβουν την ευθύνη που τους αναλογεί, ας το κάνουν τώρα και ας μη μένουν πεισματικά γαντζωμένοι σε καρέκλες. Ειδάλλως όπως και πολλοί άλλοι θα πεταχτούν στον κάλαθο των ιστορικών αχρήστων, καθώς αντί να προσφέρουν στην πατρίδα ζημίωσαν τα μέγιστα. Να γνωρίζουν ότι στο τέλος θα λογοδοτήσουν.
Μια μαντινάδα από την Κρήτη
Δε φταίει μόνο η τρόικα
και οι Αμερικάνοι
φταίει ο λαός απού ψηφά
τους ψεύτες και τους βγάνει.