Σε αναζήτηση μοντέλου χρηματοδότησης για τα 22 μικρά περιφερειακά αεροδρόμια
Σε μια περίοδο που εντείνεται η συζήτηση για τις μεγάλες ελλείψεις υποδομών κυρίως στα ελληνικά νησιά, αρκετά από τα οποία αδυνατούν να διαχειριστούν το αυξημένο τουριστικό ρεύμα, η ΕΕΣΥΠ (Υπερταμείο) εξακολουθεί να αναζητεί μοντέλο χρηματοδότησης του σχεδίου αναβάθμισης των 22 μικρότερων περιφερειακών αεροδρομίων που έχουν παραμείνει στον έλεγχο του δημοσίου. Για το 23ο αεροδρόμιο, αυτό της Καλαμάτας, έχει προγραμματιστεί υποβολή δεσμευτικών προσφορών από τέσσερις υποψήφιες κοινοπραξίες στις 15 Οκτωβρίου. Μένει, βέβαια, να απαντηθεί αν θα υποβάλλουν προσφορά και οι τέσσερις κοινοπραξίες που είχαν εκδηλώσει αρχικό ενδιαφέρον και συγκεκριμένα οι ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ – GMR Airports (συνεργάζονται και στο αεροδρόμιο στο Καστέλι Ηρακλείου), οι ΑΚΤΩΡ Παραχωρήσεις – Egis Airport Operation – Aéroports de la Cote d’Azur, οι Fraport AG – Delta Airport Investments (όμιλος Κοπελούζου) – Pileas (όμιλος Κωνσταντακόπουλου) και Metlen – Corporation America Airports.
Έπειτα από σχεδόν μια πενταετία αναζητήσεων, οι σύμβουλοι της ΕΕΣΥΠ φαίνεται πως καταλήγουν στο συμπέρασμα πως χωρίς κρατική χρηματοδότηση των έργων αναβάθμισης τα 22 μικρά περιφερειακά αεροδρόμια δεν θα γίνουν ουδέποτε ελκυστικά σε ιδιώτες επενδυτές. Συνεπώς πρέπει να αναζητηθεί ένα σχήμα στο οποίο το δημόσιο θα διατηρήσει συμμετοχή, θα βάλει το χέρι στην τσέπη για τα έργα αναβάθμισης, ενώ ο ιδιώτης μπορεί να αναλάβει τη λειτουργία / συντήρηση. Στο παρελθόν, βέβαια, είχαν κυκλοφορήσει αρκετές πληροφορίες για ενδιαφέρον ιδιωτών για τα συγκεκριμένα αεροδρόμια, όπως και φήμες για σπάσιμο σε δύο «πακέτα», όπου στο πρώτο θα είναι τα πιο ελκυστικά, κ.α. Κατά καιρούς έχουν ακουστεί ονόματα ξένων ομίλων, από τη γερμανική Fraport που ήδη διαχειρίζεται τα 14 μεγαλύτερα περιφερειακά αεροδρόμια σε κοινοπραξία με τον όμιλο Κοπελούζου, μέχρι Ινδούς όπως ο όμιλος Αντάνι και Άραβες. Προς το παρόν τα 22 μικρότερα περιφερειακά αεροδρόμια παραμένουν σε δύσκολη κατάσταση αφού προχωρούν ελάχιστα έργα αναβάθμισης, με κρατική χρηματοδότηση, ενώ η τουριστική κίνηση εκτοξεύεται.
Αν εξαιρεθεί η Καλαμάτα, που όπως προαναφέρθηκε προωθείται η αναβάθμιση μέσω σύμβασης παραχώρησης και ξεχωριστού διαγωνισμού, η άσκηση της ΕΕΣΥΠ αφορά τα αεροδρόμια σε Νάξο, Πάρο, Ιωάννινα, Αλεξανδρούπολη, Λήμνο, Αστυπάλαια, Χίο, Κοζάνη, Καστοριά, Κάρπαθο, Κύθηρα, Μήλο, Σκύρο, Νέα Αγχίαλο, Σύρο, Άραξο, Κάλυμνο, Ικαρία, Καστελόριζο, Κάσο, Λέρο και Σητεία. Τα τρία πρώτα αεροδρόμια έχουν και μεγάλο μερίδιο της συνολικής επιβατικής κίνησης των 22 αερολιμένων. Τα περισσότερα έχουν περιορισμένη κίνηση ώστε να καταστούν ελκυστικά σε ιδιώτες, ενώ απαιτούν σοβαρά κονδύλια για την αναβάθμισή τους (αεροδιάδρομοι, κτίρια αεροσταθμών, κ.α.) αφού σήμερα λειτουργούν υπό εντελώς παρωχημένες συνθήκες, σε σχέση με την τουριστική κίνηση που υποδέχονται.
Έπειτα από αρκετά χρόνια φαίνεται πως στο Υπερταμείο καταλήγουν σε ένα μικτό μοντέλο με συμμετοχή του δημοσίου στη χρηματοδότηση των έργων υποδομής. Το ερώτημα είναι αν θα είναι αρκετά ελκυστικό το πακέτο ώστε να προσελκύσει ιδιώτες επενδυτές και ταυτόχρονα θα καλύπτει τις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις λεγόμενες «κρατικές ενισχύσεις». Για όλα αυτά μάλλον θα χρειαστεί να περιμένουμε μερικούς μήνες ακόμα ώστε να ολοκληρωθούν οι σχετικές μελέτες.
Έπειτα από σχεδόν μια πενταετία αναζητήσεων, οι σύμβουλοι της ΕΕΣΥΠ φαίνεται πως καταλήγουν στο συμπέρασμα πως χωρίς κρατική χρηματοδότηση των έργων αναβάθμισης τα 22 μικρά περιφερειακά αεροδρόμια δεν θα γίνουν ουδέποτε ελκυστικά σε ιδιώτες επενδυτές. Συνεπώς πρέπει να αναζητηθεί ένα σχήμα στο οποίο το δημόσιο θα διατηρήσει συμμετοχή, θα βάλει το χέρι στην τσέπη για τα έργα αναβάθμισης, ενώ ο ιδιώτης μπορεί να αναλάβει τη λειτουργία / συντήρηση. Στο παρελθόν, βέβαια, είχαν κυκλοφορήσει αρκετές πληροφορίες για ενδιαφέρον ιδιωτών για τα συγκεκριμένα αεροδρόμια, όπως και φήμες για σπάσιμο σε δύο «πακέτα», όπου στο πρώτο θα είναι τα πιο ελκυστικά, κ.α. Κατά καιρούς έχουν ακουστεί ονόματα ξένων ομίλων, από τη γερμανική Fraport που ήδη διαχειρίζεται τα 14 μεγαλύτερα περιφερειακά αεροδρόμια σε κοινοπραξία με τον όμιλο Κοπελούζου, μέχρι Ινδούς όπως ο όμιλος Αντάνι και Άραβες. Προς το παρόν τα 22 μικρότερα περιφερειακά αεροδρόμια παραμένουν σε δύσκολη κατάσταση αφού προχωρούν ελάχιστα έργα αναβάθμισης, με κρατική χρηματοδότηση, ενώ η τουριστική κίνηση εκτοξεύεται.
Αν εξαιρεθεί η Καλαμάτα, που όπως προαναφέρθηκε προωθείται η αναβάθμιση μέσω σύμβασης παραχώρησης και ξεχωριστού διαγωνισμού, η άσκηση της ΕΕΣΥΠ αφορά τα αεροδρόμια σε Νάξο, Πάρο, Ιωάννινα, Αλεξανδρούπολη, Λήμνο, Αστυπάλαια, Χίο, Κοζάνη, Καστοριά, Κάρπαθο, Κύθηρα, Μήλο, Σκύρο, Νέα Αγχίαλο, Σύρο, Άραξο, Κάλυμνο, Ικαρία, Καστελόριζο, Κάσο, Λέρο και Σητεία. Τα τρία πρώτα αεροδρόμια έχουν και μεγάλο μερίδιο της συνολικής επιβατικής κίνησης των 22 αερολιμένων. Τα περισσότερα έχουν περιορισμένη κίνηση ώστε να καταστούν ελκυστικά σε ιδιώτες, ενώ απαιτούν σοβαρά κονδύλια για την αναβάθμισή τους (αεροδιάδρομοι, κτίρια αεροσταθμών, κ.α.) αφού σήμερα λειτουργούν υπό εντελώς παρωχημένες συνθήκες, σε σχέση με την τουριστική κίνηση που υποδέχονται.
Έπειτα από αρκετά χρόνια φαίνεται πως στο Υπερταμείο καταλήγουν σε ένα μικτό μοντέλο με συμμετοχή του δημοσίου στη χρηματοδότηση των έργων υποδομής. Το ερώτημα είναι αν θα είναι αρκετά ελκυστικό το πακέτο ώστε να προσελκύσει ιδιώτες επενδυτές και ταυτόχρονα θα καλύπτει τις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις λεγόμενες «κρατικές ενισχύσεις». Για όλα αυτά μάλλον θα χρειαστεί να περιμένουμε μερικούς μήνες ακόμα ώστε να ολοκληρωθούν οι σχετικές μελέτες.
