«…Η πανσπερμία των πολιτικών δηλώσεων και η "Βαβέλ" κομματικών θέσεων στα Μ.Μ.Ε., για τις κρίσιμες εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, από δοκησίσοφους και αδαείς υποψηφίους, από υπεύθυνους και ανεύθυνους εκπροσώπους κομμάτων, ξεπέρασαν κάθε όριο πολιτικής ανεπάρκειας, υποτιμώντας τη νοημοσύνη του επιχειρηματικού κόσμου, που άκουσε τα προεκλογικά «σημεία & τέρατα» με ειρωνική δυσπιστία και τιμωρητική διάθεση.

Οι υποσχέσεις, οι παροχές, οι ελαφρύνσεις, οι απαλλαγές και οι υπερβολές χωρίς τεκμηρίωση, όχι μόνο δεν έγιναν εύκολα πιστευτές, αλλά αντιθέτως φόβισαν τους σοβαρούς ανθρώπους και τους νηφάλια σκεπτόμενους ψηφοφόρους, οι οποίοι σέβονται τους κόπους τους και ανησυχούν για το μέλλον των οικογενειών τους. Ως εκ τούτου, η προεκλογική πολιτική ασάφεια σε συνδυασμό με την πολυγλωσσία δηλώσεων και υπερφίαλων υποσχέσεων, δημιούργησε δικαιολογημένα, φοβίες στους μικρομεσαίους, με αποτέλεσμα να οδηγήσει την αγορά σε «αδράνεια» πράξεων και σκέψεων.

Όσες βεβαίως μεγαλοστομίες, είχαν να ειπωθούν από εκατοντάδες υποψηφίους, τελείωσαν με τη προεκλογική περίοδο. Το ζητούμενο είναι πλέον, εάν αυτά, που θα ακούσουμε από Δευτέρα, θα έχουν σύνδεση και σχέση με τις προεκλογικές δηλώσεις. Ξεκάθαρες απαντήσεις σε συγκεκριμένα ερωτήματα, μέχρι σήμερα, δεν έχουν δοθεί, παρά μόνο από λίγους σοβαρούς και συνεπείς πολιτικούς, με αποτέλεσμα η μεγάλη αλήθεια για την επόμενη ημέρα των εκλογών να μην έχει γίνει απόλυτα κατανοητή και να κρατά τους ανθρώπους της αγοράς σε αγωνία και ανασφάλεια.

Οι παραγωγικοί και άλλοι φορείς της πραγματικής οικονομίας, σύμφωνα με επιστολές και υπομνήματα και έχοντας θορυβηθεί από την ανευθυνότητα της πολυφωνίας των κομμάτων, ζήτησαν καθαρά λόγια και σαφείς θέσεις, από τους αρχηγούς των κομμάτων, χωρίς όμως ικανοποιητική ανταπόκριση. Ο Πρωθυπουργός, απευθήνθηκε δύο φορές στον επιχειρηματικό κόσμο, δίνοντας κάποιες απαντήσεις, σε ερωτήματα και ανησυχίες, ενώ για να είμαι ειλικρινής, περιμέναμε καλύτερη αντιμετώπιση από όλους τους πολιτικούς αρχηγούς, στα σοβαρά θέματα, που ταλανίζουν τους μικρομεσαίους φορολογούμενους.

Το ασταθές φορολογικό περιβάλλον και η υπερφορολόγηση, τα μεγάλα ελλείμματα των ασφαλιστικών Ταμείων, ιδιαίτερα του Ο.Α.Ε.Ε., οι Τράπεζες και η έλλειψη ρευστότητας, η ανεργία- έλλειψη εργοδοτών και εργαζομένων, η διαπραγμάτευση του προγράμματος και η διευθέτηση του ιδιωτικού χρέους, το ενδεχόμενο σενάριο κουρέματος καταθέσεων ή ακόμα χειρότερα ο εφιάλτης της χρεοκοπίας, είναι οι γνωστές «πληγές» της αγοράς, που θα ταλαιπωρούν τους μικρομεσαίους για αρκετό καιρό μετά τις εκλογές, με αβέβαιη μάλιστα κατάληξη για την ελληνική οικονομία.

Αυτοί είναι και οι λόγοι, που αυτές οι πρόωρες εκλογές δεν μας δημιούργησαν μεγάλες προσδοκίες για το μέλλον της αγοράς, αλλά ούτε και πολλές ελπίδες για τη βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών, αφού η ζημιά που έκαναν στην αγορά, μας γύρισαν ήδη αρκετά πίσω. Δύσκολα, λοιπόν, από την επόμενη ημέρα σχηματισμού κυβέρνησης μπορεί να αποκατασταθεί η ηρεμία στην αγορά. Αντιθέτως, μέχρι τέλος Φεβρουαρίου, ή μέχρι τη λήξη της όποιας πιθανής τεχνικής παράτασης του ελληνικού προγράμματος, θα εξακολουθεί να συντηρείται η αβεβαιότητα και να αυξάνεται η ανησυχία.

Τη μεσαία τάξη και τους μικρομεσαίους της αγοράς, όλα τα κόμματα μας χρησιμοποιούν και μας εκμεταλλεύονται προεκλογικά, ενώ αφού μας ξεζουμίσουν φορολογικά, μας ξεχνούν μετεκλογικά. Είμαστε δηλαδή κάτι σαν την ερωμένη, που ποτέ δεν γίνεται σύζυγος. Δυστυχώς, όμως το πάθημα μέχρι σήμερα, δεν μας έχει γίνει μάθημα. Γιατί λοιπόν πρέπει να υπάρχει πάντα κάποιος που μας κοροϊδεύει, κάποιος που μας εξαπατά; Μήπως φταίμε και εμείς που μάλλον ικανοποιούμαστε να ακούμε αυτά που θέλουμε, παρά τις πικρές αλήθειες που μας στεναχωρούν;

Προσωπικά, θεωρώ ότι μεγάλη σημασία έχει, εκτός απο τι ψηφίζεις και ποιόν σοβαρό υποψήφιο ψηφίζεις. Δεν επιτρέπεται να στέλνουμε με τη ψήφο μας «σημεία και τέρατα» της πολιτικής ανεπάρκειας, στο ελληνικό Κοινοβούλιο, που δεν θα μπορούν να αντιμετωπίσουν δύσκολες καταστάσεις και δεν θα είναι σε θέση να λάβουν σοβαρές αποφάσεις για την τύχη ενός ολοκλήρου λαού.

Δεν γνωρίζω, τι κυβερνητικός σχηματισμός θα προκύψει, σε συνεργασία ή αυτοδυναμία, πως και από ποιούς Υπουργούς θα κυβερνηθούμε μετά τις εκλογές, αλλά πολύ φοβάμαι, ότι τα βάσανά μας δεν τελειώνουν με το αποτέλεσμα των εκλογών, αφού όλοι ανακαλύπτουν τις δυσκολίες και τα αδιέξοδα του τόπου, μετά την ανάληψη της εξουσίας. Δεν γνωρίζω, εάν θα έχουμε μια σταθερή κυβέρνηση τα επόμενα τέσσερα χρόνια ή μια παρένθεση αριστερής διακυβέρνησης ολίγων μηνών, όπως συζητείται. Δεν γνωρίζω εαν αυτές οι εκλογές θα εξελιχθούν σε γιορτή ή μνημόσυνο για τον λαό. Αυτό που σίγουρα γνωρίζω, είναι οτι η Κυβέρνηση που θα προκύψει επίσης γνωρίζει καλά οτι οι Ελληνες δεν αντέχουμε νέες περιπέτειες ούτε έχουμε να πληρώσουμε ξανά ακριβά τη νύφη. Πράγματι, είναι κρίμα, γιατί μετά από τόσες θυσίες, δεν αξίζουμε να υποστούμε ένα ακόμα πείραμα επιπόλαιης πολιτικής μεταχείρισης, ούτε επιτρέπεται να αφεθούμε μοιραία, στην κακή οικονομική μας τύχη.

Ο επιχειρηματικός κόσμος ζητά από τη νέα κυβέρνηση ένα ελληνικό ολοκληρωμένο αναπτυξιακό πρόγραμμα, το οποίο θα στοχεύει άμεσα, μεταξύ άλλων, στην ενίσχυση της ρευστότητας, στην υιοθέτηση ενός σταθερού φορολογικού συστήματος, στην τόνωση της εξωστρέφειας και ανταγωνιστικότητας των ελληνικών επιχειρήσεων και φυσικά στη στήριξη των μικρομεσαίων. Οι εν λόγω εκλογές πρέπει να σηματοδοτήσουν το τέλος της περιόδου λιτότητας και την ομαλή έξοδο μας απο τα μνημόνια, πάντα μέσα στο ευρωπαϊκό πλαίσιο και επωφελούμενοι των θετικών αλλαγών, που συντελούνται στην Ευρωζώνη, όπως για παράδειγμα το πρόγραμμα ELA, αγοράς κρατικών ομολόγων από την Ε.Κ.Τ.

Μακάρι, βεβαίως οι πολιτικοί του τόπου μας, να επιδείξουν πολιτική συναίνεση και εθνική συνενόηση, εκπλήσσοντάς μας ευχάριστα και να τα καταφέρουν καλύτερα, απ ’ότι μας έχουν συνηθίσει μέχρι τώρα, ώστε όλα τελικά να εξελιχθούν ομαλά και θετικά για το λαό και την πατρίδα μας. ’λλωστε, λέγεται ότι, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, πάρα ταύτα όμως, δυστυχώς, πεθαίνει. Εμείς όμως, οι μικρομεσαίοι της αγοράς που είμαστε το μεγαλύτερο κομμάτι της μεσαίας τάξης, όσο ζούμε σε αυτή τη χώρα, όχι μόνο θα ελπίζουμε, αλλά θα παλεύουμε καθημερινά για μια καλύτερη Ελλάδα, που αξίζουμε και δικαιούμαστε.

Όλοι οι Έλληνες μαζί, μπορούμε να τα καταφέρουμε, όταν οι πολιτικοί άρχοντες της χώρας μας, που επιλέγονται με ευθύνη μας να κυβερνήσουν, αποφασίσουν επιτέλους να σεβαστούν τη μεσαία τάξη και να μιμηθούν τον κοινωνικό και οικονομικό πατριωτισμό των μικρομεσαίων...».