Το πανό του αίσχους τη λεωφόρο και οι πραγματικοί ένοχοι της ανήθικης ανάρτησης
Του Μανώλη Γαβαθιώτη
Το σοκ για την φίλαθλη κοινή γνώμη, ήταν τεράστιο. Ακόμα και οι πιο έμπειροι γνώστες της ηθικής της εξέδρας, ακόμα και οι πιο «μπαρουτοκαπνισμένοι» από τους μύστες της «κοσμοθεωρίας» των φανατικών, αισθάνθηκαν ρίγη ανατριχίλας να διαπερνούν την συνηθισμένη σε τέτοιες εκδηλώσεις μίσους αισθητική τους.
Ναι, εντάξει με όλα τα άλλα, αποδεκτά έστω και με την πιο ακραία αποδοχή. Αυτό όμως, πάει πολύ. Είναι πολύ, ακόμα και για τον φανατικό, ακόμα και για τον στενοκέφαλο, ακόμα και για τον εκπρόσωπο της πιο χαμηλής, της πιο επίπεδης, της πιο άθλιας πλέμπας, να το δεχτεί. Μα, να βρίζουν τους νεκρούς ; Και μάλιστα, την ημέρα πού είναι αφιερωμένη στη ΜΝΗΜΗ ΤΟΥΣ ;
Φυσικά, δεν έχουν ιερό και όσιο αυτοί πού υβρίζουν τους νεκρούς, αυτοί πού εύχονται τον θάνατο των ομοϊδεατών, φίλων και συγγενών των νεκρών. Πού να το βρούν ; Τα ιερά και τα όσια δεν διανέμονται με κουπόνια, ούτε με δελτία μέλους περίεργων οπαδικών οργανώσεων.
Μόνο πού εδώ, δεν έχουμε να κάνουμε ΜΟΝΟ με περίεργες οπαδικές οργανώσεις, όπως π.χ. η «Παναθηναϊκή Συμμαχία», μέλη της οποίας είναι αναμφισβήτητα και οι φανατικοί εκείνοι πού χθες, στο γήπεδο της Λεωφόρου «σήκωσαν» το πανό του αίσχους, το πανό πού ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙ όχι μόνο του νεκρούς μιάς τραγωδίας, αλλά ολόκληρο το πολιτιστικό σύστημα της χώρας. Αυτής της ίδιας χώρας, πού υπερηφανεύεται ότι εδίδαξε τον πολιτισμό σε όλο τον κόσμο.
Είναι της μόδας, τον τελευταίο καιρό, για τα οπαδικά δρώμενα, η ανάρτηση και αμέσως μετά, αποκαθήλωση πανό, με υβριστικό ή προσβλητικό περιεχόμενο, πού παρατηρείται με επιμονή στο γήπεδο της Λεωφόρου. Εν ολίγοις, οι οργανωμένοι εμφανίζουν ξαφνικά ένα πανό, πού φέρει την υβριστική επιγραφή την οποία έχουν επιλέξει, το αφήνουν για λίγο στην κοινή θέα, ώστε να το δουν όσο περισσότεροι γίνεται και στη συνέχεια, για αποφυγή των όποιων συνεπειών, το αποκαθηλώνουν.
Το πανό πού αναρτήθηκε κατά τον τρόπο που περιγράψαμε στον Παναθηναϊκού με τον Παναιτωλικό, απευθύνονταν στους οπαδούς του Ολυμπιακού και αφορούσε βεβαίως τους ΝΕΚΡΟΥΣ της τραγωδίας της 8ης Φεβρουαρίου 1981, στη Θύρα 7 του Καραϊσκάκη.
Πάνω του, με μεγάλα, ευδιάκριτα υπήρχε η επιγραφή :
«Και όσοι ζείτε, να πάτε να τους βρείτε» !
Ήταν , βλέπετε, η μέρα τέτοια. Γιάτους οπαδούς του Ολυμπιακού, αλλά και για ΟΛΟΚΛΗΡΟ το ελληνικό ποδόσφαιρο, ημέρα μνήμης, ημέρα πένθους, αποφράς ημέρα.
Ήταν η μέρα πού μια τέτοια ύβρις αποκτά ιδιαίτερη σημασία και βαρύτητα. Και βεβαίως, ακριβώς για τον λόγο αυτό επελέγη το συγκεκριμένο πανό, για τη συγκεκριμένη μέρα.
Πώς να το πεί, πως να το χαρακτηρίσει κανείς ; Είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν λόγια να στηλιτεύσουν μια τέτοια ιεροσυλία, όπως της αξίζει. Να το πούμε εξυπνάδα ; Να το πούμε παλικαριά ; Να το πούμε
έμπνευση ; Να το πούμε ντροπή ; Ασέβεια ; Ξεφτίλα ;
ΔΙΠΟΔΑ ΖΩΑ, ΜΕ «ΛΟΓΙΚΗ» ΚΑΙ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΓΕΛΗΣ
Καμία σημασία δεν έχει ο χαρακτηρισμός πού θα δοθεί, όταν απευθύνεται σε δίποδα ζώα, με λογική και νοοτροπία αγέλης άγριων ζώων. Αν τους μιλήσει κανείς για ασέβεια, για ντροπή, για αισχύνη, το μόνο πού θα προκαλέσει σαν αντίδρασή τους θα είναι ο χλευασμός, η ειρωνεία, το πονηρό χασκογελάκι τους.
Είναι λοιπόν ματαιοπονία να ζητηθούν ευθύνες από τα άβουλα και άλογα αυτά οπαδικά ζώα. Όμως, οι ευθύνες και υπάρχουν και θα πρέπει να αναζητηθούν ΑΛΛΟΥ. Θα πρέπει να αναζητηθούν από τη ΔΙΟΙΚΗΣΗ της ομάδας πού έχει την ευτυχία να διαθέτει τέτοιου είδους οπαδούς. Δηλαδή, από τη διοίκηση της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, πού έχει την απόλυτη αντικειμενική ευθύνη για τις αντιδράσεις και τις ενέργειες των οπαδών της, ειδικά μέσα στο γήπεδο, την ώρα του αγώνα της ομάδας της.
Οι ερωτήσεις είναι αμείλικτες και κατηγορηματικές :
Με ποιο τρόπο αυτά τα πανό ΜΠΑΙΝΟΥΝ στο γήπεδο και φτάνουν στην εξέδρα ;
Τι γίνονται, ποια είναι η τύχη τους ΜΕΤΑ τον αγώνα ;
Υπάρχουν αρμόδιοι της ΠΑΕ πού να επιβλέπουν και να τηρούν την τάξη στην εξέδρα, όπως ΠΡΕΠΕΙ να συμβαίνει πάντα ;
Ποιοι είναι αυτοί πού φέρνουν το πανό, αυτοί πού το αναρτούν, αυτοί πού το φυλάνε, αυτοί πού το μαζεύουν και το αποσύρουν στη συνέχεια, αυτοί πού φεύγοντας το παίρνουν μαζί τους ;
Είναι δυνατόν να μην ξέρει η διοίκηση, να μην έχει μάθει, να μην έχει πληροφορίες, έστω, σχετικά με τους κατόχους και τους φέροντες το «εμφυλιοπολεμικής» λογικής πανό ;
Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΝΟΧΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ
Αν θέλετε την δική μου απάντηση, το όλο έργο είναι ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ της διοίκησης του Παναθηναϊκού, πού κάνει ότι δεν ξέρει, πού κάνει ότι δεν βλέπει, πού κάνει την ανήξερη και σφυρίζει αδιάφορα. Αυτή είναι ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΝΟΧΟΣ αυτής της προσβολής, αυτής της ΑΝΗΘΙΚΗΣ και ΑΗΔΙΑΣΤΙΚΗΣ πράξεως.
Ομιλώ για την ίδια διοίκηση πού πριν από λίγες ημέρες επισκέφθηκε τον υφυπουργό Αθλητισμού και του ζήτησε ( Ω, ΤΗΣ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ ! ) να λάβει μέτρα για την εξυγίανση του ποδοσφαίρου, για την πάταξη της βίας, για διαφάνεια στο ποδόσφαιρο.
Την διοίκηση πού προκειμένου να καλύψει την ανικανότητα και την αδυναμία της, επιδίδεται εδώ και μερικά χρόνια στην επίμονη και χωρίς ηθικούς κανόνες καταγγελτική πολιτική σε βάρος του δικαίως κυρίαρχου στο ελληνικό ποδόσφαιρο, Ολυμπιακού.
Την διοίκηση πού μπορεί μέχρι πριν από λίγο καιρό να θεωρούσε εαυτήν τόσο πανίσχυρη, ώστε να βρίσκεται στο απυρόβλητο, αλλά πού ΤΩΡΑ ΠΛΕΟΝ, κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Οι όροι έχουν αλλάξει, οι κρατούντες έχουν και γνώση και διάθεση και αποφασιστικότητα, να βάλουν οριστικά τέλος στην ΑΝΗΘΙΚΟΤΗΤΑ, την ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ και την ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ λόγων και πράξεων, πού τελικά, είναι και οι κυριότερες γενεσιουργές αιτίες της οπαδικής βίας. Σε όλους τους πιθανούς τόνους. Ακόμα και τους πιο ακραίους και οδυνηρούς, για την κοινωνία μας.