Στη σημερινή εποχή της γενικευμένης οικονομικής δυσπραγίας αναμφισβήτητα ο τομέας της οικονομίας που έχει πληγεί περισσότερο από όλους τους άλλους είναι αυτός της αγοράς ακινήτων. Χιλιάδες ιδιοκτήτες ακινήτων βρίσκονται σε απόγνωση καθώς βλέπουν τα ακίνητά τους να απαξιώνονται, να χάνουν σε μεγάλο βαθμό την αξία που είχαν πριν κάποια χρόνια.

Όσον αφορά πιο συγκεκριμένα στο ζήτημα των μισθώσεων των ακινήτων, είναι πραγματικά μια «πονεμένη ιστορία». Ακίνητα που εκμισθώνονταν σε υψηλότατες τιμές τώρα μπορεί να παραμένουν ξενοίκιαστα για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Οι ιδιοκτήτες βρίσκονται σε απόγνωση και έχουν μέσα τους θυμό για την κατάσταση αυτή, καθώς μένουν ξενοίκιαστα τα ακίνητα ή οι μισθωτές δεν καταβάλλουν μισθώματα σε σταθερή βάση. Είναι όμως μόνο και αποκλειστικά έτσι τα πράγματα; Μήπως υπάρχει και άλλη ανάγνωση της κατάστασης από την αντίθετη πλευρά δηλαδή από την πλευρά του μισθωτή; Μήπως η οικονομική κρίση δεν έχει αγγίξει και δεν έχει επηρεάσει όλους στον ίδιο βαθμό ; Μήπως κάποιες φορές και σε κάποιες περιπτώσεις, φυσικά η κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή, οι ιδιοκτήτες δείχνουν αναλγησία, ή δεν δείχνουν την απαιτούμενη ευελιξία όσον αφορά στο ζήτημα των μισθώσεων;

Από την εμπειρία μας ο καθένας μας μπορεί να έχει ακούσει περιπτώσεις ιδίως στην μίσθωση επαγγελματικών χώρων, αλλά και κατοικιών, που παρόλη την καταφανή μείωση των εισοδημάτων του μισθωτή, αλλά και τις προσκλήσεις του προς τον ιδιοκτήτη για μείωση του μισθώματος, του ενοικίου δηλαδή, ο ιδιοκτήτης να είναι ανένδοτος και να μην δέχεται καμία μείωση. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι αυτή η ανένδοτη στάση προέρχεται κυρίως από ιδιοκτήτες που έχει τύχει να μην έχουν πληγεί τόσο έντονα από την ισχύουσα οικονομική κατάσταση, (είπαμε η κρίση δεν έχει αγγίξει όλους το ίδιο) και είναι και λογικό διότι κάποιος που δεν έχει μεγάλη οικονομική ανάγκη δεν ‘έχει και ανάγκη να επιδείξει ευελιξία και ανοχή.

Πράγματι χιλιάδες ιδιοκτήτες που εκμισθώνουν ακίνητα έχουν προχωρήσει σε γενναίες μειώσεις των ενοικίων. Τι γίνεται όμως με αυτούς που δεν δέχονται κουβέντα; Τι γίνεται όταν ιδίως ένα επαγγελματίας που έχει μειωθεί η δουλεία του στο μισό σχεδόν και έχει επενδύσει χιλιάδες ευρώ σε ένα ξένο ακίνητο για να κάνει τη δουλειά του και δεν μπορεί έτσι απλά «να σηκωθεί και να φύγει» Τι διεξόδους έχει αυτός ο άνθρωπος; Ή όταν μία οικογένεια δεν έχει χρήματα για μια δαπανηρή μετακόμιση;

Ο νόμος δίνει προστασία στους ενοικιαστές σε περιπτώσεις σαν και κι αυτές. Με αγωγή αναπροσαρμογής του μισθώματος μπορούν να αποδείξουν ότι λόγω της μεταβολής των οικονομικών συνθηκών δεν μπορούν πλέον να ανταπεξέλθουν, ότι βρίσκεται σε δυσαναλογία το μίσθωμα που καταβάλλουν σε σχέση με την παρούσα πλέον κατάσταση, ότι παραπλήσια ακίνητα εκμισθώνονται σε χαμηλότερες τιμές και με απόφαση δικαστηρίου μπορούν να πετύχουν μείωση του ενοικίου τους σε μεγάλο βαθμό.

Πρέπει να σημειωθεί ότι οι δικάσιμοι που δίνονται για περιπτώσεις σαν και αυτές είναι πολύ σύντομες, στο Ειρηνοδικείο γίνεται το δικαστήριο μετά από δύο μήνες και στο Μονομελές Πρωτοδικείο μετά από τέσσερις μήνες. Έχουν εκδοθεί αποφάσεις θετικές που έχουν δικαιώσει μισθωτές.

Επίσης έως ότου γίνει το δικαστήριο και εκδοθεί η οριστική απόφαση μπορεί ο ενοικιαστής με ασφαλιστικά μέτρα να πετύχει μείωση του ενοικίου του έως και στο μισό αυτού που έδινε. Στο γραφείο μας πρόσφατα χειριστήκαμε μια παρόμοια απόφαση όπου με προσωρινή διαταγή ο δικαστής του Ειρηνοδικείου μείωσε στο μισό το ενοίκιο που θα πρέπει να καταβάλλει ο μισθωτής έως ότου γίνει το δικαστήριο δίνοντας του έτσι οικονομική ανακούφιση για ένα χρονικό διάστημα και χωρίς να έχει το φόβο ότι θα μπορεί ο ιδιοκτήτης να καταγγείλει τη μίσθωση και να τον αποβάλλει από το ακίνητο.